პლენუმის შემადგენლობა:

ზაზა თავაძე - სხდომის თავმჯდომარე;

ირინე იმერლიშვილი - წევრი;

გიორგი კვერენჩხილაძე - წევრი;

მანანა კობახიძე - წევრი;

მაია კოპალეიშვილი - წევრი;

მერაბ ტურავა - წევრი, მომხსენებელი მოსამართლე;

თეიმურაზ ტუღუში - წევრი;

ლალი ფაფიაშვილი - წევრი;

თამაზ ცაბუტაშვილი - წევრი.

სხდომის მდივანი: მარიამ ბარამიძე.

საქმის დასახელება: საქართველოს მოქალაქეები - ავთანდილ ბარამიძე, გივი მითაიშვილი, ნუგზარ სოლომონიძე და სხვები საქართველოს პარლამენტის წინააღმდეგ.

დავის საგანი: 1) N885, N886, N887, N888, N889, N890, N891, N892, N893, N894, N895, N896, N897, N898, N899, N900, N901, N902, N903, N904, N905, N906, N907, N908, N909, N910, N911, N912, N913, N914, N915, N916, N917, N918, N919, N920, N921, N922, N923, N924, N932, N933, N934, N935, N936, N937, N938, N939, N940, N941, N942, N943, N944, N945, N946, N947, N948, N949, N950, N951, N952, N953, N954, N955, N956, N957, N958, N959, N960, N961, N962, N963, N964, N965, N966, N967, N968, N969, N970,971,N972, N973, N974, N975, N976, N977, N978, N979, N980, N981, N982, N983, N984, N985, N986, N987, N988, N989, N990, N991, N992, N993, N994, N995, N996, N997, N998, N999, N1001, N1002, N1003, N1004, N1005, N1006, N1007, N1008, N1009, N1010, N1011, N1012, N1013, N1014, N1015, N1016, N1017, N1018, N1019, N1020, N1021, N1022, N1023, N1024, N1025, N1026, N1027, N1028, N1029, N1030, N1031, N1032, N1033, N1034, N1035, N1036, N1037, N1038, N1039, N1040, N1041, N1042, N1043, N1044, N1045, N1046, N1047, N1048, N1049, N1050, N1051, N1052, N1053, N1054, N1055, N1056, N1057, N1058, N1059, N1060, N1061, N1062, N1063, N1064, N1065, N1066, N1067, N1068, N1069, N1070, N1071, N1072, N1073, N1074, N1075, N1076, N1077, N1078, N1079, N1080, N1081, N1082, N1083, N1084, N1085, N1086, N1087, N1088, N1089, N1090, N1091, N1092, N1093, N1094, N1095, N1096, N1097, 1098, 1099, 1100, N1101, N1102, N1103, N1104, N1105, N1106, N1107, N1108, N1109, N1110, N1111, N1112, N1113, N1114, N1115, N1116, N1117, N1118, N1119, N1120, N1121, N1122, N1123, N1124, N1125, N1126, N1127, N1128, N1129, N1130, N1131, N1132, N1133, N1134, N1135, N1136, N1137, N1138, N1139, N1140, N1141, N1142, N1143, N1144, N1145, N1146, N1147, N1148, N1149, N1150, N1151, N1152, N1153, N1154, N1155, N1156, N1157, N1158, N1159, N1160, N1161, N1162, N1163, N1164, N1165, N1166, N1167, N1168, N1169, N1170, N1171, N1172, N1173, N1174, N1175, N1176, N1177, N1178, N1179, N1180, N1181, N1182, N1183, N1184, N1185, N1186, N1187, N1188, N1189, N1190, N1191, N1192, N1193, N1194, N1195, N1196, N1197, N1198, N1199, N1200, N1201, N1202, N1203, N1204, N1205, N1206, N1207, N1213 კონსტიტუციურ სარჩელებზე: ა) „ელექტრონული კომუნიკაციების შესახებ“ საქართველოს კანონის 8¹ მუხლის პირველი პუნქტის, ამავე პუნქტის „ა“ ქვეპუნტისა და მე-2 პუნქტის, ამავე კანონის 8³ მუხლის და 8⁴ მუხლის პირველი პუნქტის; ბ) საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 143³ მუხლის მე-4 ნაწილის „ა“, „ბ“ და „გ“ ქვეპუნქტების; გ) „საჯარო სამართლის იურიდიული პირის - საქართველოს ოპერატიულ-ტექნიკური სააგენტოს შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-7 მუხლის „ა“ ქვეპუნქტის „ა.ა“, „ა.ბ“, „ა.გ“, „ა.დ“ ქვეპუნქტების, მე-8 მუხლის პირველი პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტის, „ა.ა“ ქვეპუნქტის იმ ნორმატიული შინაარსის, რომელიც გულისხმობს სააგენტოს მიერ საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 143¹ მუხლის პირველი ნაწილის „ა-ბ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული ფარული საგამოძიებო მოქმედებების განხორციელებას, მე-8 მუხლის პირველი პუნქტის „ბ“ ქვეპუნქტის, ამავე მუხლის მე-2 პუნქტის „ა“, „ბ“ და „გ“ ქვეპუნქტების, მე-9 მუხლის პირველი პუნქტის იმ ნორმატიული შინაარსის, რომელიც შეეხება სააგენტოს მიერ კომუნიკაციის რეალურ დროში მოპოვების სტაციონარული და ნახევრად სტაციონარული ტექნიკური შესაძლებლობის გამოყენებით ელექტრონული საკომუნიკაციო ქსელებით გადაცემული კომუნიკაციის რეალურ დროში მოპოვებას, ამავე მუხლის მე-2 პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტის, მე-3 პუნქტის, მე-5 პუნქტის იმ ნორმატიული შინაარსის, რომელიც გულისხმობს სააგენტოს მიერ საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 143¹ მუხლის პირველი ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული ფარული საგამოძიებო მოქმედებების განხორციელებას, მე-6 პუნქტის იმ ნორმატიული შინაარსის, რომელიც გულისხმობს სააგენტოს მიერ საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 143¹ მუხლის პირველი ნაწილის „ბ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული ფარული საგამოძიებო მოქმედებების განხორციელებას, მე-10 მუხლის პირველი და მე-2 პუნქტების, მე-3 პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტის იმ ნორმატიული შინაარსის, რომელიც გულისხმობს სააგენტოს მიერ საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 143¹ მუხლის პირველი ნაწილის „გ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული ფარული საგამოძიებო მოქმედებების განხორციელებას, მე-11 მუხლის პირველი პუნქტისა და მე-2 პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტის, მე-15 მუხლის პირველი პუნქტის კონსტიტუციურობა საქართველოს კონსტიტუციის მე-16 მუხლთან და მე-20 მუხლის პირველ პუნქტთან მიმართებით.

2) N928 და N929 კონსტიტუციურ სარჩელებზე: ა) „ელექტრონული კომუნიკაციების შესახებ“ საქართველოს კანონის 8³ მუხლის პირველი და მე-2 პუნქტების კონსტიტუციურობა საქართველოს კონსტიტუციის მე-16 მუხლთან, მე-20 მუხლის პირველ პუნქტთან და 41-ე მუხლის მე-2 პუნქტთან მიმართებით; ბ) საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 143³ მუხლის მე-4 ნაწილის „ა“, „ბ“ და „გ“ ქვეპუნქტების კონსტიტუციურობა საქართველოს კონსტიტუციის მე-16 მუხლთან და მე-20 მუხლის პირველ პუნქტთან მიმართებით; გ) „საჯარო სამართლის იურიდიული პირის - საქართველოს ოპერატიულ-ტექნიკური სააგენტოს შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-9 მუხლის მე-2 პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტის, მე-3 პუნქტის, მე-11 მუხლის მე-2 პუნქტისა და მე-15 მუხლის პირველი და მე-2 პუნქტების კონსტიტუციურობა საქართველოს კონსტიტუციის მე-16 მუხლთან და მე-20 მუხლის პირველ პუნქტთან მიმართებით.

3) N931 კონსტიტუციურ სარჩელზე: ა) „ელექტრონული კომუნიკაციების შესახებ“ საქართველოს კანონის 8¹ მუხლის პირველი პუნქტის „ა“ ქვეპუნტისა და მე-2 პუნქტის, ამავე კანონის 8³ მუხლის; ბ) საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 143³ მუხლის მე-4 ნაწილის „ა“ და „ბ“ ქვეპუნქტების; გ) „საჯარო სამართლის იურიდიული პირის - საქართველოს ოპერატიულ-ტექნიკური სააგენტოს შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-7 მუხლის „ა“ ქვეპუნქტის, „ა.ა“, „ა.ბ“, „ა.გ“ ქვეპუნქტების, მე-8 მუხლის პირველი პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტის „ა.ა“ ქვეპუნქტის იმ ნორმატიული შინაარსის, რომელიც გულისხმობს სააგენტოს მიერ საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 143¹ მუხლის პირველი ნაწილის „ა-ბ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული ფარული საგამოძიებო მოქმედებების განხორციელებას, მე-8 მუხლის პირველი პუნქტის „ბ“ ქვეპუნქტის, ამავე მუხლის მე-2 პუნქტის „ა“ და „გ“ ქვეპუნქტების, მე-9 მუხლის პირველი პუნქტის, მე-2 პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტის, მე-3 პუნქტის, მე-5 და მე-6 პუნქტების, მე-11 მუხლის პირველი პუნქტისა და მე-2 პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტის, მე-15 მუხლის პირველი პუნქტის კონსტიტუციურობა საქართველოს კონსტიტუციის მე-16 მუხლთან და მე-20 მუხლის პირველ პუნქტთან მიმართებით.

I
აღწერილობითი ნაწილი

1. საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2017 წლის 6 აპრილს კონსტიტუციური სარჩელებით (რეგისტრაციის N885, N886, N887, N888, N889, N890, N891, N892, N893, N894, N895, N896, N897, N898, N899, N900, N901, N902, N903, N904, N905, N906, N907, N908, N909, N910, N911, N912, N913, N914, N915, N916, N917, N918, N919, N920, N921, N922, N923, N924) მიმართეს საქართველოს მოქალაქეებმა - ავთანდილ ბარამიძემ, გივი მითაიშვილმა, სოლომონ ბარამიძემ და სხვებმა. საკონსტიტუციო სასამართლოს პირველ კოლეგიას, არსებითად განსახილველად მიღების საკითხის გადასაწყვეტად N885, N886, N887, N888, N889, N890, N891, N892, N893, N894, N895, N896, N897, N898, N899, N900, N901, N902, N903, N904, N905, N906, N907, N908, N909, N910 კონსტიტუციური სარჩელები გადაეცა 2017 წლის 7 აპრილს, ხოლო N911, N912, N913, N914, N915, N916, N917, N918, N919, N920, N921, N922, N923, N924 კონსტიტუციური სარჩელები - 2017 წლის 11 აპრილს.

2. საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2017 წლის 10 აპრილს კონსტიტუციური სარჩელებით (რეგისტრაციის N928, N929) მიმართეს საქართველოს მოქალაქეებმა - გიორგი დიასამიძემ და ასმათ დიასამიძემ. N928 და N929 კონსტიტუციური სარჩელები არსებითად განსახილველად მიღების საკითხის გადასაწყვეტად საკონსტიტუციო სასამართლოს პირველ კოლეგიას გადაეცა 2017 წლის 19 აპრილს.

3. საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2017 წლის 11 აპრილს კონსტიტუციური სარჩელით (რეგისტრაციის N931) მიმართა საქართველოს მოქალაქე თამარ კორძაიამ. კონსტიტუციური სარჩელი არსებითად განსახილველად მიღების საკითხის გადასაწყვეტად საკონსტიტუციო სასამართლოს პირველ კოლეგიას გადაეცა 2017 წლის 19 აპრილს.

4. საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2017 წლის 18 აპრილს კონსტიტუციური სარჩელებით (რეგისტრაციის N932, N933, N934, N935, N936, N937, N938, N939, N940, N941, N942, N943, N944, N945, N946, N947, N948, N949, N950, N951, N952, N953, N954, N955, N956, N957, N958, N959, N960, N961, N962, N963, N964, N965, N966, N967, N968, N969, N970,971,N972, N973, N974, N975, N976, N977, N978, N979, N980, N981, N982, N983, N984, N985, N986, N987, N988, N989, N990, N991) მიმართეს საქართველოს მოქალაქეებმა - მარიამ ხონელიძემ, უშანგი მიქელაძემ, გივი ჩიხლაძემ და სხვებმა. საკონსტიტუციო სასამართლოს პირველ კოლეგიას არსებითად განსახილველად მიღების საკითხის გადასაწყვეტად N932 კონსტიტუციური სარჩელი გადაეცა 2017 წლის 19 აპრილს, N933, N934, N935, N936, N937, N938, N939, N940, N941, N942, N943, N944, N945, N946, N947, N948, N949, N950, N951, N952, N953, N954, N955 კონსტიტუციური სარჩელები - 2017 წლის 20 აპრილს, ხოლო N956, N957, N958, N959, N960, N961, N962, N963, N964, N965, N966, N967, N968, N969, N970,971,N972, N973, N974, N975, N976, N977, N978, N979, N980, N981, N982, N983, N984, N985, N986, N987, N988, N989, N990, N991 კონსტიტუციური სარჩელები - 2017 წლის 21 აპრილს.

5. საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2017 წლის 19 აპრილს კონსტიტუციური სარჩელებით (რეგისტრაციის N992, N993, N994, N995, N996, N997, N998, N999, N1001, N1002, N1003, N1004, N1005, N1006, N1007, N1008, N1009, N1010, N1011, N1012, N1013, N1014, N1015, N1016, N1017, N1018, N1019, N1020, N1021, N1022, N1023, N1024, N1025, N1026, N1027, N1028, N1029, N1030, N1031, N1032, N1033, N1034, N1035, N1036, N1037, N1038, N1039, N1040, N1041, N1042, N1043, N1044, N1045, N1046, N1047, N1048, N1049, N1050, N1051, N1052, N1053) მიმართეს საქართველოს მოქალაქეებმა - ვახტანგი ნაცვლიშვილმა, ნიკა ჯეირანაშვილმა, ანი მუხიგულაშვილმა და სხვებმა. დასახელებული კონსტიტუციური სარჩელები არსებითად განსახილველად მიღების საკითხის გადასაწყვეტად საკონსტიტუციო სასამართლოს პირველ კოლეგიას გადაეცა 2017 წლის 21 აპრილს.

6. საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2017 წლის 20 აპრილს კონსტიტუციური სარჩელებით (რეგისტრაციის N1054, N1055, N1056, N1057, N1058, N1059, N1060, N1061, N1062, N1063, N1064, N1065, N1066, N1067, N1068, N1069, N1070, N1071, N1072, N1073, N1074, N1075, N1076, N1077, N1078, N1079, N1080) მიმართეს საქართველოს მოქალაქეებმა - მარიამ ფაცაციამ, ნინო ბაღაშვილმა, თინათინ ბეშკენაძემ და სხვებმა. დასახელებული კონსტიტუციური სარჩელები არსებითად განსახილველად მიღების საკითხის გადასაწყვეტად საკონსტიტუციო სასამართლოს პირველ კოლეგიას გადაეცა 2017 წლის 21 აპრილს.

7. საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2017 წლის 21 აპრილს კონსტიტუციური სარჩელებით (რეგისტრაციის N1081, N1082, N1083, N1084, N1085, N1086, N1087, N1088, N1089, N1090, N1091, N1092, N1093, N1094, N1095, N1096, N1097, 1098, 1099, 1100, N1101, N1102, N1103, N1104, N1105, N1106, N1107, N1108, N1109, N1110, N1111, N1112, N1113, N1114, N1115, N1116, N1117, N1118, N1119, N1120, N1121) მიმართეს საქართველოს მოქალაქეებმა - თეონა ბაკურიძემ, ნიკა მაისურაძემ, ქეთევან თოფურიამ და სხვებმა. დასახელებული კონსტიტუციური სარჩელები არსებითად განსახილველად მიღების საკითხის გადასაწყვეტად საკონსტიტუციო სასამართლოს პირველ კოლეგიას გადაეცა 2017 წლის 25 აპრილს.

8. საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2017 წლის 24 აპრილს კონსტიტუციური სარჩელებით (რეგისტრაციის N1122, N1123, N1124, N1125, N1126, N1127, N1128, N1129, N1130, N1131, N1132, N1133, N1134, N1135, N1136, N1137, N1138, N1139, N1140, N1141, N1142, N1143, N1144, N1145, N1146, N1147, N1148, N1149, N1150, N1151, N1152, N1153, N1154, N1155, N1156, N1157, N1158, N1159, N1160, N1161, N1162, N1163, N1164, N1165) მიმართეს საქართველოს მოქალაქეებმა - ლილი ტანიაშვილმა, გია აბულაძემ, მარიამ ხურცილავამ და სხვებმა. დასახელებული კონსტიტუციური სარჩელები არსებითად განსახილველად მიღების საკითხის გადასაწყვეტად საკონსტიტუციო სასამართლოს პირველ კოლეგიას გადაეცა 2017 წლის 27 აპრილს.

9. საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2017 წლის 25 აპრილს კონსტიტუციური სარჩელებით (რეგისტრაციის N1166, N1167, N1168, N1169, N1170, N1171, N1172, N1173, N1174, N1175, N1176, N1177, N1178, N1179, N1180, N1181, N1182, N1183, N1184, N1185, N1186, N1187, N1188, N1189, N1190, N1191, N1192, N1193, N1194, N1195, N1196, N1197, N1198, N1199, N1200, N1201, N1202, N1203, N1204, N1205, N1206, N1207) მიმართეს საქართველოს მოქალაქეებმა - მარიამ ბოგვერაძემ, ირინე წუწუნავამ, მაია გელაშვილმა და სხვებმა. დასახელებული კონსტიტუციური სარჩელები არსებითად განსახილველად მიღების საკითხის გადასაწყვეტად საკონსტიტუციო სასამართლოს პირველ კოლეგიას გადაეცა 2017 წლის 28 აპრილს.

10. საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს 2017 წლის 2 მაისს კონსტიტუციური სარჩელით (რეგისტრაციის N1213) მიმართა მოქალაქეთა პოლიტიკურმა გაერთიანებამ „ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა“. N1213 კონსტიტუციური სარჩელი არსებითად განსახილველად მიღების საკითხის გადასაწყვეტად საკონსტიტუციო სასამართლოს პირველ კოლეგიას გადაეცა 2017 წლის 10 მაისს.

11. N885, N886, N887, N888, N889, N890, N891, N892, N893, N894, N895, N896, N897, N898, N899, N900, N901, N902, N903, N904, N905, N906, N907, N908, N909, N910, N911, N912, N913, N914, N915, N916, N917, N918, N919, N920, N921, N922, N923, N924, N932, N933, N934, N935, N936, N937, N938, N939, N940, N941, N942, N943, N944, N945, N946, N947, N948, N949, N950, N951, N952, N953, N954, N955, N956, N957, N958, N959, N960, N961, N962, N963, N964, N965, N966, N967, N968, N969, N970,971,N972, N973, N974, N975, N976, N977, N978, N979, N980, N981, N982, N983, N984, N985, N986, N987, N988, N989, N990, N991, N992, N993, N994, N995, N996, N997, N998, N999, N1001, N1002, N1003, N1004, N1005, N1006, N1007, N1008, N1009, N1010, N1011, N1012, N1013, N1014, N1015, N1016, N1017, N1018, N1019, N1020, N1021, N1022, N1023, N1024, N1025, N1026, N1027, N1028, N1029, N1030, N1031, N1032, N1033, N1034, N1035, N1036, N1037, N1038, N1039, N1040, N1041, N1042, N1043, N1044, N1045, N1046, N1047, N1048, N1049, N1050, N1051, N1052, N1053, N1054, N1055, N1056, N1057, N1058, N1059, N1060, N1061, N1062, N1063, N1064, N1065, N1066, N1067, N1068, N1069, N1070, N1071, N1072, N1073, N1074, N1075, N1076, N1077, N1078, N1079, N1080, N1081, N1082, N1083, N1084, N1085, N1086, N1087, N1088, N1089, N1090, N1091, N1092, N1093, N1094, N1095, N1096, N1097, 1098, 1099, 1100, N1101, N1102, N1103, N1104, N1105, N1106, N1107, N1108, N1109, N1110, N1111, N1112, N1113, N1114, N1115, N1116, N1117, N1118, N1119, N1120, N1121, N1122, N1123, N1124, N1125, N1126, N1127, N1128, N1129, N1130, N1131, N1132, N1133, N1134, N1135, N1136, N1137, N1138, N1139, N1140, N1141, N1142, N1143, N1144, N1145, N1146, N1147, N1148, N1149, N1150, N1151, N1152, N1153, N1154, N1155, N1156, N1157, N1158, N1159, N1160, N1161, N1162, N1163, N1164, N1165, N1166, N1167, N1168, N1169, N1170, N1171, N1172, N1173, N1174, N1175, N1176, N1177, N1178, N1179, N1180, N1181, N1182, N1183, N1184, N1185, N1186, N1187, N1188, N1189, N1190, N1191, N1192, N1193, N1194, N1195, N1196, N1197, N1198, N1199, N1200, N1201, N1202, N1203, N1204, N1205, N1206, N1207, N1213 კონსტიტუციურ სარჩელებში საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოსთვის მიმართვის საფუძვლად მითითებულია: საქართველოს კონსტიტუციის 42-ე მუხლის პირველი პუნქტი, 89-ე მუხლის პირველი პუნქტის „ვ“ ქვეპუნქტი, „საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის მე-19 მუხლის პირველი პუნქტის „ე“ ქვეპუნქტი, 39-ე მუხლის პირველი პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტი, „საკონსტიტუციო სამართალწარმოების შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-15 და მე-16 მუხლები.

12. N928 და N929 კონსტიტუციურ სარჩელებში საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოსთვის მიმართვის საფუძვლად მითითებულია: საქართველოს კონსტიტუციის 89-ე მუხლის პირველი პუნქტი; „საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის მე-19 მუხლის პირველი პუნქტის „ე“ ქვეპუნქტი, 39-ე მუხლის პირველი პუნქტის „ბ“ ქვეპუნქტი; „საკონსტიტუციო სამართალწარმოების შესახებ“ საქართველოს კანონის პირველი მუხლის მე-2 პუნქტი.

13. N931 კონსტიტუციურ სარჩელში საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოსთვის მიმართვის საფუძვლად მითითებულია: საქართველოს კონსტიტუციის 89-ე მუხლის პირველი პუნქტის „ვ“ ქვეპუნქტი; „საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის მე-19 მუხლის პირველი პუნქტის „ე“ ქვეპუნქტი, 39-ე მუხლის პირველი პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტი; „საკონსტიტუციო სამართალწარმოების შესახებ“ საქართველოს კანონის პირველი მუხლის მე-2 პუნქტი.

14. „ელექტრონული კომუნიკაციების შესახებ“ საქართველოს კანონის 8¹ მუხლის პირველი და მე-2 პუნქტები ადგენს უფლებამოსილი ორგანოს - საქართველოს ოპერატიულ-ტექნიკური სააგენტოს (შემდგომში - „სააგენტო“) უფლებას, ჰქონდეს ელექტრონული კომუნიკაციის კომპანიის ინფრასტრუქტურის მეშვეობით გადაცემული კომუნიკაციის და მისი მაიდენტიფიცირებელი მონაცემების რეალურ დროში მოპოვების სტაციონარული ან ნახევრად სტაციონარული ტექნიკური შესაძლებლობა, საჭიროების შემთხვევაში უსასყიდლოდ განათავსოს მართლზომიერი გადაჭერის მენეჯმენტის სისტემა, სხვა სათანადო აპარატურა და პროგრამული უზრუნველყოფის საშუალებები, უშუალოდ განახორციელოს კომუნიკაციის რეალურ დროში მოპოვების შემდგომი ღონისძიებები კანონმდებლობით დადგენილი წესით. ამავე კანონის 8³ მუხლი უფლებამოსილ ორგანოს ანიჭებს ელექტრონული კომუნიკაციის მაიდენტიფიცირებელ მონაცემთა ბაზების კოპირების, მათი შენახვის და ელექტრონული კომუნიკაციის კომპანიის შესაბამის მონაცემთა ბაზებზე წვდომის შესაძლებლობას. 8⁴ მუხლის პირველი პუნქტი კი განსაზღვრავს გეოლოკაციის მონაცემების რეალურ დროში მიღებისათვის განსახორციელებელ ღონისძიებებს, მათი განხორციელების წესსა და პირობებს.

15. საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 143³ მუხლის მე-4 ნაწილის „ა“, „ბ“ და „გ“ ქვეპუნქტები განსაზღვრავს შესაბამისი უფლებამოსილების მქონე სახელმწიფო ორგანოს ვალდებულებას, კონკრეტული ფარული საგამოძიებო მოქმედების განხორციელების უზრუნველსაყოფად გამოიყენოს კომუნიკაციის რეალურ დროში მოპოვების სტაციონარული, ნახევრად სტაციონარული ან არასტაციონარული ტექნიკური შესაძლებლობა, ასევე გეოლოკაციის რეალურ დროში განსაზღვრის სტაციონარული ან/და არასტაციონარული ტექნიკური შესაძლებლობა.

16. „საჯარო სამართლის იურიდიული პირის - საქართველოს ოპერატიულ-ტექნიკური სააგენტოს შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-7 მუხლის „ა“ ქვეპუნქტის „ა.ა“, „ა.ბ“, „ა.გ“ და „ა.დ“ ქვეპუნქტები განსაზღვრავს სააგენტოს მხრიდან ისეთი ღონისძიებების განხორციელების შესაძლებლობას, რომელიც დაკავშირებულია სატელეფონო კომუნიკაციის ფარულ მიყურადებასთან და ჩაწერასთან, კავშირგაბმულობის არხიდან ინფორმაციის მოპოვებასთან, კომპიუტერული სისტემიდან ინფორმაციის მოპოვებასთან და გეოლოკაციის რეალურ დროში განსაზღვრასთან. დასახელებული ღონისძიებების განხორციელება კი გათვალისწინებულია უფლებამოსილი ორგანოს მიმართვის საფუძველზე, სპეციალური ტექნოლოგიური საშუალებებით, ფარული მეთოდებით საქართველოს კონსტიტუციური წყობილების, სუვერენიტეტის, თავდაცვისუნარიანობის, ტერიტორიული მთლიანობის, მართლწესრიგისა და სამხედრო პოტენციალის წინააღმდეგ მიმართულ ქმედებათა შესახებ ინფორმაციის მოპოვების, აგრეთვე სისხლის სამართლის საქმეზე ფაქტობრივი მონაცემების მოპოვების მიზნით. ამავე კანონის მე-8 მუხლის პირველი პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტის „ა.ა“ და „ბ“ ქვეპუნქტები და ამავე მუხლის მეორე პუნქტის „ა“-„გ“ ქვეპუნქტები განსაზღვრავს სააგენტოს უფლებამოსილებას, განახორციელოს საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 143¹ მუხლის პირველი ნაწილის „ა“-„დ“ ქვეპუნქტებით გათვალისწინებული ფარული საგამოძიებო მოქმედებები, კანონით დადგენილი წესით მოიპოვოს და გასცეს ელექტრონული კომუნიკაციის მაიდენტიფიცირებელი მონაცემები და ამ მიზნების მისაღწევად ჰქონდეს კომუნიკაციის შინაარსის და მისი მაიდენტიფიცირებელი მონაცემების რეალურ დროში მოპოვების ტექნიკური შესაძლებლობა, გეოლოკაციის მონაცემების რეალურ დროში მოპოვების ტექნიკური შესაძლებლობა და მონაცემთა ცენტრალური ბანკის შექმნის უფლებამოსილება. ამავე კანონის მე-9 მუხლის პირველი პუნქტი, მე-2 პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტი, მე-3, მე-5 და მე-6 პუნქტები ადგენს სააგენტოს მიერ ელექტრონული საკომუნიკაციო ქსელებით გადაცემული კომუნიკაციის რეალურ დროში მოპოვებისათვის სტაციონარული, ნახევრად სტაციონარული ან არასტაციონარული ტექნიკური შესაძლებლობის გამოყენების უფლებამოსილებას, მათი გამოყენების წესსა და პირობებს. ამავე კანონის მე-10 მუხლის პირველი პუნქტი, მე-2 პუნქტი და მე-3 პუნქტის „ა“ ქვეპუნქტი განსაზღვრავს გეოლოკაციის რეალურ დროში განსაზღვრის სტაციონარული ან არასტაციონარული ტექნიკური შესაძლებლობის გამოყენების შესაძლებლობას, განსახორციელებელ ღონისძიებებს და ამ ღონისძიებების განხორციელების წესს. ამავე კანონის მე-11 მუხლის პირველი პუნქტი ადგენს სააგენტოს მიერ მონაცემთა ცენტრალური ბანკის შექმნის მიზანს, ხოლო ამავე მუხლის მე-2 პუნქტი მონაცემთა ცენტრალური ბანკის შესაქმნელად სააგენტოს აღჭურავს უფლებამოსილებით, ჰქონდეს დისტანციური წვდომა ელექტრონული კომუნიკაციის კომპანიის ელექტრონული კომუნიკაციის მაიდენტიფიცირებელ მონაცემთა ბაზებზე და განახორციელოს მათი კოპირება და შენახვა, ნორმატიული აქტით განსაზღვროს ელექტრონული კომუნიკაციის მაიდენტიფიცირებელ მონაცემთა ბაზების კოპირების ტექნიკური წესი და პროცედურა, ელექტრონული კომუნიკაციის კომპანიას მოსთხოვოს ელექტრონული კომუნიკაციის მაიდენტიფიცირებელი მონაცემების იმ ვადით შენახვა, რომელიც აუცილებელია მათი კოპირების ტექნიკური პროცესის განხორციელებისათვის. ამავე კანონის მე-15 მუხლის პირველი და მეორე პუნქტები განსაზღვრავს სააგენტოს მიერ ელექტრონული კომუნიკაციის მაიდენტიფიცირებელი მონაცემების არა უმეტეს 12 თვით შენახვის უფლებამოსილებას და ამ ვადის გაგრძელების წესს.

17. საქართველოს კონსტიტუციის მე-16 მუხლი ადგენს პიროვნების თავისუფალი განვითარების უფლებას. კონსტიტუციის მე-20 მუხლის პირველი პუნქტის თანახმად, „ყოველი ადამიანის პირადი ცხოვრება, პირადი საქმიანობის ადგილი, პირადი ჩანაწერი, მიმოწერა, საუბარი სატელეფონო და სხვა სახის ტექნიკური საშუალებით, აგრეთვე ტექნიკური საშუალებებით მიღებული შეტყობინებანი ხელშეუხებელია. აღნიშნული უფლებების შეზღუდვა დაიშვება სასამართლოს გადაწყვეტილებით ან მის გარეშეც, კანონით გათვალისწინებული გადაუდებელი აუცილებლობისას“. კონსტიტუციის 41-ე მუხლის მე-2 პუნქტის მიხედვით კი, ოფიციალურ ჩანაწერებში არსებული ინფორმაცია, რომელიც დაკავშირებულია ადამიანის ჯანმრთელობასთან, მის ფინანსებთან ან სხვა კერძო საკითხებთან, არავისთვის არ უნდა იყოს ხელმისაწვდომი თვით ამ ადამიანის თანხმობის გარეშე, გარდა კანონით დადგენილი შემთხვევებისა, როდესაც ეს აუცილებელია სახელმწიფო უშიშროების ან საზოგადოებრივი უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად, ჯანმრთელობის, სხვათა უფლებებისა და თავისუფლებების დასაცავად.

18. მოსარჩელეები მიიჩნევენ, რომ სადავო ნორმები არის იმ ნორმების ანალოგიური შინაარსის, რომლებიც საკონსტიტუციო სასამართლომ არაკონსტიტუციურად ცნო 2016 წლის 14 აპრილის N1/1/625,640 გადაწყვეტილებით. კერძოდ, მოსარჩელე მხარის მითითებით საკონსტიტუციო სასამართლომ დაადგინა, რომ ფარული საგამოძიებო მოქმედებების განხორციელებისას სატელეფონო და ინტერნეტკომუნიკაციაზე პიდაპირი წვდომა, ისევე როგორც მაიდენტიფიცირებელი მონაცემების კოპირებისა და შენახვის შესაძლებლობა, არ უნდა ჰქონდეს ამგვარი მონაცემების შეგროვებაზე პროფესიულად დაინტერესებულ ორგანოს. სადავო ნორმების მიხედვით კი, დასახელებულ ფუნქციებს ახორციელებს საჯარო სამართლის იურიდიული პირი - საქართველოს ოპერატიულ-ტექნიკური სააგენტო, რომელიც შედის სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის მმართველობის სფეროში. მოსარჩელის პოზიციით, აღნიშნული სააგენტოს ინსტიტუციური მოწყობის, დაკომპლექტების წესი, ისევე როგორც მისი ფუნქციები, ცხადყოფს, რომ იგი წარმოადგენს პროფესიულად დაინტერესებულ უწყებას.

19. მოსარჩელე მხარის განმარტებით, სადავო ნორმების ამოქმედებამდე არსებობდა, პერსონალურ მონაცემთა დაცვის ინსპექტორის მიერ ორეტაპიანი ელექტრონული სისტემის გამოყენებით, კონტროლის განხორციელების შესაძლებლობა, რომელიც საკონსტიტუციო სასამართლომ მიიჩნია გარე კონტროლის განხორციელების არასაკმარის მექანიზმად. სადავო ნორმების შემოღებით კი პერსონალურ მონაცემთა დაცვის ინსპქტორს აღარ გააჩნია რაიმე კონტროლის განხორციელების უფლებამოსილება და მაკონტროლებელი ორგანოს ფუნქციები კიდევ უფრო მეტად შემცირდა.

20. კონსტიტუციური სარჩელების თანახმად, სააგენტოს შესაძლებლობა - განახორციელოს პირდაპირი წვდომა როგორც სტაციონარულად, ასევე დისტანციურად სატელეფონო და ინტერნეტურთიერთობებზე, აგრეთვე მაიდენტიფიცირებელი მონაცემების კოპირებისა და შენახვის უფლებამოსილება ეფექტური გარე კონტროლის მექანიზმების გარეშე, ზრდის ადამიანის პირადი ცხოვრების უფლებაში ჩარევის რისკებს კონსტიტუციის მოთხოვნების უგულებელყოფით.

21. „საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის 25-ე მუხლის 4¹ პუნქტის საფუძველზე, მოსარჩელე მხარე შუამდგომლობს, საკონსტიტუციო სასამართლომ განმწესრიგებელი სხდომის ფარგლებში მიიღოს განჩინება საქმის არსებითად განსახილველად მიუღებლობაზე და სადავო ნორმები გამოაცხადოს ძალადაკარგულად, რადგან ისინი შეიცავენ იმავე შინაარსს, რომელიც საკონსტიტუციო სასამართლომ უკვე ცნო არაკონსტიტუციურად 2016 წლის 14 აპრილის N1/1/625,640 გადაწყვეტილებით.

22. N928 და N929 კონსტიტუციურ სარჩელებში მოსარჩელეები განმარტავენ, რომ საქართველოს კონსტიტუციის მე-20 მუხლი იცავს პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობის უფლებას, რაც გამორიცხავს სასამართლოს კონტროლის გარეშე ნებისმიერ პირად კომუნიკაციაზე წვდომას. კონსტიტუციის მე-20 მუხლის არსი ხელშეუხებელია, დაუშვებელია სახელმწიფოს ჩარევა და ამ უფლების შეზღუდვა. სახელმწიფოს გააჩნია პოზიტიური ვალდებულება, უზრუნველყოს პირადი ცხოვრების პატივისცემა და ამ უფლებით ეფექტიანი სარგებლობა. აღნიშნული. პირველ რიგში, გულისხმობს პიროვნების თავისუფალი განვითარების ხელშემშლელი გარემოებების, შეზღუდვების უგულებელყოფას, აღკვეთას. ამასთან, სახელმწიფოს აქვს ნეგატიული ვალდებულება, არ ჩაერიოს კონსტიტუციის მე-20 მუხლით დაცულ სფეროში და, შესაბამისად, უზრუნველყოს პიროვნების დაცვა მისი პირადი ცხოვრების სახელმწიფო ხელისუფლების ორგანოების ან თანამდებობის პირების მხრიდან შეზღუდვისაგან.

23. მოსარჩელეები აღნიშნავენ, რომ ისინი სადავოდ არ ხდიან ინფორმაციის რეალურ დროში მოპოვების ინსტიტუტის კონსტიტუციურობას. კონსტიტუციური სარჩელების მიხედვით, სადავოდ არის გამხდარი ფარული საგამოძიებო მოქმედებების განხორციელებისას სატელეფონო და ინტერნეტკომუნიკაციაზე პირდაპირი წვდომის, ისევე როგორც მაიდენტიფიცირებელი მონაცემების კოპირებისა და შენახვის შესაძლებლობის სააგენტოსათვის მინიჭება. მოსარჩელეებს მიაჩნიათ, რომ სააგენტო პროფესიულად არის დაინტერესული, ფლობდეს მეტ ინფორმაციას ჩადენილი დანაშაულის გამოძიების გამარტივებისა თუ დანაშაულის პრევენციისთვის. პროფესიულად დაინტერესებული უწყების ამ კომპეტენციით აღჭურვა კი უკვე ცნო არაკონსტიტუციურად საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლომ 2016 წლის 14 აპრილის N1/1/625,640 გადაწყვეტილებით. ამასთან, მოსარჩელეების აზრით, არაკონსტიტუციურია აგრეთვე კომუნიკაციის ხაზებზე წვდომის არსებული მოდელი.

24. მოსარჩელე მხარის პოზიციით, სადავო ნორმების არაკონსტიტუციურობაზე მიუთითებს ფარული საგამოძიებო მოქმედებების განხორციელებისას უკანონო ქმედებების თავიდან აცილების შეუძლებლობა და საკმარისი გარანტიების არარსებობა. ამ რისკს განსაკუთრებით ზრდის სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის ტექნიკური შესაძლებლობები და მის საქმიანობაზე არაეფექტური კონტროლი. არსებობს სააგენტოს მხრიდან მოსამართლის გადაწყვეტილების გარეშე თვითნებურად ფარული მოსმენების განხორციელების რეალური საფრთხე. ამგვარად, ირღვევა საქართველოს კონსტიტუციის მე-20 მუხლი, რომელიც ადგენს უფლების შეზღუდვისას სასამართლო კონტროლის აუცილებლობას. პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობის ეს უფლებრივი კომპონენტი თავისთავად გამორიცხავს სააგენტოს შესაძლებლობას, მიიღოს კონკრეტული გადაწყვეტილება სასამართლო კონტროლის გარეშე ან მისი გვერდის ავლით.

25. მოსარჩელეების პოზიციით, სააგენტოს შესაძლებლობა, განახორციელოს პირდაპირი წვდომა როგორც სტაციონალურად, ასევე დისტანციურად სატელეფონო და ინტერნეტურთიერთობებზე, აგრეთვე მაიდენტიფიცირებელი მონაცემების კოპირებისა და შენახვის უფლებამოსილება, ფარულ რეჟიმში და ეფექტური კონტროლის გარეშე, ზრდის აღმასრულებელი ხელისუფლების მხრიდან პერსონალური მონაცემების თვითნებურად მოპოვების და გამოყენების შესაძლებლობას. კანონით მხოლოდ სასამართლო გადაწყვეტილების არსებობისას ან გადაუდებელი აუცილებლობის შემთხვევაში ფარული საგამოძიებო ღონისძიების გამოყენების გათვალისწინება აზრს მოკლებულია, როდესად არსებობს ამ ორი გარემოების არარსებობისას ფარული საგამოძიებო ღონისძიების განხორციელების სამართლებრივი შესაძლებლობა.

26. №928 და №929 კონსტიტუციურ სარჩელებში მოსარჩელეები კონსტიტუციის მე-16 მუხლის დარღვევის არგუმენტად აღნიშნავენ, რომ ადამიანის თავისუფალი განვითარების პერსპექტივა სათუოა პერსონალური ავტონომიურობის საეჭვოობის პირობებში. მნიშვნელოვანია ადამიანის პირადი სივრცის არა მხოლოდ რეალური, ფაქტობრივი ხელშეუხებლობა, არამედ ასეთი ხელშეუხებლობის მყარი შეგრძნება, განცდა, აღქმადობა ადამიანის მხრიდან. ამ თვალსაზრისით, სახელმწიფო ხელისუფლების ქმედებები და შესაბამისი კანონმდებლობა იმდენად დამაჯერებელი უნდა იყოს ადამიანებისთვის, რომ მათი პირადული სივრცის რეალურად დაცულობა, ხელშეუხებლობა არ წარმოშობდეს ეჭვს. ნებისმიერი გარეშე სუბიექტის მხრიდან აღნიშნულ სფეროზე ხელმისაწვდომობის საფრთხის არსებობაც კი თრგუნავს ადამიანის თვითგამორკვევას, ინიციატივას, თვითრეალიზაციის პერსპექტივებს, რაც ერთნაირად აფერხებს როგორც ადამიანების პერსონალურ, ისე საზოგადოების ჯანსაღ და დემოკრატიულ განვითარებას.

27. მოსარჩელეების პოზიციით, სადავო ნორმები შეიძლება განიმარტოს არა როგორც უშუალოდ ინფორმაციაზე წვდომის წესების დამდგენი რეგულირება, არამედ უფლებამოსილი სახელმწიფო ორგანოებისათვის ინფორმაციის რეალურ დროში მოპოვების საშუალებების განმსაზღვრელი დებულება. ამგვარი განმარტების პირობებში სადავო ნომრები იწვევს საქართველოს კონსტიტუციის მე-16 მუხლის დარღვევას.

28. მოსარჩელეებს მიაჩნიათ, რომ სადავო ნორმებს აქვს „მსუსხავი ეფექტი“ საქართველოს კონსიტიტუციის მე-16 მუხლით დაცული პირადი ცხოვრების უფლების იმ ნაწილის მიმართ, რომელიც გულისხმობს პირის უფლებას, ჰქონდეს კომუნიკაცია მისთვის სასურველ პირებთან და სასურველი ფორმით. ნებისმიერ პირს, რომელიც კომუნიკაციას ამყარებს სადავო ნორმაში მითითებული ტექნიკური საშუალების გამოყენებით, შესაძლებელია, გაუჩნდეს შიში, რომ მას არ აქვს აბსოლუტური კონტროლი საკუთარ კომუნიკაციაზე, აღნიშნული კომუნიკაცია არ არის დაცული და არსებობს საფრთხე, რომ სახელმწიფო მას უთვალთვალებს. ასეთ ვითარებაში შესაძლებელია, პირმა საერთოდ უარი თქვას კონკრეტული კომუნიკაციის საშუალებების გამოყენებაზე. აღნიშნული საფრთხე განსაკუთრებით ხელშესახებია იმ გარემოების გათვალისწინებით, რომ სადავო ნორმაში მითითებული ქმედება ფარულ ხასიათს ატარებს.

29. მოსარჩელეები არაკონსტიტუციურად მიიჩნევენ ასევე მაიდენტიფიცირებელი მონაცემების 12 თვის ვადით შენახვის შესაძლებლობას. მათი პოზიციით, აღნიშნული ქცევის წესი ეწინააღმდეგება საქართველოს კონსტიტუციის მე-16 მუხლს, მე-20 მუხლის პირველ პუნქტს და 41-ე მუხლის მე-2 პუქნტს. მოსარჩელეებს მიაჩნიათ, რომ კონსტიტუციის 41-ე მუხლის მე-2 პუნქტის დაცულ სფეროში ექცევა ინფორმაცია მაშინ, როდესაც იგი სააგენტოსთვის ხელმისაწვდომი გახდება. კონსტიტუციის 41-ე მუხლი აკისრებს შესაბამის ორგანოებს ვალდებულებას, პირის შესახებ ინფორმაცია გაანადგუროს და არ შეინახოს გაურკვეველი ვადით.

30. №928 და №929 კონსტიტუციურ სარჩელებში მოსარჩელეები აღნიშნავენ, რომ სადავო ნორმები ვერ აკმაყოფილებენ თანაზომიერების პრინციპს, ვინაიდან გამოყენებული არ არის მიზნის მიღწევის ყველაზე ნაკლებად მზღუდავი საშუალება, კონსტიტუციური უფლებებში ჩარევა ხდება იმაზე მეტად, ვიდრე ეს რეალურად არის აუცილებელი. ლეგიტიმური მიზნების მიღწევა ხდება ადამიანის უფლებების მომეტებული შეზღუდვის ხარჯზე, რის გამოც სადავო ნორმები არაკონსტიტუციურად უნდა იქნეს ცნობილი საქართველოს კონსტიტუციის მე-16 მუხლთან, მე-20 მუხლის პირველ პუნქტთან და 41-ე მულის მე-2 პუნქტთან მიმართებით.

31. მოსარჩელე მხარე თავისი არგუმენტაციის გასამყარებლად იშველიებს საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს, ადამიანის უფლებათა ევროპულ სასამართლოს და სხვა ქვეყნების სასამართლოების პრაქტიკას.

32. №931 კონსტიტუციურ სარჩელში მოსარჩელე მიუთითებს დემოკრატიულ საზოგადოებაში პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობის მნიშვნელობაზე. ამასთან, მოსარჩელე აღნიშნავს, რომ პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობის უფლება არ არის აბსოლუტური და შეიძლება შეიზღუდოს კონსტიტუციით გათვალისწინებული ლეგიტიმური მიზნების მისაღწევად. თუმცა უფლებაში ჩარევა ლეგიტიმური მიზნების მიღწევისთვის აუცილებელი და პროპორციული საშუალებით უნდა განხორციელდეს. სადავო ნორმებით არ არის დაცული სამართლიანი ბალანსი კერძო და საჯარო ინტერესებს შორის, სადავო ნორმები გაუმართლებლად ლახავს მოსარჩელის კონსტიტუციურ უფლებებს.

33. მოსარჩელე აღნიშნავს, რომ სააგენტო შედის სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის მმართველობის სფეროში. იგი ინსტიტუციური მოწყობის, დაკომპლექტების წესისა და ფუნქციების გათვალისწინებით, ახორციელებს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის მითითებებს, რაც ამ უკანასკნელს პროფესიულად დაინტერესებულ ორგანოდ აქცევს. სააგენტო აღჭურვილია ტექნიკური შესაძლებლობებით და ძალაუფლებით, მიიღოს ინფორმაცია კომუნიკაციის საშუალებებიდან. ამასთან, ასეთი ორგანოები შესაბამის საქმიანობას გასაიდუმლოებულ ვითარებაში ახორციელებენ, რაც მინიმუმანდე ამცირებს როგორც საზოგადოებრივ კონტროლს, ისე კონკრეტულ ინდივიდთან მიმართებით განხორციელებული „ხელყოფის ფაქტის“ გამოაშკარავებას. პროფესიულად დაინტერესებელი ორგანოს თითქმის შეუზღუდავი წვდომა ადამიანების კერძო კომუნიკაციის უდიდეს ნაწილზე და დამოუკიდებელი ინსტიტუციების მიერ მისი ეფექტური კონტროლის არარსებობა გაუმართლებლად ლახავს მოქალაქეების კონსტიტუციურ უფლებებს. მოსარჩელე მიიჩნევს, რომ აუცილებელია შესაბამისი უფლებამოსილებების დამოუკიდებელი ორგანოსათვის მინიჭება.

34. მოსარჩელის პოზიციით, სადავო ნორმები აღჭურავენ შესაბამის ორგანოს უფლებამოსილებით, ჰქონდეს საკომუნიკაციო ხაზებთან შესაბამისი ტექნიკური აღჭურვილობით პირდაპირი მიერთების შესაძლებლობა, რაც მას, ერთი მხრივ, ანიჭებს განუზომელ და უკონტროლო დისკრეციას, საკუთარი შეხედულებისამებრ მოიპოვოს ამა თუ იმ პირების კომუნიკაციის შინაარსი, ხოლო, მეორე მხრივ, გასაჩივრებული ნორმები ქმნის თვითნებობის რისკს. სააგენტოს არ გააჩნია ინფორმაციის მოპოვებისთვის შესაბამისი ნებართვის (მოსამართლის ან პროკურორის) სხვა ინსტიტუციისათვის ან საკომუნიკაციო კომპანიისათვის წარდგენის ვალდებულება ან ამ უკანასკნელთა მონაწილეობის ტექნიკური აუცილებლობა, რაც კონსტიტუციით გარანტირებული პირადი ცხოვრების უფლების დარღვევას იწვევს.

35. მოსარჩელე მიიჩნევს, რომ პერსონალურ მონაცემთა დაცვის ინსპექტორი ან სააგენტოსაგან ინსტიტუციურად გამიჯნული სხვა ორგანო მოკლებულია შესაბამისი ინფრასტრუქტურისათვის სრული და ყოველმხრივი აუდიტის ჩატარების შესაძლებლობას. აღნიშნულიდან გამომდინარე, მოქმედი კანონმდებლობით დადგენილი არ არის კონტროლის ქმედითი, საკმარისი და გამჭვირვალე გარანტიები, რაც ვერ უზრუნველყოფს ძალაუფლების ბოროტად გამოყენების რისკების მინიმალიზებას და საზოგადოების თითოეული წევრისთვის მათი პირადი სივრცის დაცულობის დამაჯერებელ აღქმას.

36. მოსარჩელის პოზიციით, უფლებამოსილ ორგანოს კომუნიკაციის ყველა მონაწილეთა მაიდენტიფიცირებელ მონაცემზე გააჩნია წვდომა, რაც მისთვის ადამიანთა ყოველდღიური ქცევის, მათი ჩვევების, სოციალური კავშირებისა და გარემოცვის შესახებ ინფორმაციას ხდის ხელმისაწვდომს. აღნიშნული უარყოფითად აისახება არა მხოლოდ ადამიანთა პირად თავისუფლებაზე, არამედ ასევე ადამიანთა სოციალურ კავშირებსა და მთლიანად საზოგადოებრივი ურთიერთობების ჯანსაღ განვითარებაზე.

37. კონსტიტუციურ სარჩელში აღნიშნულია, რომ განსხვავებით სატელეფონო საშუალებების მიყურადებისა და ჩაწერის შემთხვევებისა, ინტერნეტგადაჭერისას არ არის დადგენილი სააგენტოს მიერ სტაციონარული, ნახევრად სტაციონარული ან არასტაციონარული ტექნიკური შესაძლებლობების გამოყენების შემთხვევები. აღნიშნული უფლებამოსილ ორგანოს აძლევს არალეგიტიმურ დისკრეციას, კანონით დადგენილი კრიტერიუმების გარეშე გადაწყვიტოს, რომელი ტექნიკური შესაძლებლობა გამოიყენოს ინფორმაციის მოპოვებისათვის, რაც ასევე ქმნის მოქალაქეთა კონსტიტუციური უფლებების ხელყოფის საფრთხეს.

38. მოსარჩელე აღნიშნავს, რომ სააგენტო უფლებამოსილია, ელექტრონული კომუნიკაციის მაიდენტიფიცირებელი მონაცემები შეინახოს არა უმეტეს 12 თვის ვადით. კანონი ადგენს ზედა ზღვარს, რაც იმას ნიშნავს, რომ აღნიშნული მონაცემები შენახულ უნდა იქნეს მხოლოდ საჭიროებისამებრ, მაგრამ არა უმეტეს 12 თვისა. მაშასადამე, შესაძლებელია უფრო ნაკლები ვადითაც ინახებოდეს აღნიშნული ინფორმაცია. თუმცა კანონის ნორმის ბუნდოვანებიდან გამომდინარე, არ ირკვევა, რომელ სახელმწიფო ორგანოს გააჩნია მონაცემთა შენახვის ვადის განსაზღვრის შესახებ გადაწყვეტილების მიღების უფლება. ამასთან, კანონი არ აკონკრეტებს კრიტერიუმებს, რომლის მიხედვითაც უნდა მოხდეს მონაცემთა შენახვის კონკრეტული ვადის განსაზღვრა. ამდენად, კანონი არ არის საკმარისად განჭვრეტადი იმისთვის, რომ ადამიანებმა იცოდნენ, რა ხანგრძლივობით ინახება მათ შესახებ ინფორმაცია სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის მიერ.

39. კონსტიტუციური სარჩელის ავტორი მიიჩნევს, რომ საქართველოს კონსტიტუციით გათვალისწინებული უფლებების სათანადო დაცვა უზრუნველყოფილი ვერ იქნება სამართალდამცავი ორგანოს სისტემაში სააგენტოს ინტეგრაციის გზით. კონტროლის ადეკვატური მექანიზმების კანონმდებლობაში არსებობის პირობებშიც კი საგამოძიებო ორგანოებზე დამოკიდებული სააგენტო წარმოადგენს იმ კრიტიკულ საფრთხეს, რომელიც მისთვის ფარული მეთვალყურეობის მიმნიჭებელი ნორმების არაკონსტიტუციურობას იწვევს.

40. მოსარჩელე მხარე საკუთარი არგუმენტაციის გასამყარებლად იშველიებს საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს და ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს პრაქტიკას.

41. „საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის 21¹ მუხლის მე-3 პუნქტის საფუძველზე, საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს წევრებმა - ლალი ფაფიაშვილმა და მერაბ ტურავამ დასაბუთებული წერილობითი შუამდგომლობით მიმართეს საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს პლენუმს.

42. წერილობით შუამდგომლობაში აღნიშნულია, რომ N885, N886, N887, N888, N889, N890, N891, N892, N893, N894, N895, N896, N897, N898, N899, N900, N901, N902, N903, N904, N905, N906, N907, N908, N909, N910, N911, N912, N913, N914, N915, N916, N917, N918, N919, N920, N921, N922, N923, N924, N928, N929, N931, N932, N933, N934, N935, N936, N937, N938, N939, N940, N941, N942, N943, N944, N945, N946, N947, N948, N949, N950, N951, N952, N953, N954, N955, N956, N957, N958, N959, N960, N961, N962, N963, N964, N965, N966, N967, N968, N969, N970,971,N972, N973, N974, N975, N976, N977, N978, N979, N980, N981, N982, N983, N984, N985, N986, N987, N988, N989, N990, N991, N992, N993, N994, N995, N996, N997, N998, N999, N1001, N1002, N1003, N1004, N1005, N1006, N1007, N1008, N1009, N1010, N1011, N1012, N1013, N1014, N1015, N1016, N1017, N1018, N1019, N1020, N1021, N1022, N1023, N1024, N1025, N1026, N1027, N1028, N1029, N1030, N1031, N1032, N1033, N1034, N1035, N1036, N1037, N1038, N1039, N1040, N1041, N1042, N1043, N1044, N1045, N1046, N1047, N1048, N1049, N1050, N1051, N1052, N1053, N1054, N1055, N1056, N1057, N1058, N1059, N1060, N1061, N1062, N1063, N1064, N1065, N1066, N1067, N1068, N1069, N1070, N1071, N1072, N1073, N1074, N1075, N1076, N1077, N1078, N1079, N1080, N1081, N1082, N1083, N1084, N1085, N1086, N1087, N1088, N1089, N1090, N1091, N1092, N1093, N1094, N1095, N1096, N1097, 1098, 1099, 1100, N1101, N1102, N1103, N1104, N1105, N1106, N1107, N1108, N1109, N1110, N1111, N1112, N1113, N1114, N1115, N1116, N1117, N1118, N1119, N1120, N1121, N1122, N1123, N1124, N1125, N1126, N1127, N1128, N1129, N1130, N1131, N1132, N1133, N1134, N1135, N1136, N1137, N1138, N1139, N1140, N1141, N1142, N1143, N1144, N1145, N1146, N1147, N1148, N1149, N1150, N1151, N1152, N1153, N1154, N1155, N1156, N1157, N1158, N1159, N1160, N1161, N1162, N1163, N1164, N1165, N1166, N1167, N1168, N1169, N1170, N1171, N1172, N1173, N1174, N1175, N1176, N1177, N1178, N1179, N1180, N1181, N1182, N1183, N1184, N1185, N1186, N1187, N1188, N1189, N1190, N1191, N1192, N1193, N1194, N1195, N1196, N1197, N1198, N1199, N1200, N1201, N1202, N1203, N1204, N1205, N1206, N1207, N1213 კონსტიტუციური სარჩელებით სადავოდ გამხდარი ნორმები, თავისი შინაარსით, შეეხება ურთიერთობას, რომელიც განუსაზღვრელ პირთა წრის პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობის უფლებას მიემართება. იმავდროულად, დავის საგანი უკავშირდება სახელმწიფო უსაფრთხოების ლეგიტიმურ მიზანს, რომელიც სახელმწიფოს უმნიშვნელოვანეს საჯარო ფუნქციას წარმოადგენს.

43. საკონსტიტუციო სასამართლოს წევრები აღნიშნავენ, რომ წინამდებარე კონსტიტუციურ სარჩელებზე დავის გადაწყვეტა გულისხმობს სატელეფონო და სხვა სახის ტექნიკური საშუალებით განხორციელებული კომუნიკაციის ხელშეუხებლობასთან დაკავშირებული კონსტიტუციური სტანდარტების, მათ შორის საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს მიერ დადგენილი სტანდარტების განმარტებასა და გამოყენებას. განსახილველი საკითხი კი შეეხება არა უფლებამოსილი სახელმწიფო ორგანების მიერ კერძო კომუნიკაციაზე წვდომის სისტემის ცალკეულ ასპექტებს, არამედ მთლიანად დასახელებული სისტემის კონსტიტუციურობას. აგრეთვე მნიშვნელოვანია, რომ განსახილველ შემთხვევაში დღის წესრიგში დგას არა მხოლოდ უშუალოდ სადავო ნორმებით გამოწვეული შეზღუდვის, არამედ ინდივიდუალური მოხელეების მიერ ნორმების შესაძლო დარღვევიდან მომდინარე საფრთხეებისა და ამ საფრთხეების პრევენციისათვის აუცილებელი მექანიზმების შეფასების აუცილებლობა.

44. ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარე, საკონსტიტუციო სასამართლოს წევრები - ლალი ფაფიაშვილი და მერაბ ტურავა მიიჩნევენ, რომ საკითხის მნიშვნელობიდან გამომდინარე, განსახილველი საქმის განხილვა და გადაწყვეტა წარმოშობს საქართველოს კონსტიტუციის განმარტებისა და გამოყენების განსაკუთრებით მნიშვნელოვან სამართლებრივ პრობლემას, არსებობს საკონსტიტუციო სასამართლოს პლენუმის მიერ ერთგვაროვანი კონსტიტუციური სტანდარტების დადგენის აუცილებლობა და შესაბამისად, სასამართლოს წევრები მიიჩნევენ, რომ ხსენებული საქმე უდნა განიხილოს საკონსტიტუციო სასამართლოს პლენუმა.

45. საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს პლენუმის სხდომა N885, N886, N887, N888, N889, N890, N891, N892, N893, N894, N895, N896, N897, N898, N899, N900, N901, N902, N903, N904, N905, N906, N907, N908, N909, N910, N911, N912, N913, N914, N915, N916, N917, N918, N919, N920, N921, N922, N923, N924, N928, N929, N931, N932, N933, N934, N935, N936, N937, N938, N939, N940, N941, N942, N943, N944, N945, N946, N947, N948, N949, N950, N951, N952, N953, N954, N955, N956, N957, N958, N959, N960, N961, N962, N963, N964, N965, N966, N967, N968, N969, N970,971,N972, N973, N974, N975, N976, N977, N978, N979, N980, N981, N982, N983, N984, N985, N986, N987, N988, N989, N990, N991, N992, N993, N994, N995, N996, N997, N998, N999, N1001, N1002, N1003, N1004, N1005, N1006, N1007, N1008, N1009, N1010, N1011, N1012, N1013, N1014, N1015, N1016, N1017, N1018, N1019, N1020, N1021, N1022, N1023, N1024, N1025, N1026, N1027, N1028, N1029, N1030, N1031, N1032, N1033, N1034, N1035, N1036, N1037, N1038, N1039, N1040, N1041, N1042, N1043, N1044, N1045, N1046, N1047, N1048, N1049, N1050, N1051, N1052, N1053, N1054, N1055, N1056, N1057, N1058, N1059, N1060, N1061, N1062, N1063, N1064, N1065, N1066, N1067, N1068, N1069, N1070, N1071, N1072, N1073, N1074, N1075, N1076, N1077, N1078, N1079, N1080, N1081, N1082, N1083, N1084, N1085, N1086, N1087, N1088, N1089, N1090, N1091, N1092, N1093, N1094, N1095, N1096, N1097, 1098, 1099, 1100, N1101, N1102, N1103, N1104, N1105, N1106, N1107, N1108, N1109, N1110, N1111, N1112, N1113, N1114, N1115, N1116, N1117, N1118, N1119, N1120, N1121, N1122, N1123, N1124, N1125, N1126, N1127, N1128, N1129, N1130, N1131, N1132, N1133, N1134, N1135, N1136, N1137, N1138, N1139, N1140, N1141, N1142, N1143, N1144, N1145, N1146, N1147, N1148, N1149, N1150, N1151, N1152, N1153, N1154, N1155, N1156, N1157, N1158, N1159, N1160, N1161, N1162, N1163, N1164, N1165, N1166, N1167, N1168, N1169, N1170, N1171, N1172, N1173, N1174, N1175, N1176, N1177, N1178, N1179, N1180, N1181, N1182, N1183, N1184, N1185, N1186, N1187, N1188, N1189, N1190, N1191, N1192, N1193, N1194, N1195, N1196, N1197, N1198, N1199, N1200, N1201, N1202, N1203, N1204, N1205, N1206, N1207, N1213 კონსტიტუციური სარჩელების პლენუმის მიერ განხილვის საკითხის გადასაწყვეტად, ზეპირი მოსმენის გარეშე, გაიმართა 2017 წლის 17 მაისს.

II
სამოტივაციო ნაწილი

1. საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს პლენუმი იზიარებს საკონსტიტუციო სასამართლოს წევრების - ლალი ფაფიაშვილისა და მერაბ ტურავას მოსაზრებას, რომლის თანახმადაც, წინამდებარე კონსტიტუციურ სარჩელებზე დავის გადაწყვეტა გულისხმობს სატელეფონო და სხვა სახის ტექნიკური საშუალებით განხორციელებული კომუნიკაციის ხელშეუხებლობასთან დაკავშირებული უმნიშვნელოვანესი კონსტიტუციური სტანდარტების განმარტებასა და გამოყენებას. განსახილველი საკითხი შეეხება უფლებამოსილი სახელმწიფო ორგანოების მიერ კერძო კომუნიკაციაზე წვდომის სისტემის არა მხოლოდ ცალკეული ასპექტების, არამედ მთლიანად სისტემის კონსტიტუციურობის შეფასებას. სადავო ნორმებით დადგენილი წესი ვრცელდება ურთიერთობების უაღრესად ფართო სპექტრზე და, პოტენციურად, შეიძლება შეეხოს ნებისმიერ სუბიექტს. ამასთანავე, განსახილველ შემთხვევაში, სხვა საქმეებისგან განსხვავებით, დღის წესრიგში დგას არა მხოლოდ უშუალოდ სადავო ნორმებით გამოწვეული შეზღუდვის, არამედ ინდივიდუალური მოხელეების მიერ ნორმების შესაძლო დარღვევიდან მომდინარე საფრთხეებისა და ამ საფრთხეების პრევენციისათვის საჭირო მექანიზმების შეფასების აუცილებლობა.

2. აღნიშნულიდან გამომდინარე, განსახილველი საქმე თავისი შინაარსით წარმოშობს საქართველოს კონსტიტუციის განმარტების და გამოყენების განსაკუთრებით მნიშვნელოვან სამართლებრივ პრობლემას, შესაბამისად, N885, N886, N887, N888, N889, N890, N891, N892, N893, N894, N895, N896, N897, N898, N899, N900, N901, N902, N903, N904, N905, N906, N907, N908, N909, N910, N911, N912, N913, N914, N915, N916, N917, N918, N919, N920, N921, N922, N923, N924, N928, N929, N931, N932, N933, N934, N935, N936, N937, N938, N939, N940, N941, N942, N943, N944, N945, N946, N947, N948, N949, N950, N951, N952, N953, N954, N955, N956, N957, N958, N959, N960, N961, N962, N963, N964, N965, N966, N967, N968, N969, N970,971,N972, N973, N974, N975, N976, N977, N978, N979, N980, N981, N982, N983, N984, N985, N986, N987, N988, N989, N990, N991, N992, N993, N994, N995, N996, N997, N998, N999, N1001, N1002, N1003, N1004, N1005, N1006, N1007, N1008, N1009, N1010, N1011, N1012, N1013, N1014, N1015, N1016, N1017, N1018, N1019, N1020, N1021, N1022, N1023, N1024, N1025, N1026, N1027, N1028, N1029, N1030, N1031, N1032, N1033, N1034, N1035, N1036, N1037, N1038, N1039, N1040, N1041, N1042, N1043, N1044, N1045, N1046, N1047, N1048, N1049, N1050, N1051, N1052, N1053, N1054, N1055, N1056, N1057, N1058, N1059, N1060, N1061, N1062, N1063, N1064, N1065, N1066, N1067, N1068, N1069, N1070, N1071, N1072, N1073, N1074, N1075, N1076, N1077, N1078, N1079, N1080, N1081, N1082, N1083, N1084, N1085, N1086, N1087, N1088, N1089, N1090, N1091, N1092, N1093, N1094, N1095, N1096, N1097, 1098, 1099, 1100, N1101, N1102, N1103, N1104, N1105, N1106, N1107, N1108, N1109, N1110, N1111, N1112, N1113, N1114, N1115, N1116, N1117, N1118, N1119, N1120, N1121, N1122, N1123, N1124, N1125, N1126, N1127, N1128, N1129, N1130, N1131, N1132, N1133, N1134, N1135, N1136, N1137, N1138, N1139, N1140, N1141, N1142, N1143, N1144, N1145, N1146, N1147, N1148, N1149, N1150, N1151, N1152, N1153, N1154, N1155, N1156, N1157, N1158, N1159, N1160, N1161, N1162, N1163, N1164, N1165, N1166, N1167, N1168, N1169, N1170, N1171, N1172, N1173, N1174, N1175, N1176, N1177, N1178, N1179, N1180, N1181, N1182, N1183, N1184, N1185, N1186, N1187, N1188, N1189, N1190, N1191, N1192, N1193, N1194, N1195, N1196, N1197, N1198, N1199, N1200, N1201, N1202, N1203, N1204, N1205, N1206, N1207, N1213 კონსტიტუციური სარჩელები განხილული უნდა იქნეს საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს პლენუმის მიერ.

III
სარეზოლუციო ნაწილი

საქართველოს კონსტიტუციის 89-ე მუხლის პირველი პუნქტის „ვ“ ქვეპუნქტის, „საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის მე-19 მუხლის პირველი პუნქტის „ე“ ქვეპუნქტის, 21¹ მუხლის მე-3 პუნქტის, 43-ე მუხლის მე-8 და მე-10 პუნქტების საფუძველზე,

საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლო
ა დ გ ე ნ ს:

1. N885, N886, N887, N888, N889, N890, N891, N892, N893, N894, N895, N896, N897, N898, N899, N900, N901, N902, N903, N904, N905, N906, N907, N908, N909, N910, N911, N912, N913, N914, N915, N916, N917, N918, N919, N920, N921, N922, N923, N924, N928, N929, N931, N932, N933, N934, N935, N936, N937, N938, N939, N940, N941, N942, N943, N944, N945, N946, N947, N948, N949, N950, N951, N952, N953, N954, N955, N956, N957, N958, N959, N960, N961, N962, N963, N964, N965, N966, N967, N968, N969, N970,971,N972, N973, N974, N975, N976, N977, N978, N979, N980, N981, N982, N983, N984, N985, N986, N987, N988, N989, N990, N991, N992, N993, N994, N995, N996, N997, N998, N999, N1001, N1002, N1003, N1004, N1005, N1006, N1007, N1008, N1009, N1010, N1011, N1012, N1013, N1014, N1015, N1016, N1017, N1018, N1019, N1020, N1021, N1022, N1023, N1024, N1025, N1026, N1027, N1028, N1029, N1030, N1031, N1032, N1033, N1034, N1035, N1036, N1037, N1038, N1039, N1040, N1041, N1042, N1043, N1044, N1045, N1046, N1047, N1048, N1049, N1050, N1051, N1052, N1053, N1054, N1055, N1056, N1057, N1058, N1059, N1060, N1061, N1062, N1063, N1064, N1065, N1066, N1067, N1068, N1069, N1070, N1071, N1072, N1073, N1074, N1075, N1076, N1077, N1078, N1079, N1080, N1081, N1082, N1083, N1084, N1085, N1086, N1087, N1088, N1089, N1090, N1091, N1092, N1093, N1094, N1095, N1096, N1097, 1098, 1099, 1100, N1101, N1102, N1103, N1104, N1105, N1106, N1107, N1108, N1109, N1110, N1111, N1112, N1113, N1114, N1115, N1116, N1117, N1118, N1119, N1120, N1121, N1122, N1123, N1124, N1125, N1126, N1127, N1128, N1129, N1130, N1131, N1132, N1133, N1134, N1135, N1136, N1137, N1138, N1139, N1140, N1141, N1142, N1143, N1144, N1145, N1146, N1147, N1148, N1149, N1150, N1151, N1152, N1153, N1154, N1155, N1156, N1157, N1158, N1159, N1160, N1161, N1162, N1163, N1164, N1165, N1166, N1167, N1168, N1169, N1170, N1171, N1172, N1173, N1174, N1175, N1176, N1177, N1178, N1179, N1180, N1181, N1182, N1183, N1184, N1185, N1186, N1187, N1188, N1189, N1190, N1191, N1192, N1193, N1194, N1195, N1196, N1197, N1198, N1199, N1200, N1201, N1202, N1203, N1204, N1205, N1206, N1207, N1213 კონსტიტუციური სარჩელები მიღებულ იქნეს საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს პლენუმზე განსახილველად.

2. საოქმო ჩანაწერი საბოლოოა და გასაჩივრებას ან გადასინჯვას არ ექვემდებარება.

3. საოქმო ჩანაწერს თან ერთვის საკონსტიტუციო სასამართლოს წევრების - გიორგი კვერენჩხილაძის, მაია კოპალეიშვილის, ირინე იმერლიშვილის და თამაზ ცაბუტაშვილის განსხვავებული აზრი.

4. საოქმო ჩანაწერი გამოქვეყნდეს საკონსტიტუციო სასამართლოს ვებგვერდზე 15 დღის ვადაში და გაეგზავნოს „საქართველოს საკანონმდებლო მაცნეს“.

პლენუმის შემადგენლობა:

ზაზა თავაძე

ირინე იმერლიშვილი

გიორგი კვერენჩხილაძე

მანანა კობახიძე

მაია კოპალეიშვილი

მერაბ ტურავა

თეიმურაზ ტუღუში

ლალი ფაფიაშვილი

თამაზ ცაბუტაშვილი

საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს წევრების -
ირინე იმერლიშვილის, გიორგი კვერენჩხილაძის, მაია კოპალეიშვილისა და
თამაზ ცაბუტაშვილის განსხვავებული აზრი

საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს პლენუმის 2017 წლის 17 მაისის №3/2-1/N885, N886, N887, N888, N889, N890, N891, N892, N893, N894, N895, N896, N897, N898, N899, N900, N901, N902, N903, N904, N905, N906, N907, N908, N909, N910, N911, N912, N913, N914, N915, N916, N917, N918, N919, N920, N921, N922, N923, N924, N928, N929, N931, N932, N933, N934, N935, N936, N937, N938, N939, N940, N941 , N942, N943, N944, N945, N946, N947, N948, N949, N950, N951, N952, N953, N954, N955, N956, N957, N958, N959, N960, N961, N962, N963, N964, N965, N966, N967, N968, N969, N970,971,N972, N973, N974, N975, N976, N977, N978, N979, N980, N981, N982, N983, N984, N985, N986, N987, N988, N989, N990, N991, N992, N993, N994, N995, N996, N997, N998, N999, N1001, N1002, N1003, N1004, N1005, N1006, N1007, N1008, N1009, N1010, N1011, N1012, N1013, N1014, N1015, N1016, N1017, N1018, N1019, N1020, N1021, N1022, N1023, N1024, N1025, N1026, N1027, N1028, N1029, N1030, N1031, N1032, N1033, N1034, N1035, N1036, N1037, N1038, N1039, N1040, N1041, N1042, N1043, N1044, N1045, N1046, N1047, N1048, N1049, N1050, N1051, N1052, N1053, N1054, N1055, N1056, N1057, N1058, N1059, N1060, N1061, N1062, N1063, N1064, N1065, N1066, N1067, N1068, N1069, N1070, N1071, N1072, N1073, N1074, N1075, N1076, N1077, N1078, N1079, N1080, N1081, N1082, N1083, N1084, N1085, N1086, N1087, N1088, N1089, N1090, N1091, N1092, N1093, N1094, N1095, N1096, N1097, 1098, 1099, 1100, N1101, N1102, N1103, N1104, N1105, N1106, N1107, N1108, N1109, N1110, N1111, N1112, N1113, N1114, N1115, N1116, N1117, N1118, N1119, N1120, N1121, N1122, N1123, N1124, N1125, N1126, N1127, N1128, N1129, N1130, N1131, N1132, N1133, N1134, N1135, N1136, N1137, N1138, N1139, N1140, N1141, N1142, N1143, N1144, N1145, N1146, N1147, N1148, N1149, N1150, N1151, N1152, N1153, N1154, N1155, N1156, N1157, N1158, N1159, N1160, N1161, N1162, N1163, N1164, N1165, N1166, N1167, N1168, N1169, N1170, N1171, N1172, N1173, N1174, N1175, N1176, N1177, N1178, N1179, N1180, N1181, N1182, N1183, N1184, N1185, N1186, N1187, N1188, N1189, N1190, N1191, N1192, N1193, N1194, N1195, N1196, N1197, N1198, N1199, N1200, N1201, N1202, N1203, N1204, N1205, N1206, N1207, N1213 საოქმო ჩანაწერზე

1. გამოვხატავთ რა ჩვენი კოლეგებისადმი - საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს პლენუმის წევრებისადმი პატივისცემას, ამავე დროს, „საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის 47-ე მუხლის და „საკონსტიტუციო სამართალწარმოების შესახებ“ საქართველოს კანონის მე-7 მუხლის შესაბამისად, გამოვთქვამთ განსხვავებულ აზრს საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს პლენუმის 2017 წლის 17 მაისის №3/2-1/N885, N886, N887, N888, N889, N890, N891, N892, N893, N894, N895, N896, N897, N898, N899, N900, N901, N902, N903, N904, N905, N906, N907, N908, N909, N910, N911, N912, N913, N914, N915, N916, N917, N918, N919, N920, N921, N922, N923, N924, N928, N929, N931, N932, N933, N934, N935, N936, N937, N938, N939, N940, N941, N942, N943, N944, N945, N946, N947, N948, N949, N950, N951, N952, N953, N954, N955, N956, N957, N958, N959, N960, N961, N962, N963, N964, N965, N966, N967, N968, N969, N970,971,N972, N973, N974, N975, N976, N977, N978, N979, N980, N981, N982, N983, N984, N985, N986, N987, N988, N989, N990, N991, N992, N993, N994, N995, N996, N997, N998, N999, N1001, N1002, N1003, N1004, N1005, N1006, N1007, N1008, N1009, N1010, N1011, N1012, N1013, N1014, N1015, N1016, N1017, N1018, N1019, N1020, N1021, N1022, N1023, N1024, N1025, N1026, N1027, N1028, N1029, N1030, N1031, N1032, N1033, N1034, N1035, N1036, N1037, N1038, N1039, N1040, N1041, N1042, N1043, N1044, N1045, N1046, N1047, N1048, N1049, N1050, N1051, N1052, N1053, N1054, N1055, N1056, N1057, N1058, N1059, N1060, N1061, N1062, N1063, N1064, N1065, N1066, N1067, N1068, N1069, N1070, N1071, N1072, N1073, N1074, N1075, N1076, N1077, N1078, N1079, N1080, N1081, N1082, N1083, N1084, N1085, N1086, N1087, N1088, N1089, N1090, N1091, N1092, N1093, N1094, N1095, N1096, N1097, 1098, 1099, 1100, N1101, N1102, N1103, N1104, N1105, N1106, N1107, N1108, N1109, N1110, N1111, N1112, N1113, N1114, N1115, N1116, N1117, N1118, N1119, N1120, N1121, N1122, N1123, N1124, N1125, N1126, N1127, N1128, N1129, N1130, N1131, N1132, N1133, N1134, N1135, N1136, N1137, N1138, N1139, N1140, N1141, N1142, N1143, N1144, N1145, N1146, N1147, N1148, N1149, N1150, N1151, N1152, N1153, N1154, N1155, N1156, N1157, N1158, N1159, N1160, N1161, N1162, N1163, N1164, N1165, N1166, N1167, N1168, N1169, N1170, N1171, N1172, N1173, N1174, N1175, N1176, N1177, N1178, N1179, N1180, N1181, N1182, N1183, N1184, N1185, N1186, N1187, N1188, N1189, N1190, N1191, N1192, N1193, N1194, N1195, N1196, N1197, N1198, N1199, N1200, N1201, N1202, N1203, N1204, N1205, N1206, N1207, N1213 საოქმო ჩანაწერზე.

2. მიგვაჩნია, რომ დასახელებული კონსტიტუციური სარჩელებით წარმოდგენილ დავასთან მიმართებით, სასამართლოს მიერ შესაფასებელი საკითხები არ წარმოშობს საქართველოს კონსტიტუციის განმარტების ან/და გამოყენების განსაკუთრებით მნიშვნელოვან სამართლებრივ პრობლემას. შესაბამისად, მივიჩნევთ, რომ არ არსებობდა შუამდგომლობის წარმომდგენი პლენუმის წევრების - ლალი ფაფიაშვილისა და მერაბ ტურავას მოსაზრებების პლენუმის უმრავლესობის მხრიდან გაზიარების საფუძველი.

3. „საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის 21¹ მუხლის მე-3 პუნქტის თანახმად, საქმე საკონსტიტუციო სასამართლოს პლენუმის მიერ განიხილება, თუ „განსახილველი საქმე თავისი შინაარსით წარმოშობს საქართველოს კონსტიტუციის განმარტების ან/და გამოყენების იშვიათ ან/და განსაკუთრებით მნიშვნელოვან სამართლებრივ პრობლემას“.

4. განსახილველი სარჩელების ფარგლებში შესაფასებელი საკითხი, ცალკეულ შემთხვევებში, შესაძლოა, ნამდვილად წარმოშობდეს იმის აუცილებლობას, რომ გამოყენებულ იქნეს ან/და განიმარტოს უმნიშვნელოვანესი კონსტიტუციური სტანდარტები, კონსტიტუციის მოთხოვნათა შესაბამისად შეფასდეს საკითხთა ფართო სპექტრი, შეფასდეს სადავო ნორმებისგან მომდინარე შესაძლო საფრთხეები და ა. შ. მაგრამ, მიუხედავად ამისა, აღნიშნული a priori არ განაპირობებს დასახელებულ სარჩელებში დაყენებული სასარჩელო მოთხოვნების განსაკუთრებით მნიშვნელოვან სამართლებრივ პრობლემად მიჩნევას.

5. აღსანიშნავია, რომ საკონსტიტუციო სასამართლოში სამართალწარმოება ამა თუ იმ საქმეში არსებული დავის საგნის მიღმა მრავალი დაკავშირებული საკითხის, საფრთხისა თუ შესაძლებლობის საფუძვლიანად გამოკვლევასა და შეფასებას მოითხოვს. თითოეულ საქმეში ამგვარი საკითხების სირთულის ხარისხი ერთმანეთისაგან განსხვავდება, თუმცა, თავისთავად, მსგავსი საკითხების სასამართლოს პლენუმის მიერ განხილვა არ წარმოადგენს „საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს შესახებ“ საქართველოს ორგანული კანონის 21¹ მუხლის მე-3 პუნქტის მოთხოვნას.

6. შესაბამისად, წინამდებარე კონსტიტუციური სარჩელების ფარგლებში შესაფასებელი საკითხი თავისი შინაარსით არ წარმოშობს საქართველოს კონსტიტუციის განმარტების ან/და გამოყენების განსაკუთრებით მნიშვნელოვან სამართლებრივ პრობლემას და არ არსებობს მათი საკონსტიტუციო სასამართლოს პლენუმის მიერ განხილვის საფუძველი.

7. აღნიშნულის გათვალისწინებით, მივიჩნევთ, რომ არ არსებობს N885, N886, N887, N888, N889, N890, N891, N892, N893, N894, N895, N896, N897, N898, N899, N900, N901, N902, N903, N904, N905, N906, N907, N908, N909, N910, N911, N912, N913, N914, N915, N916, N917, N918, N919, N920, N921, N922, N923, N924, N928, N929, N931, N932, N933, N934, N935, N936, N937, N938, N939, N940, N941, N942, N943, N944, N945, N946, N947, N948, N949, N950, N951, N952, N953, N954, N955, N956, N957, N958, N959, N960, N961, N962, N963, N964, N965, N966, N967, N968, N969, N970,971,N972, N973, N974, N975, N976, N977, N978, N979, N980, N981, N982, N983, N984, N985, N986, N987, N988, N989, N990, N991, N992, N993, N994, N995, N996, N997, N998, N999, N1001, N1002, N1003, N1004, N1005, N1006, N1007, N1008, N1009, N1010, N1011, N1012, N1013, N1014, N1015, N1016, N1017, N1018, N1019, N1020, N1021, N1022, N1023, N1024, N1025, N1026, N1027, N1028, N1029, N1030, N1031, N1032, N1033, N1034, N1035, N1036, N1037, N1038, N1039, N1040, N1041, N1042, N1043, N1044, N1045, N1046, N1047, N1048, N1049, N1050, N1051, N1052, N1053, N1054, N1055, N1056, N1057, N1058, N1059, N1060, N1061, N1062, N1063, N1064, N1065, N1066, N1067, N1068, N1069, N1070, N1071, N1072, N1073, N1074, N1075, N1076, N1077, N1078, N1079, N1080, N1081, N1082, N1083, N1084, N1085, N1086, N1087, N1088, N1089, N1090, N1091, N1092, N1093, N1094, N1095, N1096, N1097, 1098, 1099, 1100, N1101, N1102, N1103, N1104, N1105, N1106, N1107, N1108, N1109, N1110, N1111, N1112, N1113, N1114, N1115, N1116, N1117, N1118, N1119, N1120, N1121, N1122, N1123, N1124, N1125, N1126, N1127, N1128, N1129, N1130, N1131, N1132, N1133, N1134, N1135, N1136, N1137, N1138, N1139, N1140, N1141, N1142, N1143, N1144, N1145, N1146, N1147, N1148, N1149, N1150, N1151, N1152, N1153, N1154, N1155, N1156, N1157, N1158, N1159, N1160, N1161, N1162, N1163, N1164, N1165, N1166, N1167, N1168, N1169, N1170, N1171, N1172, N1173, N1174, N1175, N1176, N1177, N1178, N1179, N1180, N1181, N1182, N1183, N1184, N1185, N1186, N1187, N1188, N1189, N1190, N1191, N1192, N1193, N1194, N1195, N1196, N1197, N1198, N1199, N1200, N1201, N1202, N1203, N1204, N1205, N1206, N1207, N1213 კონსტიტუციური სარჩელების საკონსტიტუციო სასამართლოს პლენუმზე განსახილველად მიღების საფუძველი.

საქართველოს საკონსტიტუციო
სასამართლოს წევრები:

ირინე იმერლიშვილი

გიორგი კვერენჩხილაძე

მაია კოპალეიშვილი

თამაზ ცაბუტაშვილი

17 მაისი, 2017 წელი.