სარჩელი აკმაყოფილებს  ,,საკონსტიტუციო სამართალწარმოების შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-18 მუხლის ,,ა“-,,ზ“ ქვეპუნქტებით დადგენილ  მოთხოვნებს:

1. სარჩელი ფორმალურად გამართულია და შეიცავს  კანონით სავალდებულო ყველა რეკვიზიტს;

2. შემოტანილია უფლებამოსილი პირების მიერ კონსტიტუციის მე-2 თავით გათვალისწინებული უფლებების დარღვევის გამო ;

3. სარჩელში  მითითებული  სადავო საკითხი  საკონსტიტუციო სასამართლოს განსჯადია;

4. სადავო საკითხთან დაკავშირებით არ არსებობს   საკონსტიტუციო სასამართლოს სხვა გადაწყვეტილება;

5. სარჩელი შემოტანილია კანონით დადგენილი ვადების დაცვით;

6. არ არსებობს სადავო აქტზე მაღლა მდგომი სხვა კანონი, რომლის კონსტიტუციურობასთან დაკავშირებით მსჯელობა იქნებოდა საჭირო  სადავო აქტის კონსტიტუციურობაზე სრულფასოვანი მსჯელობის უზრუნველყოფის მიზნით.

სადაო ნორმა  არათანაბარ  პირობებში აყენებს პირებს,  რომლებსაც  "საქართველოს ადმინისტრაციულ სამართალდარღვევათა კოდექსის"  125-ე მუხლით გათვალისწინებული  სამართალდაღვევების ჩადენის  გამო  დაეკისრათ ჯარიმა, ხოლო ჯარიმის დადგენილ ვადაში გადაუხდელობის გამო დაერიცხათ საურავი.

კერძოდ კი:

ბევრად უფრო მძიმე სამართადარღვევის ჩამდენ პირებს, კანონში განხორციელებული ცვლილების  შესაბამისად, "ადმინისტრაციულ სამართალდარღვევათა კოდექსის" 125-ე მუხლით გათვალიწნებული ჯარიმის დადგენილ ვადაში გადაუხდელობისათვის ეკისრებათ საურავი ჯარიმის ორმაგი ოდენობა, მაშინ როცა სადაო ნორმა ითვალისწინებს საუავის დარიცხვას  ჯარიმის 15-მაგი ოდენობით (ნორმით ილახება კონსტიტუციის მე-14  და 42-ე მუხლები).

 2014 წლის 2 მაისს ზემოთ აღნიშნულ კანონში განხორციელდა ცვლილება და 125-ე მუხლის შენიშვნის მე-3 ნაწილი ჩამოყალიბდა შემდეგი რედაქციით: "„3. ჯარიმის ნებაყოფლობითი აღსრულებისათვის ამ კოდექსის 290-ე მუხლის პირველი ნაწილით

განსაზღვრული ვადის გასვლის შემდეგ ამ მუხლით გათვალისწინებული სამართალდარღვევების

ჩადენისათვის პირს დაერიცხება საურავი დაკისრებული ჯარიმის ორმაგი ოდენობით, მაგრამ

არაუმეტეს 500 ლარისა, ხოლო 290-ე მუხლის 11 ნაწილით განსაზღვრულ ვადაში ჯარიმის ან საურავის გადაუხდელობისას ჯარიმა შეიცვლება სატრანსპორტო საშუალების მართვის უფლების 6 თვით შეჩერებით.“;

ხოლო, ამავე მუხლის შენიშვნის მე-4-2 მუხლი, რომელიც პარკირების წესების დარღვევისათვის დაკისრებული 10 ლარიანი ჯარიმის დადგენილ ვადაში გადაუხდელობისათვის  სამართალდამრღვევის მიმართ ითვალისწინებს საურავის დარიცხვას 150 ლარის ოდენობით,  კვლავ დარჩა უცვლელი, რაც დისკრიმინაციულ პირობებში აყენებს სამართალდაღვევათა კოდექსის 125-ე მუხლთ გათვალისწინებული  სამართალდარღვევების ჩამდენ  სხვა  პირებთან მიმართებაში.

ნორმის კონსტიტუციასთან შესაბამისობაში მოყვანისათვის აუცილებელია მისი ფორმულირება იმგვარად, რომ უფრო მცირე მნიშვნელობის მქონე სამართალდარღვევის ჩამდენი პირის მიმართ არ განხორციელდეს დისკრიმინაცია.