ადრე სანამ 2010 წლის 28 ივნისს სააღსრულებო წარმოების შესახებ კანონში მუხლი 74-ს გააუქმებდნენ და მძარცველურ კანონს და წესს მიიღებდნენ, პირველ აუქციონზე შემოთავაზებული ფასი არ უნდა ყოფილიყო ნივთის საწყის ფასზე ნაკლები.

მაშინდელმა საქართველოს ხელისუფლებამ და მთავრობამ სააღსრულებო წარმოების კანონში ყველაზე მნიშვნელოვანი საკითხის გადაწყვეტა -მისი ბირთვი ამოიღეს. ამოიღეს ამ კანონის 74 მუხლი, რომლის მიხედვით მუხლი 74. ფასის საბოლოო შემოთავაზება.

1. აუქციონი გრძელდება ფასის ყველაზე მაღალი შემოთავაზების დაფიქსირებამდე. აღმასრულებელმა უნდა გამოაცხადოს ფასის საბოლოო შემოთავაზება და აუქციონის დასასრული. პირველ აუქციონზე შემოთავაზებული ფასი არ უნდა იყოს ნივთის საწყისს ფასზე ნაკლები.
2. აუქციონზე ფასის საბოლოო შემოთავზება უნდა გამოცხადდეს სამჯერ და ხმამაღლა.
3. (ამოღებულია)
4. (ამოღებულია)
5. აუქციონში გამარჯვებულმა (ქონების შემძენმა) შესყიდვის ფასი სრულად უნდა შეიტანოს სააღსრულებო ბიუროს სადეპოზიტო ანგარიშზე, აუქციონის ჩატარებიდან ერთი კვირის განმავლობაში.
6. თუ აუქციონზე რეალიზებული ნივთიდან მიღებული თანხა კრედიტორის მოთხოვნებზე ნაკლებია, ამონაგები თანხა კრედიტორებს შორის განაწილდება ამ კანონის XIV¹ თავით დადგენილი წესით.

ამოიღეს ამ კანონის 77 მუხლი, რომლის მიხედვით მუხლი 77. განმეორებითი აუქციონი.

1. თუ პირველ აუქციონზე ან ამ კანონის 76¹ მუხლით გათვალისწინებული წესით არ მოხდა ნივთის რეალიზაცია, მაშინ აღმასრულებელი პირველი აუქციონის დასრულებიდან 15 დღის ვადაში ატარებს განმეორებით აუქციონს.

2. განმეორებითი აუქციონი ცხადდება იმავე ფორმით, რა ფორმითაც გამოცხადდა პირველი აუქციონი, და მიეთითება, რომ აუქციონი ტარდება განმეორებით.

3. განმეორებით აუქციონზე ნივთის საწყისი ფასი შეადგენს პირველ აუქციონზე საწყისი ფასის ნახევარს, თუ კრედიტორის (კრედიტორების) მოთხოვნა და საფასური ამ ოდენობაზე ნაკლებია, მაშინ განმეორებით აუქციონზე ნივთის საწყისი ფასი განისაზღვრება მოთხოვნისა და საფასურის ჯამური ოდენობით. განმეორებით აუქციონზე შემოთავაზებული ფასი არ უნდა იყოს ნივთის ამ პუნქტით დადგენილ საწყის ფასზე ნაკლები.

3.¹(ამოღებულია).

4.   თუ განმეორებით აუქციონზედაც არ მოხდა ნივთის რეალიზაცია, მაშინ აუქციონი აღარ გაიმართება და კრედიტორს ეძლევა წინადადება ამ კანონის 77¹ მუხლის პირველი პუნქტით დადგენილ ვადაში ნივთის ნატურით მიღების შესახებ.

4.¹ ნივთის ნატურით მიღების თაობაზე კრედიტორის განცხადების წარმოდგენამდე ნივთის რეალიზაცია შეიძლება მოხდეს ამ მუხლის მე-3 პუნქტის შესაბამისად დადგენილ საწყის ფასად, ამ კანონის 76¹ მუხლის მე-2 -მე-5 პუნქტებით განსაზღვრული წესით.

და აუქციონის ჩატარების ფორმები, წესი და მასთან დაკავშირებული პროცედურები განისაზღვრება საქართველოს იუსტიციის მინისტრის ბრძანებით, ხოლო მინისტრი თავისი ან ზემდგომი თანამდებობის პირის სურვილის მიხედვით დაწერს ბრძანებასა და წესს. ამის ნათელი მაგალითია საქართველოს იუსტიციის მინისტრის 2011 წლის 31 იანვრის #21 ბრძანება (მინისტრის ზ.ა დეიშვილის) ამ ბრძანების 3-ე მუხლის 3 ნაწილის მიხედვით განმეორებით აუქციონზე ქონების საწყისი ფასი შეადგენს ნულ ლარს. ამ შემთხვევაში ორ პირს (სუბიექტს) შორის დავაში მთავრობის და ხელისუფლების უხეში ჩარევა კი არა, არამედ ბანკებსა და სხვა ფინანსურ ორგანიზაციებზე პირდაპირი დახმარებაა, რათა ნებისმიერი მოქალაქის რამდენიმე ათას ან მილიონ ლარად და დოლარად ღირებული ქონება 20-30 ჯერ ნაკლებ ფასად ხელში ჩაიგდო ბანკებსა და სხვა ფინანსურ ორგანიზაციებს ამოფარებულმა მაფიოზურმა ჯგუფებმა. რიგითი მოქალაქის ბედი და საკითხი არც მას არც სხვას არ ადარდებთ.

საააღსრულებო კანონის მუხლი 45-ის 1 ნაწილის ა პუნქტის თანახმად ყადაღას არ ექვემდებარება:

ა) პირადი მოხმარების ან საოჯახო ნივთები, რომლებიც აუცილებლია მოვალისათვის თავისი პროფესიული საქმიანობის, ცხოვრებისა და საოჯახო მეურნეობისათვის;

აღნიშნულიდან გამომდინარე ჩემი საცხოვრებელი ბინა არის ნივთი, რომელიც აუცილებელია ჩემთვის, მოვალისათვის ცხოვრებისა და საოჯახო მეურნეობისათვის. აღნიშნულიდან გამომდინარე ჩემს ქონებაზე ყადაღის დადება ეწინააღმდეგება ამ მუხლის მოთხოვნებს. პირიქით მე უნდა მქონდეს უფლება და საშუალება, რომ რეალურ ფასად გავყიდო ჩემი ქონება და ამ შემთხვევაში იმ ბანკს გადავუხადო მისი კუთვნილი თანხა. ამ ბანკმა 51 000 ამერიკულ დოლარად შეფასებულ ქონებაში მომცა 33 000 ამერიკული დოლარის ექვივალენტი ლარი, იპოთეკის საგანი არის მხოლოდ ეს ბინა. ის სასამართლოს თხოვს ამ და სხვა ქონების და ანგარიშების დაყადაღებას, მაშინ როცა იპოთეკის საგანი არის მხოლოდ ეს ბინა და მას გადავუხადე 10 000 ამერიკული დოლარზე მეტი თანხა. წაიღოს მან ჩემი ბინა და დამიბრუნოს 10 000 ამერიკული დოლარი. ეს იქნება უფრო სამართლიანი, ვიდრე ჩემი ქონების საქართველოს იუსტიციის მინისტრის 2011 წლის 31 იანვრის #21 ბრძანების გამოყენებით მავანთა მიერ გროშებად ხელში ჩაგდება. ეს ხომ ძარცვაა. სამწუხაროდ დღევანდელი ხელისუფლება და მთავრობა ხელმძღვანელობს მათ წინამორბედთა მიერ მიღებული ანტი კონსტიტუციური კანონებით, ბრძანებებითა და დადგენილებებით. მათ თავისუფლად შეუძლიათ მიიღონ ისეთი კანონი, ბრძანება და დადგენილება, რომლის მიხედვით ორმა პირმა (სუბიექტმა) ერთმანეთში ურთიერთშეთანხმებით ან სასამართლოში ურთიერთშეთანხმებით მოვახდინოთ რეალურ საბაზრო ფასად ჩვენი ქონების რეალიზაცია და კრედიტორმა მიიღოს თავისი კუთვნილი თანხა და მოვალე საგრძნობლად არ დაზარალდეს და სიღარიბის ზღვარს ქვემოთ მყოფი პირი არ გახდეს და სახელმწიფოს დასახმარებელი არ გახდეს, რაც ისედაც ასიათასობით ჰყავს მას. მაქვს ერთადერთი იმედი, რომ საკონსტიტუციო სასამართლო გაგებით მოეკიდება ჩემს და სხვა პირთა სამართლიან მოთხოვნებს და მიიღებს სამართლიან გადაწყვეტილებას და არაკონსტიტუციურად ცნობს საქართველოს იუსტიციის მინისტრის 2011 წლის 31 იანვრის N21 ბრძანების 3-ე მუხლის 3 ნაწილს.

მოვითხოვ წარმოებაში მიიღოთ და დასაშვებად ცნოთ ჩემი სარჩელი.

მოვითხოვ საქმის არსებითად განხილვამდე შეაჩეროთ საქართველოს იუსტიციის მინისტრის 2011 წლის 31 იანვრის N21 ბრძანების 3-ე მუხლის 3 ნაწილის მოქმედება.

მოვითხოვ არაკონსტიტუციურად ცნოთ საქართველოს იუსტიციის მინისტრის 2011 წლის 31 იანვრის N21 ბრძანების 3-ე მუხლის 3 ნაწილი.