თქვენ არ ეცნობით კონსტიტუციური სარჩელის/წარდგინების სრულ ვერსიას. სრული ვერსიის სანახავად, გთხოვთ, ვერტიკალური მენიუდან ჩამოტვირთოთ მიმაგრებული დოკუმენტი

1. სადავო ნორმატიული აქტ(ებ)ი

ა. „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილებაში ცვლილების შეტანის შესახებ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2021 წლის 29 ივნისის N 28 დადგენილება;

ბ. „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილება

2. სასარჩელო მოთხოვნა

3. საკონსტიტუციო სასამართლოსათვის მიმართვის სამართლებრივი საფუძვლები

საქართველოს კონსტიტუციის 31-ე მუხლის პირველი პუნქტი და მე-60 მუხლის მეოთხე პუნქტის ,,ა” ქვეპუნქტი; „საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს შესახებ” ორგანული კანონის მე-19 მუხლის პირველი პუნქტის ,,ე” ქვეპუნქტი, 39-ე მუხლის პირველი პუნქტის ,,ა” ქვეპუნქტი, 31-ე და 31¹ მუხლები.

4. განმარტებები სადავო ნორმ(ებ)ის არსებითად განსახილველად მიღებასთან დაკავშირებით

ა) სარჩელი ფორმით და შინაარსით შეესაბამება „საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს შესახებ“ ორგანული კანონის 31¹ მუხლის მოთხოვნებს;

ბ) სარჩელი შეტანილია უფლებამოსილი პირის მიერ:

„საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს შესახებ” ორგანული კანონის 39-ე მუხლის პირველი პუნქტის ,,ა” ქვეპუნქტის შესაბამისად, საკონსტიტუციო სასამართლოში ნორმატიული აქტის ან მისი ცალკეული ნორმების კონსტიტუციურობის თაობაზე კონსტიტუციური სარჩელის შეტანის უფლება აქვთ საქართველოს მოქალაქეებს თუ მათ მიაჩნიათ, რომ დარღვეულია ან შესაძლებელია უშუალოდ დაირღვეს საქართველოს კონსტიტუციის მეორე თავით აღიარებული მათი უფლებანი და თავისუფლებანი.

საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოში ნორმატიული აქტის ან მისი ცალკეული ნორმების კონსტიტუციურობის თაობაზე კონსტიტუციური სარჩელის შეტანის უფლება აქვთ საქართველოს მოქალაქეებს, სხვა ფიზიკურ და იურიდიულ პირებს, თუ მათ მიაჩნიათ, რომ დარღვეულია ან შესაძლებელია უშუალოდ დაირღვეს საქართველოს კონსტიტუციის მეორე თავით აღიარებული მათი უფლებანი.

საკონსტიტუციო სარჩელი შეტანილია უფლებამოსილი სუბიექტის მიერ, კერძოდ მოსარჩელეს წარმოადგენს ფიზიკური პირი გიორგი ცააძე, რომელსაც მიაჩნია, რომ „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის (სემეკ) 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილებაში ცვლილების შეტანის შესახებ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2021 წლის 29 ივნისის N 28 დადგენილების, (სსმ III, 08.12.2008, სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460), 1 და მე-2 მუხლების ის ნორმატიულ-სამართლებრივი შინაარსი, რომელიც ეხება ელექტროენერგიის საყოფაცხოვრებო და არასაყოფაცხოვრებო (კომერციული) ტარიფის, ფასის დადგენას, განსაზღვრას, (ცვლილებას, კორექტიზაციას) და მისი იურიდიული მოქმედების ვადებს, არაკონსტიტუციურად უნდა იქნეს ცნობილი, ასევე „ელექტროენერგიის ტარიფების“ შესახებ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილების მე-9¹ მუხლის მთლიანი ჰორიზონტალური გრაფის ყველა მონაცემი ჩემს მიერ საკონსტიტუციო სარჩელის შესაბამის კონსტიტუციის ნორმების გრაფაში, არსში და დასაბუთებაში ნახსენებ კონსტიტუციის რიგ ნორმებთან წინააღმდეგობრივია, რომლის ნორმატიულ-სამართლებრივი შინაარსი ეხება საყოფაცხოვრებო და არასაყოფაცხოვრებო (კომერციულ) ელექტროენერგიის ფასის, ტარიფების დადგენას, მის იურიდიული მოქმედების ვადებს. აღნიშნული კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტები არაკონსტიტუციურად უნდა იქნეს ცნობილი საქართველოს კონსტიტუციის მე-5 მუხლთან მიმართებით, საქართველოს კონსტიტუციის 67-ე მუხლთან მიმართებით, საქართველოს კონსტიტუციის მე-11 მუხლთან მიმართებით, საქართველოს კონსტიტუციის მე-12 მუხლთან მიმართებით, საქართველოს კონსტიტუციის მე-9 მუხლთან მიმართებით, საქართველოს კონსტიტუციის მე-6 მუხლთან, რაც ეკონომიკურ თავისუფლებას გულისხმობს და ამით აშკარად ხდება არაპირდაპირი გზით კომუნალური გადასახადის ტარიფის დადგენით აღნიშნული უფლების შეზღუდვა და ამ უფლებაში ლეგიტიმური საჯარო მიზნის თვალსაზრისით გაუმართლებელი ჩარევა, 26 მუხლთან, რაც შრომის თავისუფლებას გულისხმობს, პროფესიული კავშირების თავისუფლებას, გაფიცვის უფლებას და მეწარმეობის თავისუფლებას, კერძოდ მე-4 ნაწილი, სადაც საუბარია მეწარმეობის თავისუფლების უზრუნველყოფაზე, რავ ასევე არაპირდაპირი მეთოდით შეზღუდულია და შებოჭილი. უფრო კონკრეტულად, მოცემულ ნორმატიულ კანონქვემდებარე სამართლებრივი აქტით საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელმა ეროვნულმა კომისიამ „ნორმატიული აქტების შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის მე-20 მუხლის მე-4 პუნქტისა და „ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების შესახებ“ საქართველოს კანონის 23-ე და 168-ე მუხლების საფუძველზე, საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიამ დაადგინა: მუხლი1 „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილების (სსმ III, 08.12.2008, N175, სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460) შეტანილ იქნას ცვლილებები ელექტროენერგიის ტარიფების კორექტიზაციისა და განაწილების თაობაზე, კერძოდ „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N33 დადგენილებაში ცვლილებების შეტანის თაობაზე საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2021 წლის 9 ივნისის N28 დადგენილების 1 მუხლი 1 და მე-2 მუხლები, რითაც განისაზღვრება ელექტრომომარაგების კომპანია ენერგო-პრო ჯორჯიას მიერ სემეკისთვის წერილობითი მოთხოვნის საფუძველზე ელექტროენერგიის საყოფაცხოვრებო და არასაყოფაცხოვრებო (კომერციული) ტარიფი, ფასი, მისი სამართლებრივი მოქმედების ვადები და თავად საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილების მე-9¹ მუხლის მთლიან ჰორიზონტალურ გრაფაში არსებული ყველა მონაცემი, რაც ასევე განსაზღვრავს ელექტრომომარაგების კომპანია „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ მიერ სემეკისთვის წერილობითი მოთხოვნის საფუძველზე ელექტროენერგიის საყოფაცხოვრებო და არასაყოფაცხოვრებო (კომერციული) ტარიფს, ფასს, მის სამართლებრივი მოქმედების ვადებს, მიმაჩნია, რომ წინააღმდეგობაში მოდის ჩემს მიერ ნახსენებ რიგ საქართველოს კონსტიტუციის ნორმებთან, რაც საკონსტიტუციო სარჩელის კონსტიტუციური ნორმებისა და დებულებების გრაფაშია მაქვს მითითებული და ასევე კონსტიტუციური სარჩელის არსის, საფუძვლიანობისა და დასაბუთების გრაფაში.სატარიფო რეგულირების ფარგლებში ელექტროენერგიის განაწილების ტარიფების დადგენის მიზნით სს „ენერგო-პრო ჯორჯიამ“ 2021 წლის 20 მაისის N2323687 წერილით (კომისიაში რეგისტრაციის N5157/01 20.05.2021) კომისიაში წარმოადგინა სატარიფო განაცხადი, რომელიც შეიცავდა 2019 წლის საბაზისო წლის ფაქტობრივ ინფორმაციას. (იხ: თანდართული დადგენილების განმარტებითი ბარათის გვ. 3). საწარმოს სატარიფო განაცხადი სრულყოფილებისა და კანონშესაბამისობის შესახებ სამართლებრივი შეფასებისთვის 2021 წლის 21 მაისს გაგზავნილ იქნა კომისიის აპარატის იურიდიულ დეპარტამენტში (სამსახურეობრივი ბარათი N932), ხოლო სატარიფო განაცხადით წარმოდგენილი ტექნიკური სახის ინფორმაციის შესაფასებლად შესაბამისი დასკვნისთვის გაგზავნილ იქნა კომისიის აპარატის ელექტროენერგეტიკის დეპარტამენტში (სამსახურეობრივი ბარათი N933). ტარიფებისა და ეკონომიკური ანალიზის დეპარტამენტმა განიხილა სს ენერგო-პრო ჯორჯიას“ მიერ წარმოდგენილი სატარიფო განაცხადი თანდართულ დოკუმენტაციასთან ერთობლიობაში. ამასთან, 2021 წლის 21 მაისის N934 სამსახურეობრივი ბარათით ელეტროენერგეტიკის დეპარტამენტმა და 2021 წლის 21 მაისის N936 სამსახურეობრივი ბარათით იურიდიულმა დეპარტამენტმა უზრუნველყო შესაბამისი დასკვნების წარმოდგენა, სადაც ერთ შემთხვევაში აღნიშნული იყო, რომ სატარიფო განაცხადის ტექნიკური ნაწილი დამაკმაყოფილებელია და საკმარისია ადმინისტრაციული წარმოების დასაწყებად, ხოლო მეორე შემთხვევაში - იურიდიულ დეპარტამენტს სატარიფო განაცხადთან დაკავშირებით სამართლებრივი სახის შენიშვნები არ გააჩნია. აღნიშნულის გათვალისწინებით, ვინაიდან საწარმოს სატარიფო განცხადი შეესაბამებოდა „ელექტროენერგიის განაწილების ლიცენზიატის მიერ ელეტროენერგიის განაწილების, გატარებისა და მოხმარების ტარიფების გაანგარიშების მიზნით წარმოსადგენი სატარიფო განაცხადის ფორმის დამტკიცების შესახებ“ კომისიის 2016 წლის 13 ივლისის N48/39 გადაწყვეტილებას, კომისიას წარედგინა წინადადება, ელექტროენერგიის განაწილების ტარიფების დადგენის მიზნით დაწყებულიყო საჯარო ადმინისტრაციული წარმოება „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილებაში ცვლილებების შეტანის თაობაზე“ ნორმატიული ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის გამოსაცემად. შესაბამისად, კომისიის 2021 წლის 27 მაისის N23/7 გადაწყვეტილებით დაიწყო საჯარო ადმინისტრაციული წარმოება. (იხ: თანდართული დადგენილების განმარტებითი ბარათის გვ. 3). სს „ენერგო-პრო ჯორჯიასთვის“ ელექტროენერგიის განაწილების ტარიფების გაანგარიშების საფუძველს წარმოადგენს საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის (შემდგომში - კომისია) 2020 წლის 15 დეკემბრის N68 დადგენილებით დამტკიცებული „ელექტროენერგიის გადაცემის, განაწილებისა და საბალანსო და დამხმარე მომსახურების ბაზრის ოპერატორის ტარიფების გაანგარიშების მეთოდოლოგია“ (შემდგომში-სატარიფო მეთოდოლოგია). ზემოთ აღნიშნული სატარიფო მეთოდოლოგიის საფუძველზე დადგენილი ელექტროენერგიის განაწილების ტარიფები შეიცავს კაპიტალურ დანახარჯებს (რეგულირებად აქტივებზე ამონაგები და ცვეთა), კონტროლირებად და არაკონტროლირებად საოპერაციო დანახარჯებს, საბრუნავი კაპიტალის დაფინანსების საპროცენტო დანახარჯს, ელექტროენერგიის გამანაწილებელ ქსელში ნორმატიული დანაკარგების შესყიდვის დანახარჯს, ელექტროენერგიის გამანაწილებელი სისტემის ოპერატორის მომსახურების ხარისხის კომპონენტსა და კორექტირების კომპონენტს, რაც ხაზგასმით მინდა აღვნიშნო, რომ წარმოადგენს ელექტრომომარაგების კომპანია სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ პერსონალურ კომერციულ დანახარჯებს და განპირობებულია აღნიშნული ზარალი (დანაკლისი) თავად კომპანიის მიერ განხორციელებული არასათანადო, არაპრაქტიკული, ეკონომიურად წამგებიანი და ფინანსურად ზიანზე ორიენტირებული კომერციული მენეჯმენტიდან გამომდინარე. აქვე ხაზგასმით მინდა აღინიშნოს ის ყურადსაღები, ნორმატიულ-სამართლებრივად გადამწყვეტმნიშვნელოვანი გარემოება კომპანიის კომერციული ინტერესის თვალსაზრისით, რომ რიგი ხარჯი საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის, შემდგომში (სემეკი)-ის მიერ აღიარებულ იქნა არამიზანშეწონილ ხარჯად, ასევე ზოგი ხარჯი განახევრებულ იქნა შემცირების თვალსაზრისით და გარკვეულ ხარჯებთან მიმართებით ელექტრომომარაგების კომპანია სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“-თვის მოხდა მესამე პირების მხრიდან (იურიდიული პირები) ფინანსური დახმარების გაწევა, რაც კომპანიის პერსონალური კომერციული ზარალის შემცირებაზე იყო ორიენტირებული. ელექტრომომარაგების კომპანია სს „ენერგო-პრო ჯორჯიასთვის“ კომისიის მიერ დადგენილი არამიზანშეწონილი ხარჯების, შემცირებული განახევრებული ხარჯებისა და მესამე პირების მხრიდან კომპანიისათვის გაწეული ფინანსური დახმარების მოცულობა შეგიძლიათ გაეცნოთ დეტალურად დაინტერესების შემთხვევაში სარჩელზე თანდართულ სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ დანახარჯების მარეგულირებელი აუდიტის 2020 წლის ანგარიშში , სადაც მოცემულია ზოგადი სახის ინფორმაცია საწარმოს შესახებ, დანახარჯების მარეგულირებელ აუდიტზე, აუდიტის მიზანზე და მასშტაბებზე, აუდიტის კრიტერიუმებზე და მეთოდოლოგიაზე, აუდიტის ჯგუფზე, დანახარჯების მარეგულირებელ აუდიტის დოკუმენტაციაზე, აუდიტის დოკუმენტაციაზე, კომერციულ საიდუმლოებაზე, დანახარჯების გამიჯვნაზე, კაპიტალურ დანახარჯებზე, 2017-2019 წლების ინვესტიციებზე, რეგულირებადი აქტივების ბაზაზე საბაზისო წლის ბოლოს, საოპერაციო დანახარჯებზე, კონტროლირებად საოპერაციო დანახარჯებზე, სახელფასო ფონდზე, ძირითად და დამხმარე მასალების ხარჯზე, საწარმოო ძირითადი და საშუალებების მიმდინარე რემონტის ხარჯზე, ადმინისტრაციის ძირითად საშუალებების მიმდინარე რემონტის ხარჯზე, ელექტროენერგიის კომუნალურ ხარჯზე, ელექტროენერგიის გარდა სხვა კომუნალურ ხარჯებზე, საკომუნიკაციო ხარჯებზე, საკანცელარიო ხარჯებზე, სამივლინებო ხარჯებზე, საკონსულტაციო ხარჯებზე, წარმომადგენლობით ხარჯებზე, დაცვის ხარჯზე, იჯარის ხარჯზე, დაზღვევის ხარჯზე, სხვა საოპერაციო ხარჯზე, არაკონტროლირებად საოპერაციო დანახარჯებზე, მესამე პირების კუთვნილ ქსელში ელ.ენერგიის გატარების ხარჯზე, განაწილების სხვა ლიცენზიატის სელშ ელ.ენერგიის გატარების ხარჯზე, განაწილების სხვა ლიცენზიატის ქსელში ელ.ენერგიის გატარების ხარჯზე, ბაზრის ოპერატორის მომსახურების ხარჯზე, კომისიის რეგულირების საფასურზე, ქონების გადასახადზე (გარდა მიწისა), მიწაზე ქონების გადასახადზე, სხვა საგადასახადო ხარჯზე, საოპერაციო დანახარჯების მიკუთვნება ძაბვის საფეხურებზე, კონტროლირებადი საოპერაციო დანახარჯების საპროგნოზო ნაწილზე (spOpex), სხვა საოპერაციო შემოსავლებზე, კორექტირებულ ხარჯებზე, კაპიტალურ დანახარჯებზე, კონტროლირებადი საოპერაციო დანახარჯების საპროგნოზო ნაწილზე, არაკონტროლირებად საოპერაციო დანახარჯებზე, ელექტროენერგიის რაოდენობაზე, ელექტროენერგიის ნორმატიული დანაკარგის ღირებულებაზე, ელექტროენერგიის შესყიდვის ღირებულებაზე, ჯამურ კორექტირების კომპონენტზე და შემდგომ ამ ყველაფრის დასკვნაზე. ასევე მოცემულ ანგარიშში სუბარია კომენტარების დანახარჯების მარეგულირებელი აუდიტის პირველად ანგარიშზე 23 საკითხათან ერთად (დამატებით იხილეთ: „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ დანახარჯების მარეგულირებელი აუდიტის 2020 წლის ანგარიში 52 ფურცლად). რაც შეეხება კომისიის 2021 წლის 29 ივნისის N28 დადგენილების განმარტებითი ბარათის ადმინისტრაციული წესით განხილვის ნაწილს და ამ ბარათით განსაზღვრულ კომპანია სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ პერსონალურ კომერციული დანახარჯების საფუძვლიანობას, სატარიფო მეთოდოლოგიის მე-3 მუხლის მე-5 და მე-6 პუნქტების შესაბამისად, კაპიტალური დანახარჯების და არაკონტროლირებადი საოპერაციო დანახარჯების, აგერთვე კონტროლირებადი საოპერაციო დანახარჯების საპროგნოზო ნაწილის, კერძოდ, სპეციალურ საოპერაციო დანახარჯების (spOpex, ასეთის არსებობის შემთხვევაში) გაანგარიშება ხორციელდება საბაზისო წლის დანახარჯების მარეგულირებელი აუდიტის შედეგების და სატარიფო რეგულირების პერიოდისათვის საპროგნოზო დანახარჯების გათვალისწინებით, რომლის კორექტირება ხორციელდება „დანახარჯები პლუს“ მეთოდით, მეთოდოლოგიით განსაზღვრული კორექტირების პრინციპების შესაბამისად. თავის მხრივ, არაკონტროლირებადი საოპერაციო დანახარჯები მოიცავს ყველა იმ დანახარჯს, რომელიც გამოწვეულია გარეშე ფაქტორებით და რომლებზეც საწარმოს ზეგავლენის მოხდენა არ შეუძლია, კერძოდ: გადასახადები, მოსაკრებლები, კომისიის რეგულირების საფასური და სხვა. საბაზისო წლის აუდირებულ მონაცემებზე დაყრდნობით განსაზღვრულ კონტროლირებად საოპერაციო დანახარჯებთან მიმართებაში კი გამოიყენება „წამახალისებელი რეგულირების“ მექანიზმები, რაც გულისხმობს საწარმოსათვის დანახარჯების ოპტიმიზაციის მიზნით გარკვეული სტიმულების დაწესებას. კონტროლირებად საოპერაციო დანახარჯებში გაითვალისიწინება ყველა ის დანახარჯი, რომლებზეც საწარმოს აქვს გადაწყვეტილების მიღების საშუალება და შესაბამისად, შეუძლია მათზე ზეგავლენის მოხდენა, კერძოდ: იჯარის, დაზღვევის, საკომუნიკაციო, საკონსულტაციო და სხვა მომსახურების თუ საქონლის შესყიდვაზე გაწეული საოპერაციო ხარჯები. სატარიფო მეთოდოლოგიის მე-11 მუხლის შესაბამისად, დანახარჯების მარეგულირებელი აუდიტის შედეგად განსაზღვრული სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ საბაზისო წლის მიზანშეწონილი კონტროლირებადი საოპერაციო დანახარჯები შესაბამისი სატარიფო წლისთვის/წლებისთვის გაიანგარიშება ეფექტიანობის ფაქტორისა (X-ფაქტორისა) და ინფლაციის საპროგნოზო მაჩვენებლის (CPI) გათვალისწინებით. ეფექტიანობის ფაქტორი ანუ საწარმოს პროდუქტიულობისა და საოპერაციო საქმიანობის ეფექტიანობის ზრდის განაკვეთი და ინფლაციის საპროგნოზო მაჩვენებელი, რომელიც განისაზღვრება საქართველოს ფინანსთა სამინისტროს მიერ მომზადებულ საპროგნოზო მონაცემებზე დაყრდნობით, 2021-2025 სატარიფო წლებისთვის (ასევე, 2020 წლისთვის) ჩამოყალიბდა შემდეგი რედაქციით იხილეთ: კომისიის 2021 წლის 29 ივნისის N28 დადგენილების განმარტებითი ბარათის ცხრილი გვ. 5). საწარმოს დანახარჯების მარეგულირებელი აუდიტის ანგარიშის 5.2 მუხლის თანახმად, საწარმოს განაწილების საქმიანობის რეგულირებადი აქტივების ბაზის წმინდა საბალანსო ღირებულებამ საბაზისო 2019 წლის ბოლოს მდგომარეობით შეადგინა 437,675,730 ლარი, ხოლო 2019 წლის წლიურმა ცვეთამ - 30,864,265 ლარი. თუმცა აღნიშნულ მონაცემებში ინდეტიფიცირებულ იქნა ტექნიკური სახის უზუსტობა - კერძოდ, მათში სრულად არ იყო გათვალისწინებული დანახარჯების მარეგულირებელი აუდიტის ანგარიშის 5.1 მუხლის „ბ“ და 5.2 მუხლის „ა“ პუნქტებში აღნიშნული გარემოებები, ასევე არ იყო გათვალისწინებული ამავე ანგარიშის 5.2 მუხლის „დ“ პუნქტში მითითებული გარემოება. მონაცემების სრულყოფილად ასახვის შედეგად, საწარმოს განაწილების საქმიანობის რეგულირებადი აქტივების ბაზის დაზუსტებულმა წმინდა საბალანსო ღირებულებამ საბაზისო 2019 წლის ბოლოს მდგომარეობით შეადგინა 431,632,21 ლარი, ხოლო 2019 წლის დაზუსტებულმა წლიურმა ცვეთამ - 31,307,371 ლარი, რაც მეტყველებს ელეტროენერგიის კომპანია სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ მხრიდან თავისი ინდივიდუალური, კომერციული ხარჯების არაზუსტ კალკულაციაზე, აღრიცხვიანობის მექანიზმზე და კომერციული ფუნქციონირების დაბალ ხარისხზე, იმ ხარჯების მხედველობაში მიღებით, რომლებიც განპირობებულია ელეტრომომარაგების კომპანიის მიერ არასათანადო, ხარჯების დაბალანსება-დარეგულირებაზე არაორინტირებულ მენეჯმენტზე, ბუღალტერიის ჩათვლით. კომპანიის სხვა ხარჯთა აღრიცხვიანობა, მოცულობა მის დასაბუთებასთან ერთად შეგიძლიათ იხილოთ აღნიშნულ განმარტებით ბარათში, რაც თავად კომპანიის პერსონალური კომერციული და მატერიალური არგუმენტაციით არის დასაბუთებული. იხილეთ: „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ დანახარჯების მარეგულირებელი აუდიტის 2020 წლის ანგარიში გვ. 14, რომელიც წარმოადგენს მნიშვნელოვან ინფორმაციას საწარმოსთვის ხარჯების ჩამოწერასთან დაკავშირებით, უფრო კონკრეტულად: 5.2. ა) საწარმოს მიერ წარმოდგენილი რეგულირებადი აქტივების რეესტრის მიხედვით, 2017-2019 წლებში საწარმოს მიერ ჩამოწერილ იქნა 13,885,795 ლარის ნარჩენი ღირებულების აქტივები, რაც საწარმოსთვის იყო უდიდესი ფინანსური და მატერიალური შეღავათი, რისთვისაც ყოვლად უსაფუძვლო იყო სემეკის მიერ მისთვის ელექტროენერგიის კომერციული და საყოფაცხოვრებო ტარიფების დადგენა, ფასის განსაზღვრა მომატების თვალსაზრისით. ასევე იხ: გვ. 22 აუდიტის ჯგუფი მიიჩნევს რომ საკონსულტაციო მომსახურების დანახარჯი ჯამში 3,940,678 ლარის ოდენობით, არ არის შესაბამისობაში დანახარჯების მარეგულირებელი აუდიტის წესის მე-8 მუხლის მე-2 პუნქტის განსაზღვრულ მოთხოვნასთან, რადგან არ წარმოადგენს მიზანშეწონილ და დოკუმენტურად დადასტურებულ დანახარჯს. გვ. 24 ბოლო აბზაცი: ა) საწარმოს დაზღვევის მომსახურების შინაარსობრივი შესწავლის შედეგად იდენტიფიცირებული იქნა თანამშრომელთა პასუხისმგებლობის დაზღვევის ხარჯი 342,350 ლარის ოდენობით, რაც დანახარჯების მარეგულირებელი აუდიტის წესის მე-11 მუხლის პირველი პუნქტის „ზ“ ქვეპუნქტის გათვალისწინებით წარმოადგენს არამიზანშეწონილ დანახარჯს. ანაგარიშის 6.1.14 გვ.25 სხვა საოპერაციო ხარჯი: სატარიფო განაცხადით წარმოდგენილი: 6,657,199 ლარი, აუდიტის შედეგად: 5,042,053 ლარი, ა) საწარმოს მიერ მოწოდებულ ბუღალტრულ გატარებებში აუდიტის ჯგუფის მიერ იდენტიფიცირებული იქნა ჯარიმებისა და სანქციების დანახარჯები, რომელიც დანახარჯების მარეგულირებელი აუდიტის წესის მე-11 მუხლის პირველი პუნქტის „ბ“ ქვეპუნქტის შესაბამისად წარმოადგენს არამიზანშეწონილ ხარჯს; ბ) საწარმოს სხვა საოპერაციო დანახარჯებში ასახული ქველმოქმედებისა და თანამშრომელთა დახმარების ხარჯები, დანახარჯების მარეგულირებელი აუდიტის წესის მე-11 მუხლის პირველი პუნქტის „ი“ ქვეპუნქტის შესაბამისად წარმოადგენს არამიზანშეწონილ დანახარჯს; გ) დაგროვებითი პენსიის შესახებ სისტემაში ჩართულ თანამშრომლებზე საწარმოს მიერ 2019 წელს ფაქტობრივად გაწეული დანახარჯი კორექტირების მიზნისთვის აუდიტის ჯგუფის მიერ ასახულია ამ ანგარიშის მე-8 მუხლის 8.2 პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტში, ხოლო მომდევნო სატარიფო რეგულირების პერიოდისთვის გასათვალისწინებელი დანახარჯის ოდენობა ასახულია ასევე, ამ ანგარიშის 6.1.1 პუნქტით განსაზღვრულ სახელფასო ფონდში. აღნიშნულიდან გამომდინარე „სხვა საოპერაციო დანახარჯებში“ წარმოდგენილი დაგროვებითი პენსიის დანახარჯი ექვემდებარება განულებას; იხ მოცემული ანგარიშის გვ. 31, აბზაცი 1. გარდა აღნიშნულისა, საწარმოს რეგულირებადი დანახარჯების ბაზა ასევე ექვემდებარება შემცირებას ელექტროენერგიის მომარაგების აღდგენის საფასურით მიღებული შემოსავლის ოდენობით, რომელმაც 2017-2019 სატარიფო წლებში შეადგინა 2,415,608 ლარს (დღგ-ის გარეშე). 8. კორექტირება. იმავე ანგარიშის გვ.31 სატარიფო მეთოდოლოგიის პრინციპების გათვალისწინებით კომისიის მიერ დადგენილი ელექტროენერგიის განაწილების ტარიფი სატარიფო მეთოდოლოგიის IV თავის თანახმად, ყოველი სატარიფო რეგულირების პერიოდისთვის ექვემდებარება კორექტირებას და ექვემდებარება შემდეგ ფაქტორებს: ა) კაპიტალური დანახარჯები; ბ) კონტროლირებადი საოპერაციო დანახარჯების საპროგნოზო ნაწილი; გ) არაკონტროლირებადი საოპერაციო დანახარჯები; დ) ელეტროენერგიის რაოდენობა; ე) ნორმატიული დანაკარგების ღირებულება; ვ) ელექტროენერგიის შესყიდვის ხარჯი. ანგარიშის გვ. 35 ჯამური კორექტირების კომპონენტი- საბოლოო ჯამში კორექტირებას კომპონენტმა შეადგინა 44,321,979 ლარი, რომელიც უნდა დაემატოს საწარმოს რეგულირებადი დანახარჯების ბაზას სატარიფო მეთოდოლოგიით განსაზღვრული პრინციპების შესაბამისად; გვ. 38 2017 წელს დერეგულირებული მიერთების ფარგლებში შექმნილი 1,789,889 ლარის ღირებულების აქტივების დაფინანსება მოხდა წილობრივად მომხმარებელსა და კომპანიის მიერ, ასევე 2019 წლის განმავლობაში შექმნილი 3,132,395 ლარის ღირებულების აქტივების დაფინანსება მოხდა ასევე წილობრივად, საიდანაც კომპანიის დაფინანსების წილმა შეადგინა 1,038,088,97 ლარი, 2019 წელს მესამე მხარის მიერ ენერგომომარაგების კომპანია ენერგო-პრო ჯორჯიას“ დაფინანსების ოდენობა შეადგენდა 12,150,865 ლარს. ელექტრომომარაგების კომპანია ენერგო-პროს ჯორჯიასთვის“ ასახული დამატებითი აქტივები, მოგებები, ხარჯთა შემცირებები, კომპანიის მიზაშეუწონელ ხარჯთა ოდენობების განსაზღვრა, დაკორექტირება და განახევრება, რაც ისევ კომპანიის კომერციულ წარმატებას, წინსვლასა და ზარალის მინიმალური მასშტაბის არსებობაზე მეტყველებს, შეგიძლიათ იხილოთ მოცემულ აუდიტის 2020 წლის ანგარიშში სრულად. ყოველივე აღნიშნული მეტყველებს საწარმოსთვის უდიდესი ფინანსური და მატერიალური შეღავათის გაწევაზე. აქედან გამომდინარე მიმაჩნია, რომ საქართველოს კონსტიტუციის ჩემს მიერ სარჩელის შესაბამის გრაფაში ნახსენებნორმებთან წინააღმდეგობაში მოდის „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის მიერ 2008 წლის 4 დეკემბერს გამოცემული N33 დადგენილების (სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460) მე-9¹ მუხლის მთლიან ჰორიზონტაურ ცხრილში არსებული ყველა მონაცემი, რაც ეხება ელექტროენერგიის მომმარაგებელი კომპანია სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ საყოფაცხოვრებო და არასაყოფაცხვრებო (კომერციული) ელექტროენერგიის მიწოდების ტარიფის, ფასის დადგენას, განსაზღვრას, მისი იურიდიული მოქმდების ვადებს, ასევე „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის (სემეკ) 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილებაში ცვლილების შეტანის შესახებ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2021 წლის 29 ივნისის N 28 დადგენილების, (სსმ III, 08.12.2008, სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460), 1 და მე-2 მუხლების ის ნორმატიულ-სამართლებრივი შინაარსი, რომელიც ეხება ელექტროენერგიის საყოფაცხოვრებო და არასაყოფაცხოვრებო (კომერციული) ტარიფის, ფასის დადგენას, განსაზღვრას, (ცვლილებას, კორექტიზაციას) და მისი იურიდიული მოქმედების ვადებს. აქედან გამომდინარე, ვთვლი, რომ ჩემს მიერ საკონსტიტუციო სარჩელის შემდგომ გრაფაში ჩამოყალიბებული სამართლებრივი დასაბუთების გამო არაკონსტიტუციურად უნდა იყოს ცნობილი ორივე კანონქვემდებარე ნორმატიულ სამართლებრივი აქტი. აღნიშნული დადგენილებები ელექტროენერგიის ფასის/ტარიფის მატებასთან დაკავშირებით მიმაჩნია, რომ არის არაკონსტიტუციური, რომლებიც პირდაპირ, უხეშად, ფუნდამენტალურად ფეხქვეშ თელავენ, უგულვებელყოფენ და არღვევენ ადამიანის ძირითად უფლებებს და თავისუფლებებს საქართველოს კონსტიტუციის რიგ ნორმებთან მიმართებით, რაც შესაბამისობაში გახლავთ საერთაშორისო კონვენციებთან, პაქტებთან, დეკლარაციებთან, ხელშეკრულებებთან და შეთანხმებებთან. მოგახსენებთ, რომ „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარეგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N33 დადგენილებაში ცვლილებების შეტანის შესახებ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2021 წლის 29 ივნისის N28 დადგენილება (სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460), თავისი მთლიანი ნორმატიულ-სამაღთლებრივი შინაარსით, მასში მოცემული ჰორიზონტალური ცხრილის მთლიანი გრაფით, რაც ეხება ელექტროენერგიის ფასის/ტარიფის ცვლილებას მატების მხრივ, თავისი რიცხობრივი მაჩვენებლებით კვტ.სთ-ებით, კილოვატებით ა.შ, ასევე თავად საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N33 დადგენილება (სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460), მე-9¹ მუხლის მთლიან ნორმატიულ შინაარს, თავისი ჰორიზონტალური ცხრილის მთლიანი გრაფით, მასში მოცემული ყველა მონაცემი, რაც ეხება სს ელექტროენერგიის მომმარაგებელ სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ საყოფაცხოვრებო და არასაყოფაცხოვრებო (კომერციული) ტარიფების განსაზღვრას, ცალსახაა, რომ პირდაპირ უხეშად არღვევს ადამიანის ძირითად უფლებებს და თავისუფლებებს იმ გარემოებიდან და ფაქტორიდან გამომდინარე, რომ ქვეყანაში მძვინვარებს უკვე წლებია მძიმე სოციალურ-ეკონომიკური კრიზისი, გაიზარდა უმუშევართა სტატისტიკური რაოდენობა, შემცირდა ხელფასები როგორც საჯარო, ისე კერძო სექტორში მომუშავე პირებისთვის, უმუშევრობიდან და გაჭირვებიდან გამომდინარე გაიზარდა კრიმინალი, მოიმატა ემიგრაციაში მყოფ საქართველოს მოქალაქეთა რიცხვმა იმ მიზეზით, რომ ყოველ მე-2 ოჯახს ფინანსური შემოსავალი არ გააჩნია და ოჯახის რომელიმე წევრი წასულია იმისთვის, რომ არჩინოს თავისი მოხუცი დედ-მამა, შვილი და მეუღლე, ლარის კურსი არის საკმაოდ დავარდნილი დოლართან მიმართებით (ცვალებადი უკურპროპორციულად) თუმცა ეს ქონიობს უარყოფით ფინანსურ გავლენას საერთო მოსახლეობაზე, ბიზნესზე, კერძო კომპანიებზე, სახელმწიფო თუ არასახელწმიფო დაწესებულებებზე ა.შ, თუმცა ამ შემთხვევაში ადმინისტრაციულმა ორგანომ კერძოდ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელმა ეროვნულმა კომისია, შემდგომში (სემეკ)-მა ამ ტიპის დადგენილებების გამოცემით რატომ მიანიჭა პრივილეგია და ჩააყენა პრიორიტეტულ მდგომარეობაში კერძო კომპანია სს „ენერგო-პრო ჯორჯია“ ელექტროენერგიის ტარიფების მატების თვალსაზრისით ცოტა გაურკვეველი, საეჭვო და უცნაურია ჩემთვის, როგორც არასამთავრობო ორგანიზაციის წევრი, რიგითი მოქალაქე, ფიზიკური პირისთვის, რომელიც გახლავართ იურისტი და ჩემი მუშაობის (საქმიანობის) არეალი გახლავთ კონცენტრირებული (ორიენტირებული) ადამიანის ძირითადი უფლებების და თავისუფლებების დაცვაზე. გახლავართ არასამეწარმეო იურიდიული „თავთავი“-ის ერთ-ერთი დამფუძვნებელი, რომელიც ადამიანის უფლებების დაცვაზე ორიენტირებული არასამთავრობო ორგანიზაცია გახლავთ. აქვე მინდა ხაზგასმით აღვნიშნო, რომ ქვეყანას აქვს საგარეო ვალი დაახლოებით 33 000 000 000 ლარის ოდენობით, რაც საყოველთაოდ ცნობილი ფაქტია. ქვეყნის ეკონომიკურ სიდუხჭირეს 2019 წლის მაისიდან დაემატა პანდემია, რამაც უკიდურესად უარყოფითი გავლენა იქონია თითოეული მოქალაქის ფინანსურ მხარეზე, ადამიანებმა დაკარგეს სამსახური, შემოსავალი, ქვეყანაში მოიმატა კოვიდ 19-ით ინფიცირებულთა და გარდაცვლილთა რიცხვმა, რაც პირდაპირ სამართლებრივ საფუძველს ქმნიდა იმისა, რომ სახელმწიფოს გაეკეთებინა სუბსიდიის სახით შეღავათები კომუნალურ გადასახადებზე და დაერეგულირებინა ეს საკითხი, რაც მეტნაკლებად განახორციელა (ყოველ შემთხვევაში თუ არ გააკეთებდა სუბსიდიას, არ გაეძვირებინა). თუ გავუყვებით იმ ლოგიკურ მოსაზრებას და არგუმენტს, რომ ელექტრომომმარაგებელი კომპანია სს „ენერგო-პრო ჯორჯია“ (შემდგომში-საწარმომ) ქვეყანაში სავალუტო კურსის მისი კომერციული ინტერესების აქტი ან მისი ნაწილი, როგორც გახლავთ ამ შემთხვევაში მოცემული დადგენილებები, ნიშნავს (გულისხმობს) და მეტყველებს იმ გარემოებაზე, რომ სამართლებრივად ის საქართველოს უმაღლესი კანონის კონსტიტუციის იმ ნორმასთან არის წინააღმდეგობრივი, რომელთანაც ეს ორგანული კანონი გახლავთ შეუსაბამო, ამ შემთხვევაში საქართველოს კონსტიტუციის 67-ე მუხლის 1 და მე-2 ნაწილები, რაც გულისხმობს სახელწიფოებრივი გადასახადის ცვალებადობიდან გამომდინარე (ფინანსური ზარალის ნახვიდან) მიმართა საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელ კომისიას შემდგომში (სემეკს), რომ ელექტროენერგიის ტარიფში ცვლილება შეეტანათ მომატების მხრივ და ამის შემდგომ ს.ს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ დანახარეჯების მარეგულირებელი აუდიტის ანგარიშის საფუძველზე, სადაც არგუმენტად ს.ს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ მოჰყავს მისი პერსონალური ხარჯები: საოპერაციო დანახარჯები, კონტროლირებადი საოპერაციო დანახარჯები, სახელფასო ფონდზე, ძირითად და დამხმარე მასალების ხარჯი, საწარმოო ძირითადი და საშუალებების მიმდინარე რემონტის ხარჯი, ადმინისტრაციის ძირითად საშუალებების მიმდინარე რემონტის ხარჯი, ელექტროენერგიის კომუნალურ ხარჯი, ელექტროენერგიის გარდა სხვა კომუნალურ ხარჯები, საკომუნიკაციო ხარჯები, საკანცელარიო ხარჯები, სამივლინებო ხარჯები, საკონსულტაციო ხარჯები, წარმომადგენლობით ხარჯები, დაცვის ხარჯები, იჯარის ხარჯი, დაზღვევის ხარჯი, სხვა საოპერაციო ხარჯი, არაკონტროლირებად საოპერაციო დანახარჯები, მესამე პირების კუთვნილ ქსელში ელ.ენერგიის გატარების ხარჯი, განაწილების სხვა ლიცენზიატის ქსელში ელ.ენერგიის გატარების ხარჯი, განაწილების სხვა ლიცენზიატის ქსელში ელ.ენერგიის გატარების ხარჯი, ბაზრის ოპერატორის მომსახურების ხარჯი, კომისიის რეგულირების საფასურზე, ქონების გადასახადზე (გარდა მიწისა), მიწაზე ქონების გადასახადზე, სხვა საგადასახადო ხარჯი, საოპერაციო დანახარჯების მიკუთვნება ძაბვის საფეხურებზე, კონტროლირებადი საოპერაციო დანახარჯების საპროგნოზო ნაწილზე (spOpex), სხვა საოპერაციო შემოსავლებზე, კორექტირებულ ხარჯები, კაპიტალურ დანახარჯები, კონტროლირებადი საოპერაციო დანახარჯები საპროგნოზო ნაწილზე, არაკონტროლირებად საოპერაციო დანახარჯები ა.შ. სემეკმა დაუკმაყოფილა ს.ს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ მოთხოვნა და შეიტანა ცვლილებები ელექტროენერგიის ფასის, ტარიფების მომატებაში. სს ელექტროენერგიის მომმარაგებელი კომპანია „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ მიერ დასახელებული ხარჯები სამართლებრივი ახსნის, არგუმენტაციისა და მსჯელობის მიხედვით გახლავთ სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ პირადი ხარჯი და მისი პერსონალური კომერციული პრობლემა ინდივიდუალურ-სამართლებრივი ინტერესისა და მატერიალურ-სარგებლიანობის თვალსაზრისით, ხოლო გადასახადის შემოღება-დაწესებაზე, მიუხედავად იმისა, რომ კერძო საწარმოს ხელშია ეს მექანიზმი სახელმწიფოსგან აღებული ლიცენზიის საფუძველზე, მასზე გადის საერთო-სახელმწიფოებრივი ინტერესი, რადგან ის დიდი წილი ეხება დამიანის ძირითად უფლებებს მათზე პოზიტიურად ან ნეგატიურად გავლენის დამყარების მხრივ, ვინაიდან მაღალი გადასახადის დაწესება განსაკუთრებით რთულ ეკონომიკურ სოციალურ და პოლიტიკური ვითარების დროს, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც კოვიდ-პანდემია მძვინვარებს ქვეყანაში, ყოველთვის აისახება მძიმედ და უარყოფითად, რითაც შეილახება მათი კონსტიტუციით და შიდასახელმწიფოებრივი კანონმდებლობით განსაზღვრული უფლებები. საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის, შემდგომში (სემეკ)-ის ტარიფებისა და ეკონომიკური ანალიზის დეპარტამენტის მიერ სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ წარდგენილი წერილობითი განაცხადის შესწავლის შემდგომ, რომელიც ეხებოდა „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილებაში ცვლილებების შეტანის შესახებ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2021 წლის 29 ივნისის N 28 დადგენილების 1 და მე-2 მუხლებში და ასევე „ელექტროენერგიის ტარიფების“ შესახებ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის (სემეკ) 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილების მე-9¹ მუხლში ნორმატიულ-სამართლებრივი ცვლილებების შეტანას, საყოფაცხოვრებო და არასაყოფაცხოვრებო (კომერციული) ელექტროენერგიის ტარიფის დადგენას, განსაზღვრას, საფუძვლიანად მიიჩნია ამ მოთხოვნის დაკმაყოფილება, რაც მიმაჩნია, რომ პირდაპირ არაპროპოციული, არაზომიერი, (ზღვრის ზღვარი), არასაჭირო, გამოუსადეგარი და შეუსაბამო გამოდის საქართველოს კონსტიტუციით განსაზღვრულ ადამიანის რიგ ძირითად უფლებებთან და თავისუფლებებთან, უფრო კონკრეტულად თანასწორუფლებიანობასთან, პიროვნების თავისუფალ განვითარებასთან, ღირსების ხელშეუვალობასთან, რადგან პირდაპირ უხეშად ერევა დაცულ სფეროში, რაც მდგომარეობს და გამოიხატება იმაში, რომ სახელმწიფოს მიერ განხორციელებული ნებისმიერი უზენაესი აქტი ან ღონისძიება ხელს უშლის ან უკრძალავს ინდივიდს ისეთ მოქმედებას რომელიც ხდება კონკრეტული ძირითადი უფლებით დაცულ სფეროში, ასევე ანალოგიურ წინააღმდეგობაში მოდის სახელმწიფო ორგანოს (ინსტიტუტის), სემეკის მიერ განხორციელებული ქმედება საქართველოს კონსტიტუციის მე-5 მუხლთან, რაც სოციალურ სახელმწიფოს გულისხმობს და მისი სამართლიან უზრუნველყოფილ პირობებს, საქართველოს კონსტიტუციის 67-ე მუხლთან, რაც სახელმწიფოებრივი გადასახადების მოსაკრებლების საკითხს ეხება, უფრო კონკრეტულად ეკონომიკურ პოლიტიკას, რომ სავალდებულოა გადასახადებისა და მოსაკრებლების გადახდა მხოლოდ კანონით დადგენილი ოდენობითა და წესით. საქართველოს კონსტიტუციის მე-6 მუხლთან, რაც ეკონომიკურ თავისუფლებას გულისხმობს და ამით აშკარად ხდება არაპირდაპირ გზით კომუნალური გადასახადის ტარიფის დადგენით აღნიშნული უფლების შეზღუდვა და არალეგიტიმური ჩარევა, 26 მუხლთან, რაც შრომის თავისუფლებას გულისხმობს, პროფესიული კავშირების თავისუფლებას, გაფიცვის უფლებას და მეწარმეობის თავისუფლებას, კერძოდ მე-4 ნაწილი, სადაც საუბარია მეწარმეობის თავისუფლების უზრუნველყოფაზე, რავ ასევე არაპირდაპირი მეთოდით შეზღუდულია და შებოჭილი, რადგან სს ელექტროენერგიის მომმარაგებელი კომპანია, საწარმო „ენერგო-პრო ჯორჯიასთვის“ ელექტროენერგიის არასაყოფაცხოვრებო (კომერციული) ტარიფის სემეკის მიერ დადგენით, განსაზღვრით მომატებით კომერციული საქმიანობა ირიბი ფორმით იზღუდება ამ მძმე ეპიდემიურ, ეკონომიკურ-სოციალური მდგომარეობის ფონზე და ფიზიკურად გაუსაძლისი მდგომარეობა იქმნება კერძო ბიზნესის წარმოებისათვის, შესაბამისად მატულობს რისკი და საფრთხე იმის, რომ ადამიენებმა დაკარგონ შემოსავლის წყარო კომერციული საქმიანობიდან. მხოლოდ კანონით შეიძლება გადასახადებისა და მოსაკრებლების სტრუქტურისა და შემოღების წესის, მათი განაკვეთებისა და განაკვეთების ფარგლების დადგენა, აქედან გამომდინარე, ვინაიდან „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის (სემეკ) 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილებაში ცვლილებების შეტანის შესახებ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2021 წლის 29 ივნისის N 28 დადგენილების 1 და მე-2 მუხლებისნორმატიულ-სამართლებრივი შინაარსი, რომელიც ეხება ელექტროენერგიის ტარიფის, ფასის მატებას (ცვლილებას, კორექტიზაციას) და მისი იურიდიული მოქმედების ვადებს, ასევე საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილების (სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460) მე-9¹ მუხლის ნორმატიულ-სამართლებრივი შინაარსი, ეწინააღმდეგება ორგანულ კანონს ეკონომიკური თავისუფლების შესახებ და მის რიგ ნორმებს, ეს კანონი თავის მხრივ კონსტიტუციასთან არის შესაბამისობაში, მასთან არის სამართლებრივად რელევანტური, ხოლო ამ მოცემულ ორგანულ კანონთან, მის რიგ ნაწილებთან ან პუნქტებთან წინააღმდეგობაში მოსული ან წინააღმდეგობით, უგულვებელყოფით გამოცემული ნებისმიერი კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტი საქართველოს კონსტიტუციასთან წინააღმდეგობრივია. ზუსტად საქართველოს ორგანული კანონის „ეკონომიკური თავისუფლების შესახებ“ რიგი ნორმებთან მოცემული დადგენილებების („ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის (სემეკ) 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილებაში ცვლილების შეტანის შესახებ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2021 წლის 29 ივნისის N 28 დადგენილების 1 და მე-2 მუხლებისნორმატიულ-სამართლებრივი შინაარსი, რომელიც ეხება ელექტროენერგიის ტარიფის, ფასის მატებას (ცვლილებას, კორექტიზაციას) და მისი იურიდიული მოქმედების ვადებს, ასევე საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილების (სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460) მე-9¹ მუხლის ნორმატიულ-სამართლებრივი შინაარსი (კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტების/ რიგიპუნქტებისსა და ნაწილების) წინააღმდეგობაში მოსვლა გულისხმობს წმინდა იურიდიული თვალსაზრისით მის არაკონსტიტუციურობას და საერთო ჯამში წინააღმდეგობრიობას საქართველოს უმაღლესი კანონის, საქართველოს კონსტიტუციის 67-ე მუხლთან (მის 2-ივე ნაწილთან), რასაც კიდევ ერთხელ აღვნიშნავ, რომ გულისხმობს სახელმწიფო გადასახადების შემოღების, მოსაკრებლების სტრუქტურის, მისი ოდენობის, ფარგლებისა და მაკროეკონომიკური პარამეტრების დადგენის/განსაზღვრის წესს, რაც მოცემულ შემთხვევაში ცალსახად სამართლებრივი თვალსაზრისით და ჩემს მიერ ზემოთხსენებული გარემოებებიდან გამომდინარე იქნა უგულვებელყოფილი კონსტიტუციის მოცემულ ნორმასთან მიმართებით. საქართველოს ორგანულ კანონთან ეკონომიკური თავისუფლების შესახებ მოცემული დადგენილებების სამართლებრივი წინააღმდეგობრიობა გამოიხატა და დადასტურდა იმ ფაქტით, რომ სემეკმა არ შეაფასა, არ გამოიკვლია და ანალიზი არ გაუწია სათანადოდ ქვეყანაში არსებულ მძიმე ეკონომიკურ კრიზისს, არასამართლიანად მოიქცა, როდესაც პრიორიტეტი მხოლოდ კერძო კომპანიის ინტერესს მიანიჭა და მისი ზიანი მიიღო მხედველობაში სავალუტო კურსის ცვალებადობიდან გამომდინარე, მისთვის ეს აღმოჩნდა მნიშვნელოვანი მხოლოდ და არა ის, რომ კურსის ცვალებადობა საგარეო ეკონომიკური და სოციალური ფაქტორებით იყო განპირობებული და ეს შეეხო, როგორც კერძო, ბიზნესებს, კომპანიებს, საჯარო დაწესებულებებს, ისე რიგით ადამიანებს, ე.ი გამოდის რომ პრობლემა იყო საერთო ანუ საყოველთაო საზოგადოებრივი, ხოლო ასეთ დროს სახელმწიფომ, კერძოდ სემეკმა არ მიაქცია ყურადღება და მისთვის მეორეხარისხოვანი იყო ხალხის, რიგითი (ფიზიკური პირების) ადამიანების, მათ შორის ძირითადად, უმეტესობა გაჭირვებულის სოციალური მდგომარეობა, შემოსავალი და ფინანსური შესაძლებლობა, გამოიყენა მის ხელთ არსებული ინსტიტუციური მექანიზმი ბერკეტი, გამოსცა ადამიანის ძირითადი უფლებათა და თავისუფლებათა შემლახავი სამართლებრივი აქტი დადგენილებების სახით, რითაც მოიმატა ელექტროენერგიის გადასახადმა როგორც საყოფაცხოვრებო, ისე არასაყოფაცხოვრებო (კომერციულ) კომუნალურ ტარიფზე და ამით სამართლებრივი შედეგობრივი თვალსაზრისით ხდება ის, რომ ამ საერთო მძიმე სოციალურ-ეკონომიკური მდგომარეობის, რაც ხაზგასმით მინდა აღვნიშნო, რომ თანაბრად უარყოფითად ისახება თითოეული ადამიანის საშემოსავლო ყოველთვიურ კალათაზე, როგორც საჯარო მოხელეებზე (პარალმენტარებზე, პროკურორებზე, მოსამართლეებზე, პოლიციელებზე სამაშველო სამსახურის თანამშრომლებზე ა.შ) ისე კერძო კომპანიებზე და მითუმეტეს უმუშევარ რიგით საშუალო სოციალური ფენის ადამიანებზე და გაჭირვებულებზე, უმეტეს შემთხვევაში პენსიონერებზე, ამის მიუხედავად სემეკმა ჩათვალა საჭიროდ, რომ მოცემული ვითარებიდან გამომდინარე ელექტროენერგიის მომმარაგებელმა კომპანია სს „ენერგო-პრო ჯორჯიამ“ ნახა ზიანი სატარიფო წლების საოპერაციო დანახარჯეობის მიხედვით, რაც წარმოადგენს მის პერსონალურ კომერციულ მატერიალურ-სამართლებრივ სარგებლიანობის მიღების პრობლემას და არა მოსახლეობის, რასაც კიდევ ერთხელ აღვნიშნავ ხაზგასმით, თუ მხედევლობაში მივიღებთ სს „ენერგო-პრო ჯორჯიასთვის“ ასახულ დამატებითი აქტივებს, მოგებებს, ხარჯთა შემცირებებს, კომპანიის მიზაშეუწონელ ხარჯთა ოდენობების განსაზღვრას, დაკორექტირებას და განახევრებას, რაც ისევ კომპანიის კომერციულ წარმატებაზე, შეღავათზე წინსვლასა და ზარალის მინიმალური მასშტაბის არსებობაზე მეტყველებს, ასევე ამას უნდა დაემატოს სს ელექტროენერგიის მომმარაგებელი კომპანია სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ არასათანადო, კომერციულ წარმატებასა და მოგებაზე არაორიენტირებული მენეჯმენტის ქონა, რითაც აზრაზუსტად მოხდა აღირცხვა ხარჯების და გადანაწილება-დაბალანსება. და დარეგულირება რაზედაც თავად აუდიტის 2020 წლის ანგარიშში არსებული ინფორმაციას მეტყველებს. ანუ გამოდის რომ კომპანიამ თავისი პერსონალური პრობლემიდან გამომდინარე მოითხოვა ახალი საყოფაცხოვრებო და არასაყოფაცხოვრებო (კომერციული) ტარიფების დადგენა., როგორც მისი ფინანსური ზარალიდან, ისე მისი სტრუქტურული ნაკლოვანებიდან გამომდინარე, რადგან ვერ გადაანაწილა სწორად თანმიმდევრულად და შესაბამისად ხარჯები. ამ შემთხვევაში კომპანია „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ აზრით ტვირთი უნდა გადავიდეს თავისუფალ მოსახლეობაზე იმ სამართლებრივი საფუძვლიანობიდან გამომდინარე, რომ ლარი გაუფასურდა დოლართან მიმართებით (დედოლარიზაცია), ქვეყანაში განვითარებული პანდემიური, ეპიდემიური ვითარებიდან გამომდინარე, რადგან კომპანიას მოწია სუბსიდიის განხორციელება, ასევე საერთო სოც-ეკონომიკური და პოლიტიკური ვითარების გამო, რაზედაც კომპანია მოიხმობს იმ არგუმენტს, რომ ყოველივე აღნიშნული დააწვა როგორც მას, როგორც მძიმე ფინანსური ტვირთი, თუმცა მოცემული სამართლებრივი არგუმენტი, მსჯელობა, საფუძვლიანობა, დასაბუთებულობა, მტკიცებულება იმისა, რომ ელექტროენერგიის ტარიფი გაეზარდა სემეკს, წარმოადგენს საერთო საზოგადოებრივ და სახელმწიფოებრივ პრობლემას, გლობალურ სოციალურ-ფინანსურ დისკომფორტს და არა ინდივიდუალურ კომერციულ პრობლემას სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“-სთვის, რატომღაც ამაზე სემეკს არ გაუმახვილებია ყურადღება და დიდი სამართლებრივი ფასი სს „ენერგო-პრო ჯორჯია“-ას მიერ შეტანილ ელექტროენერგიის ტარიფების ცვლილების განაცხადზე მსჯელობის დროს არ მიუნიჭებია. ზუსტად ამ სამართლებრივ ელემენტის პრობლემურ ქვაკუთხედშია გამოკვეთილი თანასწორუფლებიანობის დარღვევა, იქიდან გამომდინარე, რომ ქვეყნაში არსებული საერთო მძიმე ეკონომიკურ-სოციალური, პოლიტიკური და ეპიდემიოლოგიური ვითარებიდან გამომდინარე წარმოქმნილი ფინანსურ-მატერიალური პრობლემები, რაც თითოეულ ჩვენგანს დააწვა მძიმე ეკონომიკურ ტვირთად ჩვენი სოციალური მდგომარეობის და საფეხურის პროპორციულად, საწარმო გამოდის ინციატივით, რომ რადგან ამ ყველაფრის ფონზე მან იზარალა, უნდა გაიზარდოს კომუნალური გადასახადი, რომ იგი მოგებაზე გავიდეს და ეს თავისუფალმა მოქალაქეებმა უნდა გაიზირონ ფინანსურად და მათზე უნდა გადაიაროს როგორც მძიმე ფინანსური ტვირთი, თან იმ ფაქტორის გათვალისწინებით, რომ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელმა ეროვნულმა კომისიამ სს „ენერგო-პრო ჯორჯია“-ას მიერ წარდგენილი განაცხადის საფუძველზე, რაც ითვალისწინებდა ელექტროენერგიის ტარიფების ცვლილებას, მათ დადგენას, განსაზღვრას და კორექტიზაციას მატების მხრივ. ელექტროენერგიის მომმარაგებელმა კომპანია სს „ენერგო-პრო ჯორჯიამ“ ჩათვალა, რომ მას მიადგა ფინანსური ზიანი და ეს ზიანი უნდა აინაზღაუროს (მოგებაზე გავიდეს) ელექტროენერგიის ტარიფის/ფასის მომატების ხარჯზე, რაც ისევ ამ მოცემულ ვითარების ფონზე რიგითი გაჭირვებული ადამიანების ჯიბეს დააწვება, გაუძვირდებათ კომუნალური ტარიფი და გადასახდელად მათთვის შესაძლებელია შეუძლებელი აღმოჩნდეს ან მეორე თვალსაზრისით იძულებული იქნებიან ზამთრის ყველაზე რთული სეზონისთვის კომუნალური ელემენტი ელექტროენერგია ყველაზე საჭირო და სიცოცხლისთვის საყოფაცხვრებო თვალსაზრისით აუცილებელი კომპონენტის ქონისათვის მიმართონ მძიმე უკიდურესი, გადაუდებელი მდგომარეობიდან თავის დასაღწევ მეთოდს, გაწიონ მაქსიმალური ფულადი ხარჯი, დარჩნენ შემოსავლის ამარა, ისე რომ საჭმლის (კვების) თანხაც აღარ ჰქონდეთ, რითაც წარმოიქმნება უფრო მძიმე საზოგადოებრივი პრობლემები სხვადასხვა სახის, რაც ძირითადად ფინანასური გაჭირვებით ხდება და მძიმე შედეგით მთავრდება, თუმცა ამ შემთხვევაშიც როგორც ჩანს სემეკმა არჩია კომპანიათვის მძიმე ეკონომიკური ვითარებით გამოწვეული ფინანსური ზიანის ანაზღაურება (კომპენსირება) და გამოსავალი ელექტროენერგიის ტარიფის მატებაში ნახა სხვა თანაბარ მოქალაქეებზე თუნდაც შეძლებულზე მატერიალურ-ფინანსური ტვირთის დაწოლის ხარჯზე, რაც ყოვლად არათანაბარია პირობების შექმნის თვალსაზრისით არაპროპორციული, არამართლზომიერი, გამოუსადეგარი, შეუსაბამო, რითაც ლეგიტიმური საჯარო მიზნის მიღწევა ფიზიკურად შეუძლებელია. სემეკმა საერთოდ არ მიაქცია ყურადღება იმ მნიშვნელოვან ყურადსაღებ გარემოებას, რომ პენსიები გარკვეული პერიოდი შემცირებული იყო ქვეყანაში, დღემდე არ გაუზრდიათ დაპირებების მიუხედავად და თითოეული პენსიონერისთვის, სოციალურად დაუცველისთვის, სიღარიბის ზღვარის მიღმა მყოფისთვის (რომელთა რიცხვიც უდიდესია ქვეყანაში) წარმოადგენს უდიდეს სირთულეს და ფაქტიურად შეუძლებელია ამ პანდემიური ვითარების, ეკონომიკური გაჭირვების დროს ასეთ დონეზე გაზრდილი კომუნალური გადასახადი ელექტორენერგიის გაზრდილი ტარიფით გადახდა.შემცირებულია ხელფასები, პანდემიური ვითარებიდან გამომდინარე მიღებული რეგულაციებით შეზღუდულია კერძო საწარმოების, ბიზნესების ფუნქციონირება, უმეტესობა გაჩერებულია ან ზარალის ამოღებაზე მუშაობს. უფრო უარესობა, ადამიანის კონსტიტუციით გათვალისწინებული რიგი უფლებების უგულვებელყოფის გახლავთ ის, რომ 2021 წლის ივნისის თვეში დოლარის კურსი დაეცა, სავალუტო კურსი, ლარმა დოლართან მიმართებით ოდნავ გამყარება დაიწყო, ე.ი უკვე გამოდის რომ იმ ერთ-ერთი სამართლებრივი საფუძვლით, ეპიდემიოლოგიური ვითარების გარდა, რა მიზეზითაც სემეკმა სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ ელექტროენერგიის ტარიფის მატებაზე მოთხოვნა დაუკმაყოფილა, აღარ არსებობს იმ პირვალდელი საფუძვლით და მდგომარეობით, რითაც კომპანიამ მიმართა მარეგულირებელ კომისიას, ე.ი გამოდის რომ ამ დღეის მდგომარეობით მოქმედი კურსის მიხედვით სს „ენერგო-პრო ჯორჯია“ ზემოგებაზე მუშაობს, იმის ხარჯზე, რომ ამ მძიმე ეკონომიკური ვითარების ფონზე ხალხს (დაწყებული გაჭირვებული ფენით, დამთავრებული მაღალი სოციალური ფენით) გაზრდილი ტარიფით კომუნალური გადასახადის გადახდა უწევთ. მოკლედ სახეზე გვქავს ე.წ პრაკტიკული კორკოდანსის მხრივ საკანონმდებლო მოედანზე სამართლებრივ სიკეთეთა არათანაბარი, არათანასწორი აწონ-დაწონვა, სამართლებრივი შეფასება, ანალიზი, განსჯა, რითაც მხოლოდ კომერციული საწარმოში მყოფი ადამიანების, ვიწრო წრის ინტერესი და უფლება არის მხედველობაში მიღებული (გათვალისწინებული) სახელმწიფოს მხრიდან ისევ მათ შორის არსებული კულუარული კომერციული და სახელმწიფოებრივი ფაქტორიდან (ინტერესიდან) გამომდინარე, ანუ საერთო ჯამში კომერციული ინტერესის მიმართ არსებული საყოველთაო საფრთხე (პრობლემა) იქნა აღმოფხვრილი ისევ რიგითი ფიზიკური თუ სხვა იურიდიული პირების მატერიალურად გასაწევი რესურსის ხარჯზე. სწორედ ამაში მდგომარეობს და იკვეთება თავისუფალი განვითარების უფლების შეზღუდვა, თანასწორუფლებიანობის პრინციპის დარღვევა, ღირსებისა და პატივის შელახვა, სოციალურად სამართლიანი სახელმწიფოს არსებობის იდეის ხელყოფა და ქვეყანაში თავისუფალი, კონკურენტუნარიანი ეკონომიკური პოლიტიკის არსებობისთვის უდიდესი საფრთხის შექმნა სახელმწიფოებრივი მოსაკრებლების და გადასახადების გონივრული, სამართლიანი პრინციპით გადახდისთვის, რაზედაც უკვე საუბარი გვექნება კონსტიტუციური სარჩელის სამართლებრივი შინაარსობრივ არსში და დასაბუთებაში.

5. მოთხოვნის არსი და დასაბუთება

საკონსტიტუციო სარჩელის არსი და დასაბუთება, შენიშვნა:

„ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N33 დადგენილებაში ცვლილების შეტანის შესახებ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2021 წლის 29 ივნისის N N 28 დადგენილება, სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460, „ნორმატიული აქტების შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის მე-20 მუხლის მე-4 პუნქტისა და „ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების შესახებ“ საქართველოს კანონის 23-ე და 168-ე მუხლების საფუძველზე, საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიამ დაადგინა: მუხლი1 „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილების (სსმ III, 08.12.2008, N175, სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460) შეტანილ იქნას ცვლილებები ელექტროენერგიის ტარიფების კორექტიზაციისა და განაწილების თაობაზე, კერძოდ „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N33 დადგენილებაში ცვლილებების შეტანის თაობაზე საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2021 წლის 9 ივნისის N28 დადგენილების 1 მუხლი 1 და მე-2 მუხლები, რითაც განისაზღვრება ელექტრომომარაგების კომპანია ენერგო-პრო ჯორჯიას მიერ სემეკისთვის წერილობითი მოთხოვნის საფუძველზე ელექტროენერგიის საყოფაცხოვრებო და არასაყოფაცხოვრებო (კომერციული) ტარიფი, ფასი, მისი სამართლებრივი მოქმედების ვადები და თავად საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილების მე-9¹ მუხლის მთლიან ჰორიზონტალურ გრაფაში არსებული ყველა მონაცემი, რაც ასევე განსაზღვრავს ელექტრომომარაგების კომპანია „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ მიერ სემეკისთვის წერილობითი მოთხოვნის საფუძველზე ელექტროენერგიის საყოფაცხოვრებო და არასაყოფაცხოვრებო (კომერციულ) ტარიფს, ფასს ადგენს, წინააღმდეგობაში მოდის საქართველოს კონსტიტუციის მე-5 მუხლის (სოციალური სახელმწიფო) 1 და 2 ნაწილებთან, საქართველოს კონსტიტუციის მე-6 მუხლთან, რაც ეკონომიკურ თავისუფლებას გულისხმობს და ამით აშკარად ხდება არაპირდაპირ გზით კომუნალური გადასახადის ტარიფის დადგენით აღნიშნული უფლების შეზღუდვა და არალეგიტიმური ჩარევა, 26 მუხლთან, რაც შრომის თავისუფლებას გულისხმობს, პროფესიული კავშირების თავისუფლებას, გაფიცვის უფლებას და მეწარმეობის თავისუფლებას, კერძოდ მე-4 ნაწილი, სადაც საუბარია მეწარმეობის თავისუფლების უზრუნველყოფაზე, ასევე საქართველოს კონსტიტუციის 67-ე მუხლის (სახელმწიფოებრივი მოსაკრებლები, გადასახადები, ეკონომიკური პოლიტიკა) 1 და 2 ნაწილებთან, საქართველოს კონსტიტუციის მე-11 მუხლის (თანასწორუფლებიანობა) 1 ნაწილთან, საქართველოს კონსტიტუციის მე-12 მუხლის (პიროვნების თავისუფალი განვითარების უფლებასთან) 1 ნაწილთან და საქართველოს კონსტიტუციის მე-9 მუხლის (ადამიანის ღირსების ხელშეუვალობა) 1 ნაწილთან. ასევე მოცემული დადგენილებები უდიდეს წინააღმდეგობაში მოდის საქართველოს ორგანული კანონთან ეკონომიკური თავისუფლების შესახებ მუხლი 1. და მუხლი 2.

საქართველოს ორგანული კანონი ეკონომიკური თავისუფლების შესახებ

მუხლი 1. საქართველოს მოქალაქე თა მონაწილეობა საერთო-სახელმწიფოებრივი გადასახადების დადგენაში

1. ამ კანონის ამოქმედების თარიღიდან საერთო-სახელმწიფოებრივი გადასახადის ახალი სახის შემოღება, გარდა აქციზისა, ან საერთო-სახელმწიფოებრივი გადასახადის სახის მიხედვით არსებული განაკვეთის ზედა ზღვრის გაზრდა, გარდა აქციზისა, შესაძლებელია მხოლოდ რეფერენდუმის გზით, გარდა ამ მუხლის მე-6 პუნქტით გათვალისწინებული შემთხვევისა. რეფერენდუმის დანიშვნის ინიციირების უფლება აქვს მხოლოდ საქართველოს მთავრობას. საერთო-სახელმწიფოებრივი გადასახადის ახალი სახის შემოღებად ან ზღვრული განაკვეთის გაზრდად არ ჩაითვლება გადასახადის შემოღება ან ცვლილება, რომელიც არსებული გადასახადის ალტერნატივაა ან ანაცვლებს მას და ამავე დროს არ ზრდის საგადასახადო ტვირთს. საერთო-სახელმწიფოებრივი გადასახადის ახალი სახის შემოღებად ან ზღვრული განაკვეთის გაზრდად არ ჩაითვლება აგრეთვე გადასახადის სახის მიხედვით არსებული ზღვრული განაკვეთის ფარგლებში გადასახადის განაკვეთის ცვლილება. მოცემულ შემთხვევაში სემეკის მიერ მიღებული დადგენილებები არ გულისხმობს ახალი საერთო-სახელმწიფოებრივი გადასახადის შემოღებას, თუმცა აღნიშნული კანონმდებლობიდან გამომდირე, რომლის საფუძველზედაც მიღებულია სემეკის მიერ გარკვეული დადგენილებები ელექტროენერგიის ტარიფის/ფასის მატებასთან დაკავშირებით (ეფუძვნება „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ კანონს“. აქ სწორედ იგულისხმება საერთო სახელმწიფოებრივი გადასახადის სახის მიხედვით არსებული განაკვეთის ზრდა, უფრო კონკრეტულად თვალსაჩინოებისათვის და სამართლებრივი სიცხადისთვის იხილეთ: 1. „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის (სემეკ) 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილებაში ცვლილების შეტანის შესახებ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2021 წლის 29 ივნისის N 28 დადგენილება, სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460, 2. „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის (სემეკ) 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილების მე-9¹ მუხლის მთლიან ჰორიზონტალურ გრაფაში არსებული ყველა მონაცემი, რაც ეხება სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ არასაყოფაცხვრებო (კომერციულ) და საყოფაცხოვრებო ელექტროენერგიის კომუნალური ტარიფის დადგენას, განსაზღვრას, კორექტირებას მატების თვალსაზრისით. დაუშვებელია მოცემული კანონის მიხედვით გარდა აქციზის გადასახადის შემოღებისა, რომელიც მხოლოდ საერთო სახელმწიფოებრივი პოლიტიკურ-სამართლებრივი აქტის რეფერენდუმის მიღების გზით არის შესაძლებელი.მუხლი 2. მაკროეკონომიკური პარამეტრების ზღვრების დადგენა 1. ეკონომიკის გრძელვადიანი და მდგრადი ზრდის, მოსახლეობის კეთილდღეობის, მაკროეკონომიკური და ფისკალური სტაბილურობის უზრუნველსაყოფად დგინდება მაკროეკონომიკური პარამეტრების შემდეგი მაქსიმალური ზღვრები:

ა) საქართველოს საბიუჯეტო კოდექსით განსაზღვრული სახელმწიფოს ერთიანი ბიუჯეტის დეფიციტის მთლიან შიდა პროდუქტთან შეფარდება − არაუმეტეს 3 პროცენტისა;

ბ) საქართველოს მთავრობის ვალის მთლიან შიდა პროდუქტთან შეფარდება − არაუმეტეს 60 პროცენტისა.

მოცემულ შემთხვევაში სემეკის მიერ აღნიშნული დადგენილებების გამოცემისას საერთოდ მხედველობაში არ არის მიღებული და განსაზღრული „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის (სემეკ) 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილებაში ცვლილების შეტანის შესახებ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2021 წლის 29 ივნისის N 28 დადგენილების განმარტებითი ბარათის მიხედვით, სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460, ელექტროენერგიის ფასის მატებას რაც ეხება რომ რამდენად დაცული იყო ეკონომიკის გრძელვადიანი და მდგრადი ზრდის, მოსახლეობის კეთილდღეობაზე ფინანსურად რიენტირების თვალსაზრისით, რამდენად უზრუნველყოფილი იყო მაკროეკონომიკური პარამეტრების ზღვრები მაქსიმალურად, როდესაც სემეკმა სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ ოფიციალური მოთოხვნითი მიმართვის საფუძველზე ელექტროენერგიის მატების თაობაზე შუამდგომლობა დაუკმაყოფილა, არ განჭვრიტა და განსაზღვრა წინასწარ საქართველოს საბიუჯეტო კოდექსით განსაზღვრული სახელწმიფოს ერთიანი ბიუჯეტის შიდა პროდუქტთან 3%-იანი პროპორცია რამდენად იყო დაცული, ასევე მოცემული დადგენილების გამოცემის დროს საქართველოს მთავრობის შიდა პროდუქტთან 60%-იანი პროპორციულობა რამდენად იყო უზრუნველყოფილი, როდესაც „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის (სემეკ) 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილებაში ცვლილების შეტანის შესახებ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2021 წლის 29 ივნისის N 28 დადგენილების გამოცემით საყოფაცხოვრებო და არასაყოფაცხოვრებო (კომერციულ) ტარიფზე ელექტროენერგიის ფასის მატება მოხდა. სემეკმა არ განსაზღვრა, არ იმსჯელა, არ შეაფასა, არ განჭვრიტა და არ დაინგარიშა საქართველოში თითო სულ მოსახლეზე, ოჯახზე, კერძო კომპანიებზე, ორგანიზაციებზე, ბიზნესებზე და კომერციულ საწარმოებზე მათი სოციალური მდგომარეობის მიხედვით სტატისტიკური მაჩვენებლის გამოყენებით, (ადამიანების სოციალური საფეხურების მიხედვით, პენსიონერები, სოციალურად დაუცველები და უმწეოები სიღარიბის ზღვარს მიღმა მყოფები, საშუალო სოც ფენის წარმომადგენლები, გაჭირვებულები, შეძლებულები) მათი შემოსავლისა და გასავლის შეფარდებიდან გამომდინარე რამდენად სამართლიანი, გონივრული, ობიექტური, ზომიერი, დაბალანსებული, შესაძლებელი და პროპორციული იყო საერთო ჯამში ქვეყანაში არსებული მძიმე ეკონომიკურ-სოციალური ვითარებიდან გამომდინარე, არაპროგნოზირებადი ანუ ცვალებადი ვალუტის კურსის ფაქტორის ჩათვლით საერთო ხარჯის და ინდივიდუალური ხარჯის მიხედვით ამ დოზით, მოცულობით კომუნალური გადასახადი ელექტროენერგიის ტარიფის/ფასის მატება და ხომ არ აისახებოდა ეს თითოეულ მოსახლეზე ინდ.სოციალური მდგომარეობის შესაბამისად ზედმეტ ხარჯად და გადაჭარბებულად მძიმე ფინანსურ ტვირთად. სემეკმა ასევე მხედველობაში არ მიიღო სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ საყოფაცხოვრებო და არასაყოფაცხოვრებო (კომერციული) ტარიფების დადგენის დროს დაანგარიშების თვალსაზრისით სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ შემცირებული, განახევრებული, ანულირებული, კორექტირებული, მიზანშეუწონელი ხარჯები, ასევე მესამე პირების მიერ სს „ენერგო-პრო ჯორჯიასთვის“ ფინანსირების მოცულობა და მან ან პროპორციის, თანაზომიერების ბალანსის დაცვით არ დაადგინა კერძო ელექტროენერგიის მომმარაგებელი საწარმოს ტარიფები, თუ რამდენად საფუძლიანი, დასაბუთებული, საჭირო, პროპორციული ზომიერი და აუცილებელი იყო ამ ზღვრული ოდენობით ტარიფების დადგენა. სემეკის მიერ გამოცემული, ჩემს მიერ ნახსენები დადგენილებების კონსტიტუციის რიგ ნორმებთან წინააღმდეგობა: მაგალითად: საქართველოს კონსტიტუციის მე-5 მუხლის (სოციალური სახელმწიფო) 1. საქართველო არის სოციალური სახელწმიფო; 2. სახელმწიფო ზრუნავს საზოგადოებაში სოციალური სამართლიანობის, სოციალური თანასწორობისა და სოციალური სოლიდარობის პრინციპების განმტკიცებაზე;

3.სახელმწიფო ზრუნავს ქვეყნის მთელ ტერიტორიაზე თანაბარ სოციალურ-ეკონომიკურ და დემოგრაფიულ განვითარებაზე, მაღალმთიანი რეგიონალური განვითარებისთვის კანონი ქმნის განსაკუთრებულ პირობებს. მიმაჩნია, რომ აღნიშნული დადგენილებების გამოცემით აშკარად არღვევს სოციალური სამართლიანობის, სოციალური თანასწორობისა და სოციალური სოლიდარობის პრინციპებს, რაც გამოიხატება, იკვეთება და დასტურდება იმ მნიშვნელოვანი ფაქტორით, რომ როგორ შეიძლება ამ კრიტერიუმების მიხედვით სემეკის მიერ გამოცემული დადგენილება ელექტროენერგიის ფასის მატებასთან დაკავშირებით ამ მძიმე ეკონომიკურ-სოციალური ვითარების, ამავე დროს პანდემიის ფონზე საერთო გადასახადის გადამხდელი აბონენტებისთვის გონივრული, მისაღები, ზომიერი, ადეკვატური და სამართლიანი იყოს, თან მხოლოდ იმ სამართლებრივი საფუძლიდან გამომდინარე, რომ სს ელექტროენერგიის მომმარაგებელ კომპანია სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ ჰქონდა პერსონალური კომერციული დანახარჯები და ამავდროულად ფინანსური შეღავათები, პრივილეგიები და უპირატესობები, რაც აუდიტის 2020 წლის ანგარიშიდან იკვეთება. ამ აქტით სემეკის ქმედება თვალნათლივ მეტყველებს იმაზე, რომ შემოიფარგლება მხოლოდ ვიწრო მერკანტელური (ფინანსური) კომერციული ინტერესით, მასზე ზრუნვით და არა საერთო სახელწმიფოებრივი, კანონისმიერი და სამართლიანი ინტერესით, რაც მას სახელმწიფოებრივი ინსტიტუციური ფაქტორებიდან გამომდინარე პირდაპირ ევალება. სემეკმა, სახელმწიფოს, უფრო კონკრეტულად აღმასრულებელი ხელისუფლების მიერ დელეგირებული უფლებამოსილებებითა და კომპეტენციით აღჭურვილმა ორგანომ ძალზედ ვიწრო სამართლებრივ-სოციალურ ჭრილში მოახდინა შეფასება სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“შემდგომში, როგორც (საწარმოს) მიერ შემოსული მოთხოვნის, სამართლებრივი პრეტენზიის იურიდიულ-სოციალური შინაარსობრივი მხარე, სამართლებრივ ორბიტაზე (მოედანზე) შეფასების დროს მიანიჭა პრიორიტეტი, უპირატესობა მხოლოდ საწარმოს ფინანსურ ზიანს, მის კომერციულ ვიწრო ინტერესს იმ რეალური მიზეზის გამო, რაც საერთოდ მთლიანად მოსახლეობას ეხებოდა და თითოეული ოჯახის ფინანსურ, მატერიალურ მხარეზე ქონიობდა უარყოფით გავლენას და გადაწყვიტა კომპანიის ფინანსური ზარალიდან ამოსვლის მიზნით, საერთო მოსახლეობისთვის კომუნალური გადასახადის გაზრდის ხარჯზე ელექტროენერგიის საფასური ტარიფი გაეძვირებინა, როგორც საყოფაცხოვრებო, ისე არასაყოფაცხოვრებო (კომერციული) თვალსაზრისით რაც წმინდა ლოგიკურად გაუმართლებელია, დაუსაბუთებელია, ატიპიური და არალეგიტიმური საერთო ჯამში, (დარღვეულ იქნა ლეგიტიმური საჯარო ბალანსი ორ სამართლებრივ ინტერესთა (სიკეთეთა შეფასების აწონ-დაწონვის დროს), რადგან ვულგალურად რომ ითქვას, მე ფინანსური ხარჯი კანონის წინაშე თანაბარ და თანასწორ ყველა იურიდიული თუ ფიზიკური პირისთვის საერთო კრიზისულ ფონზე უნდა გავზარდო და მათ ჯიბეებს და სოციალურ მდგომარებას დააწვეს ეს ტვირთად, სულ არ მაინტერესებს როგორ გადაიხდის უჭირს, ულხინს და არ ულხინს, ოღონდ კომპანიამ არ იზარალოს და დაე დაიხოცოს შიმშილით გაჭირვებული ხალხი, თან იმის ფონზე, როდესაც უკვე ვალუტის კურსი შეიცვალა, დოლართან მიმართებით ლარმა გამყარება დაიწყო შემდეგი პროპორციით 1 აშშ დოლარი-3.07 ლარი და კიდევ მოსალოდნელია ცვლილებები, რაც მეტყველებს იმაზე, რომ კომპანია ზემოგებაზე გადის და არა გარკვეული პერიოდის განმავლობაში დაგროვილი ზარალის ამოღებაზე. სწორედ აქედან გამომდინარე მიმაჩნია, რომ უდიდესს წინააღმდეგობაში მოდის ეს დადგენილება საქართველოს კონსტიტუციის მე-5 მუხლის 1 და 2 ნაწილებთან, ასევე საქართველოს კონსტიტუციის მე-6 მუხლთან, რაც ეკონომიკურ თავისუფლებას გულისხმობს და ამით აშკარად ხდება არაპირდაპირ გზით კომუნალური გადასახადის ტარიფის დადგენით აღნიშნული უფლების შეზღუდვა და არალეგიტიმური ჩარევა, 26 მუხლთან, რაც შრომის თავისუფლებას გულისხმობს, პროფესიული კავშირების თავისუფლებას, გაფიცვის უფლებას და მეწარმეობის თავისუფლებას, კერძოდ მე-4 ნაწილი, სადაც საუბარია მეწარმეობის თავისუფლების უზრუნველყოფაზე, ასევე საქართველოს კონსტიტუციის 67-ე მუხლის (სახელმწიფოებრივი მოსაკრებლები, გადასახადები, ეკონომიკური პოლიტიკა) 1 და 2 ნაწილებთან, საქართველოს კონსტიტუციის მე-11 მუხლის (თანასწორუფლებიანობა) 1 ნაწილთან, საქართველოს კონსტიტუციის მე-12 მუხლის (პიროვნების თავისუფალი განვითარების უფლებასთან) 1 ნაწილთან და საქართველოს კონსტიტუციის მე-9 მუხლის (ადამიანის ღირსების ხელშეუვალობა) 1 ნაწილთან. ასევე მოცემული დადგენილებები უდიდეს წინააღმდეგობაში მოდის საქართველოს ორგანული კანონთან ეკონომიკური თავისუფლების შესახებ მუხლი 1. და მუხლი 2. მოკლედ რომ ითქვას სახელმწიფო ორგანომ კერძოდ სემეკმა სამართლებრივი შეფასების დროს 2 სუბიექტს შორის თანაბარი ვითარების ფონზე უარყოფითი ასახვის დროს მიანიჭა ერთ-ერთს ისეთი უსაფუძვლო უპირატესობა რაც არ გამომდინარეობს სოციალურად სამართლიანი სახელმწიფოს პრინციპებიდან გამომდინარე. უფრო გარკვევით, მაგალითი შეიძლება მოყვანილ იყოს, რაც კონსტიტუციონალიზმის ენაზე ე.წ პრაქტიკულ კორკონდანსს უწოდებენ, არის ორი სამართლებრივი სიკეთე სასწორზე, საკანონმდებლო მოედანზე, არის თანაბარი ვითარება, ერთ სასწორზე საერთო საზგადოებრივი ინტერესია, მეორეზე კერძო კომერციული ვიწრო, ასეთ შემთხვევაში სახელწმიფო ორგანომ საერთო საზოგადებრივი, უფრო დიდი სამართლებრივად მნიშვნელოვანი ინტერესის შემცირების ხარჯზე მიანიჭა პრიორიტეტი ნაკლებად მნიშვნელოვან სამართლებრივ სიკეთეს, რაც არაკონსტიტუციური და გაუმართლებელია, რადგან რომელი უფრო მისაღებია ხალხის გაჭირვება უფრო მძიმე ამ გადასახადის მატებით თუ კერძო კომპანიის ზარალი, რომელიც ხან მოგებაზეა ხან წაგებაზე და ბიზნეს საწარმოსთვის დამახასიათებელი ფაქტორია. საქართველოს კონსტიტუციის 67-ე მუხლი (გადასახადები და მოსაკრებლები, ეკონომიკური პოლიტიკა) 1. სავალდებულოა გადასახადებისა და მოსაკრებლების გადახდა კანონით დადგენილი ოდენობითა და წესით. მხოლოდ კანონით შეიძლება გადასახადებისა და მოსაკრებლების სტრუქტურისა და შემოღების წესის, მათი განაკვეთების ან განაკვეთების ფარგლების დადგენა. გადასახადებისგან გათავისუფლება შესაძლებელია მხოლოდ კანონით. საგადასახადო კონტროლს ახორციელებენ მხოლოდ კანონით განსაზღვრული საგადასახადო ორგანოები. თუ მოცემული კანონქვემდებარე ნორმატიულ სამართლებრივი აქტები (სემეკის დადგენილებები, მისი რიგი ნაწილები, პუნქტები) წინააღმდეგობაში მოდის მოცემულ ორგანულ კანონთან, რომელიც თავის მხრივ საქართველოს უმაღლესი კანონის, კონსტიტუციის რიგ ნორმასთნ/ნორმებთან (მის ნაწილებთან) არის შესაბამისობაში მოყვანილი, ეს ავტომატურად გულისხმობს, რომ ის კონსტიტუციის რიგ ნორმას ან მის ნაწილს ეწინააღმდეგება. საქართველოს კონსტიტუციის 67-ე მუხლის რიგ ნორმებთან წმინდა სამართლებრივი წინააღმდეგობრიობის არსის გამოხატულება, რაც სახელმწიფოებრივი გადასახადების მოსაკრებლების საკითხს ეხება, უფრო კონკრეტულად ეკონომიკურ პოლიტიკას, რომ სავალდებულოა გადასახადებისა და მოსაკრებლების გადახდა მხოლოდ კანონით დადგენილი ოდენობითა და წესით. მხოლოდ კანონით შეიძლება გადასახადებისა და მოსაკრებლების სტრუქტურისა და შემოღების წესის, მათი განაკვეთებისა და განაკვეთების ფარგლების დადგენა, აქედან გამომდინარე ვინაიდან „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N33 დადგენილებაში ცვლილების შეტანის შესახებ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2021 წლის 29 ივნისის N 28 დადგენილების 1 და მე-2 მუხლები, (სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460), ასევე ასევე თავად „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N33 დადგენილების მე-9¹ მუხლი მთლიანად, მისი მთლიანი ჰორიზონტალური გრაფის ყველა მონაცემი, სადაც მოცემულია სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ დადგენილი ელექტროენერგიის საყოფაცხოვრებო და არასაყოფაცხოვრებო (კომერციული) ტარიფები ეწინააღმდეგება ორგანულ კანონს ეკონომიკური თავისუფლების შესახებ და მის რიგ ნორმებს, ეს კანონი თავის მხრივ კონსტიტუციასთან არის შესაბამისობაში, მასთან არის სამართლებრივად რელევანტური, ხოლო ამ მოცემულ ორგანულ კანონთან, მის რიგ ნაწილებთან ან პუნქტებთან წინააღმდეგობაში მოსული ან წინააღმდეგობით, უგულვებელყოფით გამოცემული ნებისმიერი კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტით გადასახადების შემოღების წესსა და მისი ფარგლებისა და ოდენობის დადგენას. ზუსტად საქართველოს ორგანული კანონის „ეკონომიკური თავისუფლების შესახებ“ (კანონქვემდებარე ნორმატიული აქტების/ რიგიპუნქტებისსა და ნაწილების) წინააღმდეგობაში მოსვლა გულისხმობს წმინდა იურიდიული თვალსაზრისით მის არაკონსტიტუციურობას და საერთო ჯამში წინააღმდეგობრიობას საქართველოს უმაღლესი კანონის, საქართველოს კონსტიტუციის 67-ე მუხლთან (მის 2-ივე ნაწილთან), რაც კიდევ ერთხელ აღვნიშნავ, რომ გულისხმობს სახელმწიფო გადასახადების შემოღების, მოსაკრებლების სტრუქტურის, მისი ოდენობის, ფარგლებისა და მაკროეკონომიკური პარამეტრების დადგენის/განსაზღვრის წესს, რაც მოცემულ შემთხვევაში ცალსახად სამართლებრივი თვალსაზრისით და ჩემს მიერ ზემოთხსენებული გარემოებებიდან გამომდინარე იქნა უგულვებელყოფილი კონსტიტუციის მოცემულ ნორმასთან მიმართებით. 2. ხანგრძლივი და სტაბილური ეკონომიკური ზრდის უზრუნველსაყოფად ეკონომიკური პოლიტიკის ფუძემდებლური პრინციპები განისაზღვრება ორგანული კანონით. მაკროეკონომიკური პარამეტრების დადგენილი ზღვრების დარღვევისა და განსაკუთრებული აუცილებლობის ზღვრებიდან გადაცდენის შემთხვევები, აგრეთვე პარამეტრების ზღვრებთან დაბრუნების მიზნით განსახორციელებელი ცვლილებები განისაზღვრება ორგანული კანონით დებულებებთან მიმართებით. აღნიშნული დადგენილებების მიღებით სემეკის მიერ მიმაჩნია, რომ განაკვეთის გაზრდა, რაც გამოიხატა კომუნალური ტარიფი, ელექტრო ენერგიის ფასის მატებაში, არ იყო ორიენტირებული ხანგრძლივი და სტაბილური ეკონომიკური ზრდის უზრუნველსაყოფად, რაც გამომდინარეობს ეკონომიკური პოლიტიკის ფუძემდებლური პირნციპებიდან გამომდინარე, ამით მიმაჩნია, რომ ქვეყანაში არ იყო თავისუფალი ეკონომიკური პოლიტიკა. საქართველოს კონსტიტუციის მე-11 მუხლი-ის (თანასწორუფლებიანობა) 1. ყველა ადამიანი სამართლის წინაშე თანასწორია. აკრძალულია დისკრიმინაცია რასის, კანის ფერის სქესის, წარმოშობის, ეთნიკური კუთვნილების, ენის, რელიგიის, პოლიტიკური ან სხვა შეხედულებების, სოციალური კუთვნილების, ქონებრივი ან წოდებრივი მდგომარეობის, საცხოვრებელი ადგილის ან სხვა ნიშნის მიხედვით დებულებასთან მიმართებით. აღნიშნული დადგენილებით გარკვეულწილად მიმაჩნია, რომ განხორციელდა დისკრიმინაცია ადამიანების სოციალური კუთვნილების, ქონებრივი ან წოდებრივი მდგომარეობის მიხედვით, რადგან სახელმწიფო ინსტიტუციურმა ორგანო სემეკმა საერთო სოციალურ-ეკონომიკური კრიზისის, კურსის ხშირი ცვალებადობის, ქვეყანაში არსებული პანდემიური ვითარების ფონზე, რაც საერთო ჯამში თანაბრად ქონიობს დღემდე უარყოფით მატერიალურ-ფინანსურ გავლენას, როგორც ფიზიკური, ისე იურიდიული პირების ბიუჯეტზე, მიანიჭა უპირატესობა კერძო, იურიდიული პირის კომპანიის საწარმოს, ფინანსურ მხარეს ყურადღება, მის ქონებრივ-სოციალურ კუთვნილებას, რადგან ზარალი ჰქონდა ნანახი გარკვეული პერიოდის განმავლობაში, დაუკმაყოფილა ოფიციალური მოთხოვნა სატარიფო საქმისწარმოებისა და ანალიზის საფუძველზე და ამით მთელი ფინანსური ტვირთი გადაიტანა ქვეყანაში რეგისტრირებულ ფიზიკურ და იურიდიულ პირებზე, რაც მათ მძიმე მატერიალურ ტვირთად დააწვებათ აუცილებლად. სოციალური უფლებების შესახებ დამატებით ინფორმაციისთვის იხილეთ: კონსტანტინე კუბლაშვილის იურიდიული სახელმძღვანელო: ძირითადი უფლებები გვ.41, აბზაცი 2, 3) სოციალური უფლებები: სოციალური უფლებების პირველი ფორმულირება მოხდა მე-19 საუკუნეში ე.წ ძმობის სულის გავლენით. ეს უფლებები, რომლებსაც ე.წ „პოზიტიური სტატუსი“ აქვს, ავალდებულებს სახელმწიფოს, უზრუნველყოს ღირსეული ცხოვრების პირობები იმ ადამიანებისთვის, რომლებსაც ეს სჭირდება (status positivus). აქ უპირველესად იგულისხმება საკვები, ტანსაცმელი და საცხოვრებელი. ძირითად უფლებათა ამ ჯგუფს შეიძლება მივაკუთვნოთ განათლების, შრომის, ჯანმრთელობის დაცვისა და ჯანმრთელობისთვის უსაფრთხო გარემოში ცხოვრების უფლება. ღირსეული ცხოვრების პირობები ვერანაირად ვერ იქნება უზრუნველყოფილი მაღალი განაკვეთური კომუნალური გადასახადის არსებობის პირობებში განსაკუთრებით იმ იურიდიული ახსნით, რომ კომპანიამ ფინანსურად იზარალა.

საქართველოს კონსტიტუციის მე-12 მუხლის (პიროვნების თავისუფალი განვითარების უფლება) 1. ყველას აქვს საკუთარი პიროვნების განვითარების უფლება დებულებასთან მიმართებით. საქართველოს კონსტიტუციის მოცემული ნორმის 1 ნაწილი ასევე მიმაჩნია, რომ წინააღმდეგობაში მოდის გარკვეულწილად სემეკის მიერ გამოცემულ დადგენილებებთან, რადგან შეუძლებელია საზოგადოების პიროვნებისა და სახელმწიფოს განვითარება უსაფუძვლოდ, არაადეკვატურად, ატიპიურად და ალოგიკურად გაზრდილი მაღალი გადასახადებიდან გამომდინარე, რითაც პირდაპირ საფრთხე იქმნება ადამიანის რიგი უფლებების დარღვევის.

საქართველოს კონსტიტუციის მე-9 მუხლი (ადამიანის ღირსების ხელშეუვალობა)-1. ადამიანის ღირსება ხელშეუვალია და მას იცავს სახელმწიფო. კონსტიტუციის აღნიშნული ნორმის 1 ნაწილი აშკარა, მკაფიო და მკვეთრად დიდ წინააღმდეგობაში მოდის სემეკის 1. „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის (სემეკ) 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილებაში ცვლილების შეტანის შესახებ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2021 წლის 29 ივნისის N 28 დადგენილებასთან, (სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460) (სსმ III, 08.12.2008 N175, სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460). „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის (სემეკ) 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილების (სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460) ჩემს მიერ ზევით ნახსენებ მონაცემებთან. (იხ: კონსტანტინე კუბლაშვილის იურიდიული სახელმძღვანელო: ძირითადი უფლებები, გამოცემის წელი: 2003, თბილისი, გვ. 87-88, რომლის იურიდიული შინაარსიც პირდაპირ ასახავს მოცემულ კონსტიტუციურ სარჩელში ჩამოყალიბებულ სამართლებრივ პრეტენზიას, თვალნათლივ ასაბუთებს სამართლებრივი პრეტენზიის შინაარსს და ერთი ერთში შესაბამისობაში მოდის სარჩელში დასმულ იურიდიულ პრობლემასთან.)

ღირსების განსაკუთრებული, ფუნდამენტური მნიშვნელობა იკვეთება იმაშიც, რომ იგი არა მხოლოდ დამცავი ძირითადი უფლებაა (status negativus-სახელმწიფომ არ უნდა განახორციელოს არავითარი ინტერვენცია ადამიანის ღირსებით დაცულ სფეროში, არ უნდა შელახოს ადამიანის ღირსება), (რაც მიმაჩნია, რომ მოცემულ შემთხვევაში მოხდა უკიდურესად თანაბარ სოც-ეკონომიკურ ვითარებაში, უკიდურესად არაადეკვატურად, ალოგიკურად და ატიპიურად მაღალი განაკვეთური კომუნალური გადასახადის ტარიფის გაზრიდიან გამომდინარე), არამედ მას ე.წ „აქტიური სტატუსიც (status activus) აქვს. იგი სახელმწიფოსაგან მოითხოვს ადამიანების ელემენტარული სამართლებრივი თანასწორობის უზრუნველყოფას, რაც ამ შემთხვევაში აშკარად დარღვეულია. ადამიანებს არ შეიძლება მიენიჭოთ განსხვავებული (დაბალი და მაღალი რანგის) სამართლებრივი სტატუსი. სწორედ აქედან გამომდინარე, დაუშვებელია და ადამიანის ღირსების შელახვად ითვლება მონობა და რასისტული დისკრიმინაცია. გარდა ამისა, ღირსების ძირითადი უფლება სახელმწიფოსგან მოითხოვს ადამიანის ღირსეულად ცხოვრებისთვის აუცილებელი მინიმალური მატერიალური პირობების შექმნას. აქ იგულისხმება როგორც ქვეყნის საზოგადოებრივი, ისე სოციალური სისტემა. ადამიანს უნდა ჰქონდეს შესაძლებლობა საკუთარი უნარის შესაბამისად მიიღოს განათლება და საკუთარი შრომით კანონიერად მოიპოვოს ის შემოსავალი, რაც აუცილებელია ღირსეულად ცხოვრებისთვის. აქედან გამომდინარე, ადამიანის ღირსების შელახვად შეიძლება შევაფასოთ სახელმწიფოში არსებული ძალიან მაღალი, არაგონივრული გადასახადები, რომელთა გადახდის შემდეგაც ადამიანს რჩება ის შემოსავალი, რაც არ აძლევს მას ღირსეულად ცხოვრების საშუალებას, რისი ნათელი მაგალითიც და დასტურიც ამ მოცემულ შემთხვევაში გვაქვს. (მაგალითად, არ შეუძლია საკუთარი თავი და ოჯახი უზრუნველყოს ელემენტარული საყოფაცხოვრებო პირობებით (შესაბამისი საცხოვრებლით, საკვებით, ტანსაცმლით და ა.შ)) და აიძულებს არაკანონიერი გზებით მოიპოვოს საჭირო შემოსავალი, რისი საფრთხეც ნამდვილად არსებობს ამ შემთხვევაში, რადგან კომუნალური გადასახადი გახლავთ საყოფაცხოვრებო თვალსაზრისით იმდენად მნიშვნელოვანი და საჭირო კომპონენტი ადამიანის ცხოვრებაში, რომ მის ქონისთვის და არსებობისთვის ადამიანმა თავისუფლად შესაძლებელია სხვა სოციალური-ცხოვრებისეული და მატერიალური დანაკლისის ხარჯზე კომუნალური პრობლემის მოგვარება არჩიოს, რადგან იძულებული ხდება ძალაუნებურად და ხდება სახელმწიფოს ინსტრუმენტი, ობიექტი მის ხელში მსხვერპლის როლში.

აქედან გამომდინარე მიმაჩნია, რომ სახელმწიფო ორგანომ, კერძოდ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელმა ეროვნულმა კომისიამ, შემდგომში (სემეკმა) აღნიშნული დადგენილებების გამოცემით, რომლებიც სხვადასხვა თარიღებით არის მოცემული კონსტიტუციური სარჩელის ნორმატიული აქტის ცხრილის მიხედვით, დაარღვია ზომიერების პრინციპი, ლეგიტიმური საჯარო მიზანი და აუცილებლობა. აქედან გამომდინარე მიმაჩნია, რომ მოხდა ძირითადი უფლებით დაცულ სფეროში ჩარევა ყოველგვარი კონსტიტუციურ-სამართლებრივი საფუძვლის გარეშე., ჩარევა განხორციელდა სემეკის მიერ მიღებული, დაუსაბუთებელი, ატიპიური, ალოგიკური და უკანონო დადგენილებებით. სახეზე გვაქვს კონსტიტუციურ-სამართლებრივი საფუძვლის შიდაკონსტიტუციური ზღვარის აშკარა, მკაფიო, მკვეთრი დარღვევა კვეთის მხრივ, კერძოდ არ იქნა უზრუნველყოფილი ამ დადგენილებების გამოცემით სხვათა ძირითადად უფლებათა ან მნიშვნელოვან კონსტიტუციურ სიკეთეთა დაცვა, დეტალების დონეზე, რომ ითქვას კონკრეტიზაციისთვის საზოგადოებრივი ინტერესი, ფიზიკური პირების, იურიდიული პირების, საქართველოს მოქალაქეების და მათი საწარმოების, ბიზნესების, სხვადასხვა კომერციული საქმიანობების, არ იქნა შესწავლილი საფუძვლიანად, გაანალიზებული, სათანადოდ შეფასებული, სამართლიანად აღქმული, თითოეული მოქალაქის სოციალურ-ეკონომიკური მდგომარეობა და სტატუსი, თუ რამდენად უარყოფითად შესაძლებელია ასახულიყო მათ მატერიალურ მდგომარეობაზე და ბიუჯეტზე ელექტროენერგიის ტარიფის მატება ამ საერთო თანაბრად მძიმე ეკონომიკურ-სოციალური ვითარებისა და პანდემიის დროს, არამედ მხოლოდ ვიწრო კერძო კომერციული ინტერესი იქნა მხედველობაში მიღებული, კერძოდ თუ როგორ იზარალა კომპანიამ გაკრვეული პერიოდი სს „ენერგო-პრო ჯორჯიამ“ მისი პერსონალური კომერციული დანახარჯებიდან და არასათანადოდ, არამართებულად განხორციელებული კომპანიის მენეჯმენტიდან გამომდინარე, რაც 2-ივე შემტხვევაში მისი პორბლემა და სხვაზე არანაირი სამართლებრივი საფუძვლით არ უნდა გადავიდეს და დაეტყოს ეს ფინანსური ტვირთი. აქვე თვალნათლივ იკვეთება ის გარემოებაც როგორ უნდა გავიდეს ზემოგებაზე ხალხის მიერ გადახდილი გაძვირებული კომუნალური გადასახადის საფასურის ხარჯზე სს „ენერგო-პრო ჯორჯია“, რაც ისევ ხალხის ინტერესთან მოდის უდიდეს წინააღმდეგობაში, ანუ უგულვებელყფილ იქნა უფრო მნიშვნელოვანი სამართლებრივი სიკეთე ბევრად არამნიშვნელოვან სამართლებრივი სიკეთესთან მიმართებით. სემეკს აღნიშნული კანონქვემდებარე ნორმატიულ-სამართლებრივი აქტების გამოცემამდე: „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N33 დადგენილებაში (სსმ III, 08.12.2008 N175, სარეგისტრაციო კოდი: 300.280.000.16.009.012.460) ცვლილების შეტანის მხრივ, უნდა განესაზღვრა თითოეული მოქალაქის (მისი სოციალური საფეხურის მდგომარეობის მიხედვით, რაც საჯაროა) შემოსავალი, გასავალი (ხარჯი) და მათ შორის არსებული სხვაობა, თუ რამდენად შესაბამისობაში მოდიოდა ამ საერთო ეკონომიკურ სოციალური კრიზისის და მძიმე პანდემიის ფონზე კომუნალური გადასახადი ელექტროენერგიის ტარიფის გაძვირება, ასევე ეს უნდა განესაზღვრა

საქართველოში საერთო მაცხოვრებლების საშემოსავლო, საგასავლო (ხარჯი) და მათ შორის გამოანგარიშებული სხვაობის ფონზე, რაც არ გააკეთა და მხოლოდ კერძო კომპანიის კომერციული ინტერესი იქნა მხედველობაში მიღებული. უნდა განესაზღვრა (შეფასება მოეხდინა) საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელ ეროვნულ კომისიას შემდგომში (სემეკი)-ს მოცემული გაზრდილი ელექტროენერგიის ტარიფის სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ ოფიციალური მოთხოვნითი შუადმგომლობის საფუძველზე, გადასახადის (ფასი, ტარიფი) ახალი რეადაქციული ცვლილების თვალსაზრისით რამდენად ადექვატურად იქნებოდა ასახული მოსახლეობის სოციალურ-ეკონომიკურ მდგომარეობაზე ჩემს მიერ აქ ნახენები გამოთვლის (გამოანგარიშების პრინციპის შესაბამისად), რადენად გონივრული, ადეკვატური, სამართლიანი და გადახდისუნარიანობის პრინციპდაცული იყო ეს მოსახლეობის მხრიდან, ასევე სხვა იურიდიული პირების მხრიდან და რამდენად რელევანტური იყო ეს მოცემული კალკულაციის წესთან რაც სემეკს უნდა განეხროციელებინა, თუმცა არ გააკეთა გაურკვეველი მიზეზებიდან გამომდინარე, ასევე არ აქვს წარმოდგენილი არანაირი სამართლებრივი სტრატეგია, დასაბუთება დოკუმენტალურად მტკიცებულებების თვალსაზრისით, თუ რატომ გააძვირა ტარიფი სემეკმა და დაუკმაყოფილა სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ ელექტროენერგიის ტარიფის მატების მხრივ მოცემული დადგენილებების შესაბამისი გრაფების რიცხობრივი მაჩვენებლების მიხედვით გარდა პირადი კერძო კომერციული ზარალის საფუძვლიანობისა, რაც კომპანიის მხოლოდ კერძო ინდივიდუალურ დაინტერესებაზე მეტყველებს და ორიენტირებულია მხოლოდ მისი პრობლემის მოგვარებაზე და არა სოციალურის, რა აქტიც გამოცემაც პირდაპირ მისი იურიდიული შინაარსით პირდაპირპროპორციულად არის დაკავშირებული ამ საკითხთან. ამ შემთხვევაში მიმაჩნია, რომ სახელმწიფო, კერძოდ ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისია, რაც სახელმწიფო ინსტიტუციის დადგენილების საფუძველზეა შექმნილი და დელეგირებული უფლებამოსილებით სარგებლობს გამოავლინა აშკარა უთანასწორო მიდგომა მნიშვნელოვნად თანასწორის მიმართ, კერძოდ საზოგადოების მიმართ, ხალხის, რომლებსაც ამ საერთო მძიმე ეკონომიკურ-სოციალური კრიზისულ ვითარებაში გაუზარდა კომუნალური გადასახადი ელექტროენერგიის ტარიფი, ხოლო თანასწორი მიდგომა მნიშვნელოვნად უთანასწოროს მიმართ, კერძოდ დაუკმაყოფილა სემეკმა კერძო კომპანია სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ ოფიციალური წერილობითი შუამდგომლობა ამ ვითარებაში ელექტროენერგიის ტარიფის მატებასთან დაკავშირებით, რაც გახლდათ არასამართლიანი, არაგონივრული, არაადეკვატური, ალოგიკური და მოცემულ ვითარებასთან არარელევანტური, ემსახურება ყველათვის თანასწორ-თანაბარ პოლიტიკურ-სოციალურ და ეკონომიკურ ვითარებაში უთანასწოროდ და არათანასწორუფლებიანად მიდგომას საზოგადოების მიმართ, (ხალხის უმრავლესბა მოსახლეობისთვის), ხოლო თანასწორად მიდგომა კერძოდ კომერციული ინტერესის

მხედველობაში მისაღებად მხოლოდ სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ მიმართ, რაც მისი მოთხოვნის დაკმაყოფილებაში გამოიხატა ელეტქროენერგიის ტარიფის მატებაზე მოთხოვნის დაკმაყოფილების თვალსაზრისით.

ადამიანის უფლებათა და ძირითად თავისუფლებათა დაცვის კონვენცია, რომი, 1950 წლის 4 ნოემბერი

მუხლი 14

დისკრიმინაციის აკრძალვა

ამ კონვენციით გაცხადებული უფლებებითა და თავისუფლებებით სარგებლობა უზრუნველყოფილია ყოველ გვარი დისკრიმინაციის გარეშე სქესის, რასის, კანის ფერის, ენის, რელიგიის, პოლიტიკური თუ სხვა შეხედულებების, ეროვნული თუ სოციალური წარმოშობის, ეროვნული უმცირესობისადმი კუთვნილების, ქონებრივი მდგომარეობის, დაბადებისა თუ სხვა ნიშნის განურჩევლად.

მუხლი 17

უფლებათა ბოროტად გამოყენების აკრძალვა

ამ კონვენციის არცერთი დებულება არ შეიძლება განიმარტოს ისე, რომ იგი გულისხმობდეს რომელიმე სახელმწიფოს, ადამიანთა ჯგუფის ან ცალკეული პირის უფლებას, ეწეოდეს საქმიანობას ან ასრულებდეს მოქმედებას, რომელიც გამიზნულია, არარად აქციოს ამ კონვენციით გაცხადებული რომელიმე უფლება ან თავისუფლება, ანდა შეზღუდოს იგი იმაზე მეტად, ვიდრე ეს საკუთრივ კონვენციით არის გათვალისწინებული.

1948 წლის ადამიანის უფლებათა საყოველთაო დეკლარაციის მუხლი 22: ყოველ ადამიანს, როგორც საზოგადების წევრს, აქვს სოციალური უზრუნველყოფის უფლება და უფლება მოახდინოს თავის ღირსების შენარჩუნება და პიროვნების თავისუფალი განვიტარება აკონომიკურ, სოციალურ და კულტურულ უფლებათა განხორციელებით ეროვნული ძალისხმევისა და საერთაშორისო თანამშრომლობის მეშვეობით და თითოეული სახელმწიფოს სტრუქტურისა და რესუ

რსების შესაბამისად.

1966 წლის 16 დეკემბერს მიღებული საერთაშორისო პაქტი სამოქალქო და პოლიტიკური უფლებების შესახებ.

მუხლი 26

თითოეული ადამიანი თანასწორია კანონის წინაშე და ყოველგვარი დისკრიმინაციის გარეშე კანონით თანაბარი დაცვის უფლება აქვს. ამ მხრივ უნდა აიკრძალოს ყოველგვარი დისკრიმინაცია და კანონი უნდა უზრუნველყოფდეს ყველა პირის თანასწორ და ეფექტურ დაცვას რასის, კანის ფერის, ენის, რელიგიის, პოლიტიკური თუ სხვა მრწამსის, ეროვნული და სოციალური წარმოშობის, ქონებრივი მდგომარეობის, დაბადების თუ სხვა გარემოებების გამო დისკრიმინაციისაგან.

ევროპის სოციალური ქარტია. სტრასბურგი, 3.V. 1996

მუხლი 12 სოციალური უზრუნველყოფის უფლება

სოციალური უზრუნველყოფის უფლების ეფექტური განხორციელების უზრუნველყოფის მიზნით, მხარეები ვალდებულებას იღებენ:

1. შექმნან ან შეინარჩუნონ სოციალური უზრუნველყოფის სისტემა;

2. შეინარჩუნონ სოციალური უზრუნველყოფის სისტემა დამაკმაყოფილებელ დონეზე, რომელიც სულ მცირე თანაბარი უნდა იყოს ევროპის სოციალური უზრუნველყოფის კოდექსის რატიფიცირებისათვის აუცილებელი დონის;

3. ეცადონ ეტაპობრივად მაღალ დონეზე აიყვანონ სოციალური უზრუნველყოფის სისტემა;

4. მიიღონ ზომები სათანადო ორმხრივი და მრავალმხრივი შეთანხმებების დადებით ან სხვა საშუალებებით და ასეთ შეთანხმებებში გათვალისწინებული პირობების დაცვით, იმ მიზნით, რომ უზრუნველყონ:

ა) მათი მოქალაქეებისა და სხვა მხარეების მოქალაქეებისათვის ერთნაირი რეჟიმი სოციალური უზრუნველყოფის უფლებებთან მიმართებით, რაც მოიცავს სოციალური უზრუნველყოფის სფეროში მოქმედი კანონმდებლობიდან გამომდინარე შეღავათების შენარჩუნებას, მიუხედავად მხარეებს შორის ტერიტორიებზე იმ პირთა ნებისმიერი გადაადგილებისა, რომლებიც სარგებლობენ შესაბამისი შეღავათებით;

ბ) სოციალური უზრუნველყოფის უფლებათა მინიჭება; შენარჩუნება და აღდგენა ისეთი საშუალებებით, როგორიცაა თითოეული ხელეშმკვრელი მხარის კანონმდებლობის თანახმად დაზღვევის პერიოდისა და დამთავრებელი სამუშაო სტაჟის აკუმულირება

მუხლი 16 ოჯახის სოციალური, იურიდიული და ეკონომიკური დაცვის უფლება

საზოგადოების ფუნდამენტალური ერთეულის – ოჯახის სრული განვითარებისათვის აუცილებელი პირობების უზრუნველსაყოფად, მხარეები ვალდებულებას იღებენ ხელი შეუწყონ ოჯახური ცხოვრების ეკონომიკურ, სამართლებრივ და სოციალურ დაცვას, ისეთი საშუალებებით, როგორიცაა სოციალური და ოჯახისათვის განკუთვნილი დახმარება, საგადასახადო შეღავათები, ოჯახის უზრუნველყოფა თანშესაფრით, შეღავათები ახალდაქორწინებულთათვის და სვხა შესაბამისი შეღავათები.

ეკონომიკური, სოციალური და კულტურული უფლებების შესახებ 1966 წლის 16 დეკემბრის საერთაშორისო პაქტი, რომელიც ძალაშია 1976 წლის 3 იანვრიდან, 27-ე მუხლის შესაბამისად

მუხლი 2

1. წინამდებარე პაქტის თითოეული მონაწილე სახელმწიფო კისრულობს ვალდებულებას, დამოუკიდებლად და საერთაშორისო დახმარებისა და თანამშრომლობის გზით, განსაკუთრებით, ეკონომიკურ დ ტექნიკურ სფეროში, მისთვის ხელმისაწვდომი რესურსების მაქსიმალური გამოყენებით მიიღოს ზომები ამ პაქტით აღიარებული უფლებების პროგრესულად სრული რეალიზაციისათვის ყველა სათანადო საშუალებებით, საკანონმდებლო ზომების მიღების ჩათვლით.

2. წინამდებარე პაქტის მონაწილე სახელმწიფოები იძლევიან იმის გარანტიას, რომ წინამდებარე პაქტში ჩამოთვლილი უფლებები განხორციელებული იქნება რასის, კანის ფერის, სქესის, ენის, რელიგიის, პოლიტიკური ან სხვა მრწამსის, ეროვნული ან სოციალური წარმომავლობის, ქონებრივი მდგომარეობის, დაბადების ან სხვა გარემოებათა მიხედვით ყოველგვარი დისკრიმინაციის გარეშე.

3. განვითარებად ქვეყნებს, ადამიანის უფლებათა და ეროვნული ეკონომიკის სათანადო გათვალისწინებით, შეუძლიათ განსაზღვრონ, რა მოცულობით ძალუძთ ამ პაქტით აღიარებული ეკონომიკური უფლებების გარანტირება იმ პირთათვის, რომელნიც არ არიან მათი მოქალაქეები.

ყოველივე ჩემს მიერ ზემოთხსენებული კონსტიტუციური სარჩელის სამართლებრივი დასაბუთების, ანალიზის, მსჯელობისა და ერთიანი შეჯერებული პოზიციის საფუძველზე მოვითხოვ უპირველესყოვლისა შემდეგი დადგენილებების და დადგენილების ნორმების არაკონსტიტუციურად ცნობას გრაფაში მითითებული კონსტიტუციის მუხლების და მუხლებით განსაზღვრული პუნქტების საფუძველზე:

1. „ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილებაში ცვლილების შეტანის შესახებ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2021 წლის 29 ივნისის N 28 დადგენილების 1 და მე-2 მუხლების მთლიანი ნორმატიულ-სამართლებრივი შინაარსი, რომელიც ეხება სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ ელექტროენერგიის არასაყოფაცხოვრებო (კომერციულ) და საყოფაცხოვრებო ტარიფის დადგენას;

„ელექტროენერგიის ტარიფების შესახებ“ საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების მარეგულირებელი ეროვნული კომისიის 2008 წლის 4 დეკემბრის N 33 დადგენილების მე-9¹ მუხლის მთლიანი ჰორიზონტალური ცხრილის ყველა მონაცემი, რომელიც ეხება სს „ენერგო-პრო ჯორჯიას“ ელექტროენერგიის არასაყოფაცხოვრებო (კომერციულ) და საყოფაცხოვრებო ტარიფის დადგენას

6. კონსტიტუციური სარჩელით/წარდგინებით დაყენებული შუამდგომლობები

შუამდგომლობა სადავო ნორმის მოქმედების შეჩერების თაობაზე: კი

შუამდგომლობა პერსონალური მონაცემების დაფარვაზე: არა

შუამდგომლობა მოწმის/ექსპერტის/სპეციალისტის მოწვევაზე: არა

შუამდგომლობა/მოთხოვნა საქმის ზეპირი მოსმენის გარეშე განხილვის თაობაზე: არა

კანონმდებლობით გათვალისწინებული სხვა სახის შუამდგომლობა: არა